~~~~~~~~~~KİTÂB-I AŞK~~~~~~~~~~
Türk ve Dünyâ Edebiyatı’ndan aşka, sevdâya, muhabbete dâir alıntılar... Katkıda bulunmak arzu eden sevgili okurlar davetlidir; lütfen buyrunuz!..
1
Sevgiliye sadakatin özü ve özeti, aşkını sır gibi saklamak, iyilik gördüğünde de, kötülük gördüğünde de bu tavrı değiştirmemektir...
Kitab-ı Aşk, İskender Pala
Söylenecek sözleri aradım zihnimde; tüm sözler firar etmişti. Zihnimde söz yoktu.
"hükümet konseptinden daha verimsiz bir şey yoktur. bu konsept, verimsiz olması için tasarlanmıştır." diyor Koon. “çakışmayan unsurları kaldıramaz veya yeniden tasarlayamazsınız, çünkü hükümetin her katmanında yerleşmiş çıkarlar bulunur. herkes kendi varlığını kanıtlayacak bir yola sahiptir." daha da kötüsü, bu kronik "engelle
Yamur'un güncesinden
Ağlamaksa ağladım. Bağırmaksa bağırdım. Uykusuz kaldım.Aç kaldım. Aptal gibi çok ağır ilaçlar da aldım. Sabah akşam hiç durmadan tasarladım gitmeyi. Her şeyi, her şeyi unuttum. Tarihler, hedefler, verdiğim sözler, nereye nasıl gideceğimi unuttum. Ne yapacaktım, ne oldu, ne bitti, hepsi hepsi. Yetmedi mi ? İhtiyarladım, çirkinleştim.Beni kimse sevmesin istedim. Saçlarım uzadı, yapmam gerekenler birikti. Her şey üst üste bindi. Cildim soldu, gözümün feri söndü. Daha yetmedi mi ? Aramaksa aradım. Yazmaksa yazdım. Sokak köpekleri gibi titreye titreye dolaştım. Ayaklarım şişti, düştüm dizlerimde morluklar, bin parça yara. Bugün uyandığım yeni bir gün dedim. Bu yeni bir sayfa dedim. Kendime tokat bile attım. Ama aynı gün, aynı yırtık sayfa işte. Üstü karalı, altı çizili onca hatıra yüzüme yüzüme tükürdü. Parka gidip biraz temiz hava teneffüs edince, saçlarımı kesip tırnaklarımı yiyince, resim yapmayı, örgü örmeyi öğrenince geçer sandım. Diktiğim ne varsa söküldü. Doldurduğum ne varsa döküldü. Silmekse sildim ama izi kaldı, iz bıraktı. Yetmedi mi ? Herkes unutmuş, unutulup gidiyormuş demek. Hayat böyle de sürüp gidiyormuş dedim. Anlattılar, bak olunmaz değilmiş dedim. Pansumansa pansuman işte ama oluk oluk kan sızdı, yumruğumu sıktım. Ayaklarımı yere bir kere daha çok sağlam bastım. Ama bastığım yer boşlukmuş. Benim boşluğuma denk geldi işte. Yenilgiyse yenilgi. Yetmedi mi ?
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir
Bu sözler boş değil... Sırlı cümleler...
Derde Düştüm Dermanını Aradım
Derdimin Dermanı Yar İmiş Meğer
Yari Arar İken Yardan Iradım
Yardan Ayrı Kalmak Ya Dost Ya Dost
Zor İmiş Meğer Zor İmiş Meğer
Turab Olup Yare Varayım Dedim
Ayağına Yüzüm Süreyim Dedim
O Yarin Sırrına Ereyim Dedim
Arifler Keşfeder Ya Dost Ya Dost
Sır İmiş Meğer Sır İmiş Meğer
Coşkun Sel Gibiydim Yoruldum Gayri
Çok Bulanık Aktım Duruldum Gayri
Nice Güzel Gördüm Hep Ayrı Ayrı
Hakikatte Gönül Ya Dost Ya Dost
Bir İmiş Meğer Bir İmiş Meğer
Gurbet Ellerinde Garip Olanın
Yarin Aşkı İle Derde Dalanın
Yanılıp Da Yardan Ayrı Kalanın
Her Günü Her Anı Ya Dost Ya Dost
Zar İmiş Meğer Zar İmiş Meğer
Neşet Ertaş - Yar imiş Meğer