Yurttaşın biri gelip Mehmet Akif Ersoya diyor ki;Üstad sizce de at nalı uğurlu mudur?
Mehmet Akif cevap veremeden Süleyman Nazif atılıyor;Sanmıyorum öyle olsa her atta bundan dört adet olduğu halde her Allah'ın günü kirbaçlanıp durmazdılar.
Süleyman Nazif diyor ki:
Sen bugün, yarın ne olursan ol, fakat unutma- ki o şehitlerin ebedî bir yetimisin.. Bu din, bu devlet, bu vatan gibi, bu gayz, bu kin, bu intikam da onların sana mübarek bir mirasıdır!. Dünyada bir Rusya ve bir Rus kaldıkça, bu hakkına ve bu vazifene hürmet et: Hakkın öldürmek, vazifen gerekirse derhal ölmektir, Türk oğlu!.. Irkına, vatanına, târihine ihanet etmiş olan kimselerin hiçbirini Unutma, Türk oğlu!, Unutma ve affetme!.
Türkçe, bizim varlık sebebimizdir. Diyarbakır’ın vatansever evlâdı Süleyman Nazif diyor ki:“Türkçe, milletimizin iskeletidir.” Nasıl iskeletsiz bir adam ayakta duramazsa dilsiz bir millet de varlığını devam ettiremez.
Sayfa 10
Türkçe, bizim varlık sebebimizdir. Diyarbakır'ın vatansever
evlâdı Süleyman Nazif diyor ki: "Türkçe, milletimizin iskeletidir." Nasıl, iskeletsiz bir adam ayakta duramazsa dilsiz bir millet de varlığını devam ettiremez.
Sayfa 10Kitabı okudu
MEHMET AKİF VE ARUZ
Rahmetli Mehmet Akif hakkında edip ve şairlerin ittifak ettikleri
bir nokta da onun aruz üzerindeki mutlak hâkimiyetidir. Şimdiye kadar
aruz vezniyle şiir yazan Hiçbir şairimiz üstadın o vezindeki kat’i saltanatına
eremedi.
(Süleyman Nazif) merhum diyor k i :
≪Zebur sahibi Peygamber Davud Aleyhisselamın yedi icazında
HANGİ ŞAİRLERİN TE’SIRİNE UYDU?
(Süleyman Nazif) merhum diyor ki :
≪Mehmet Akif’in şahsiyet-i edebîyesinde dört şairin nüfuzu en ziyade
bariz görünür; Evvela muallim Naci’yi seve seve okumuş, sonra Abdülhak
Hamide şiddetle meftun. Bir aralık da Kemalzade Ali Ekrem’in (Elvah-ı tabiat) iyle, Tevfik Fikret’in tarzı tahkiyesine muncezib olmuş. ≪Mesela: (Safahat) taki bir (Hasbihal) inde Mehmet Akif tam bir muallim Naci’dir :
Ey Bülbül i terzebanı irfan,
Dembeste nevalarınla vicdan,
Hem safveti ruh olan o avaz,
Oldukça harim-i canda demsaz,
Pamalim olur bütün avalim,
Lahute kadar cıkar hayalim.
Eşvakıma dar gelir de eb’ad,
Eyler fikrim fezalar icad.
Beyitleriyle başlayarak,
Müstakbeli almayıp hayale,
Gel biz dalalım bu hasbihâle.
Edvarı hayat perde perde,
Allah bilir ne var ilerde!
beyitleriyle nihayet bulan ve şairin diğer asarı derecesinde zevk ve heyecan
vermeyen ve hatta kaarie irası teab ve kelal eden elli beytlik bir
manzumenin zirinde (Muallim Naci) imzasına bedel (Mehmet Akif) ismini
görmek insanı birdenbire muteaccib ediyor. Bu neşıde (Ateşpare)
de olsaydı o, mecmua-i eş’arın en güzel parcası sayılırdı
(Süleyman Nazif) diyor ki:
— Mehmet Akif güzel olmak şartıyla her eseri sever, şekil ve mevzuu ne olursa olsun. (Fuzuli) nin Gazeliyatı gibi, (Muhteşem-i Kaşani)nin Mersiyesi, (Alfons Dode) nin (Cak) ı, (Safo) su gibi, Abdulhak Hamid’in bir (Sefilenin Hasbihali) onu müteessir etmekte hem kudret ve yekahenktir. Heccav-ı binazir (Eşref) merhumun müstehcenatını bile aşk-ı sanatla takdir ettiğini biddefeat gördüm...
— Mehmet Akif bir eseri sevmek için onda, meslek ve mektep noktasından tetkik ve intihap etmeksizin, alel’itlak güzellik aramaktadır.
Nasıl ki (Viktor Hugo) yı da pek ziyade beğenir.
— Şairlerimizden (Nedim) i de çok sever.
— (Nef i) yi sevmez...
— Mehmet Akif ihtimal ki sanat yalnız sanat içindir düsturuna verilmek istenilen vüsat ve mutlakıyeti biraz tahdit, biraz takyit etmek isteyenlerdendir.
— Hala o fikirdeyim ki takva ile sanat ve mürebbi ile münekkit biri birinden büsbütün ayrı şeylerdir. Biz ileride Mehmet Akif’in yazılarını tetkik ederken göreceğiz ki ≪Safahat≫ şairi de her yerde bu kayd ile mukayyet
bulunmuyor. Ahlaksızlığı takbih etmesi onu çirkin bulduğundandır.
23.1.1937
— (Süleymaniye kürsüsünde) münasebetiyle: rakik hissi, pür temkin
aklı, dakiki, zevki, derin ilimi ve bipayan aşkıyla içini, dışını, hissimize,
aklımıza, zevkimize tavaf ettirirken, nasıl coştuğunu ve nasıl bitabı
tahassüs düştüğünü gözlerinizle görürsünüz.. Mihraplarını, sütunlarını,
kemerlerini, yarım ve tam kubbelerini, hasılı
Süleyman Nazif diyor ki:
Süleyman Askerî, vatanı için,vatanından başka her şeyini isteyerek ve gülerek fedâ etmiş bir dava adamıdır.
Süleyman Nazif diyor ki :
"Türkçe,milletimizin iskeletidir."Nasıl, iskeletsiz bir adam ayakta duramazsa dilsiz bir millet de varlığını devam ettiremez.
Sayfa 10 - Yakın Plan - 3.Baskı