"Biz ne kadar avaz avaz anlatsak da, sözlerimiz duyulmaz, insani menzile erişmezdi. halbuki körlere ışık, dilsizlere kelime, sağırlara ses, aksaklara denge, yani cümle bahtsızlara baht biçebilecek nice hikayemiz vardı, bizde kaldı."
Sayfa 28Kitabı okudu
Sözlerimiz bize hizmet edecekleri zaman birer cüce, kötülük edecekleri zaman ise birer dev olurlar.
Gülyangını Ömrümüz
güneşin suretidir ezgilerimiz
kör karanlığın tanyerinde yırtılışı
ateş boylarında sınanmış sözlerimiz
özlem rüzgarı umut eser ufkumuzda
çağ yanığı tarih kokar genç alnımız
AÇIK
Biz hep açık konuştuk.
Gökyüzünden maviydi sözlerimiz.
Sığ bataklarda değildik, kuşlar gibiydik,
Uçarıydık. Gözlerimizde
Şavkıyan parıltılar gibiydik.
Biz iyiye iyi, güzele güzel dedik.
Masallardan çekerdik mısraları, tülbent gibi.
Yalnız, şiirlerde yalan söylemezdik,
Umutlarımızda, hayallerimizde de yalancı değildik.
"Hep benim odunum olarak kal... En romantik halin bu olsun ama bana hep bu gözlerle bak... Kavga ettiğimizde her an, bakışların hep böyle olsun... Sözlerimiz dikenliyken, gözlerimiz hep gülsün... Söz mü?"
Tek kaşı havada cevapladı Mehmet.
"Aşkım benden, ben olmamı istiyorsun. Bundan kolay ne var? Elbette söz... Sende benim hiç değişmeyen minik cadım olarak kal... "
Sayfa 249Kitabı okudu
Bugün gözlerimiz ile sözlerimiz klişelerden kaçınırlar ama yine de onların tesiri altındadırlar.
Sayfa 42 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
