Meğer ne dayanılmaz bir şeymiş yokluğun. Kağıtlara seni yazmak varmış, renk renk düşünmek varmış seni, çiçek çiçek koklamak varmış. Artık hiç yazmasan da olur, hiç gelmesen de... Meğer ne türlü bir ölümmüş, yokluğun.
Gercekten hoşmuş ses tonuda güzel. Popüler kültüre hitap eden bir tarzı var ama yime de ekledim youtubeden biraz haşır neşir olup inceleyecegim. Cok teşekkürler🤗😇
Ben ona sıkıntılı güz günlerinde
yedi renkli yaz yağmurları dilemiştim
kırmak istememiştim duygu filizlerini
büyük bir ustalıkla susturup içimdeki uğultuyu
rüzgarımı olanca yumuşaklığıyla salmıştım üzerine
incinmesin diye tek
acıyı bile ters yüz eden
incelikli bir gülümsemeyle yüzümde
ben ona gittikçe soğuyan zamanlarda
sıcacık bir
Biliyorum, bir insana inanabilseydim, bir insanı sevebilseydim (bu insan kendim bile olsa) her şey değişecekti.
Ama ya o insan yoktu ortalarda.
Ya da o inanç - o günlerde.
Harika oluyor... o kadar kıymetli ki benim için... geçmiş kokuyor... ve yazdığım zaman duydugum hisleri getiriyor açtıkça aklıma... o tarihe dönüyorum... tavsiye ederim🤗♥️