Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Ceyda
Ceyda
@swencly
okuduğum kitapların listesini tuttuğum dijital ajandam.*
Çocuk Gelişimci
Lisans
İstanbul
27 okur puanı
Kasım 2018 tarihinde katıldı
·
Puan vermedi
İçimdeki Rehber, Psikonet Yayınları'ndan okuduğum ikinci kitap oldu. Kitabın içinde 15 öykü bulunuyor. En beğendiklerim "Tuzak" ve "Fanus"oldu. Şemalardan, kökleşmiş halde bulunan olumsuz inançlardan bahsediyor. İnce bir kitapta akıcı bir dil yakalanarak zor konuların işlenmesi hoşuma gitti. Şemalar ayrıntılı yansıtılmış. Yazar Türk olduğu için üslubu daha bizden. Öykülerin temellendiği konular daha tanıdık. Aile baskısı, helikopter ebeveynler, saçımı süpürge ettim ebeveynleri, mükemmelliyetçilik...
Bazı hikayelerin fazla soyut kaldığını düşünüyorum. Anlaması zor. Yazar, bazen sanki yalnızca kullanmak istediği alıntıyı oraya yerleştirebilmek için öykünün yönünü o tarafa kırmış gibi. Bazı geçişleri alakasız buldum.
Yer verilen bazı cümleler ve oluşturulan kurgu aynaya bakıyormuş gibi hissettirdi. Genel olarak hoş bir kitap olduğunu söyleyebilirim fakat daha ağır psikoloji kitapları okuduğum için beklentimi karşılamadı.
Sosyal psikolojide "sorumluluğun yayılması" diye bir kavram vardır. Bu kavram; acil bir durumda müdahale etme davranışının grup içindeyken, bireysel olunan durumlara göre daha düşük oranda görüldüğünü söyler.
Yani, herhangi bir acil durumda, insanların hayatı tehlikedeyken eğer olay mahalindeki tek kişi sizseniz hemen sorumluluk alır, yapılması gerekeni yaparsınız. Fakat eğer olay mahali kalabalıksa aynı sorumluluğu başkasının almasını beklersiniz. Kalabalık ne kadar fazlaysa sorumluluğunuzun yükü o kadar hafifler.
Kırmızı Pazartesi de bu kavram üzerine yazılmış bir kitap. Birey, toplumun başına gelen bir felaketten kendini sorumlu tutmaz. Ufak tefek önlemleri, "Elimden geleni yaptım." diyerek kendini temize çıkartma delilleri olarak ortaya koyar. Kendini suçlamaz, ta ki gerçek bütün soğukluğu ve sertliği ile karşısına çıkana kadar; ama artık iş işten geçmiştir.
Sessiz sakin ve kafa dinlemeyi istediğiniz bir- iki saatiniz varsa, bu kitap size keyifle eşlik edebilir. Üzerinde oturduğu koltuktan resim sanatıyla ilgili fikirlerine, yeni taşındığı muhitteki komşusundan vatan sevgisine kadar türlü konularda yazdığı görüşleriyle yazar, eğlenceli bir süreç sunuyor okuyucuya.
* youtube.com/watch?v=LPG_WUg...
Ben bu fon müziği ile okuma yapmıştım. Tavsiye ederim :)
Okur Takip Önerileri
·
Puan vermedi
Dostluk Ekmeği kapağına vurulup edindiğim kitaplardan. Okumaya başladığımda konusu ilgimi çekmişti. Orta sayfalara geldiğimde yanıldığımı anladım. Hikayenin -özellikle Julia ve Mark arasındaki- çok uzatıldığını düşünüyorum. Sonunu da tahmin edebildim zaten. Daha az sayfaya pekala sığdırılabilirdi. İçinde altını çizdiğim birçok yer olmasına rağmen görüşüm negatif.
Gözlerini Sımsıkı Kapat, John Verdon'dan okuduğum ilk kitap. Sayfa sayısı sizi korkutmasın.Olay örgüsü titizlikle işlenmiş, üslup oturmuş, karakterlerin tahlili çok iyi yapılmış.
Ben, bazılarına gereksiz gözükebilir, içerisinde bol betimleme bulunan ve küçük ayrıntılara yer veren kitapları seviyorum. Bu kitapta da saydığım maddeleri görebiliyoruz.
Ayrıca söylemeden de geçemeyeceğim, başından beri 'Dave Gurney' karakterini 'The Newsroom' dizisinden tanıdığımız Jeff Daniels, 'Madelaine' karakterini de yine aynı dizide rol alan Emily Mortimer olarak hafızamda canlandırdım :) Benim için çok keyifli bir okuma oldu. Kesinlikle tavsiye ediyorum.
Sabahattin Ali'nin unutulmayacak kitaplarından biridir.Bu eserinde de muazzam ruh tahlilleri yapıp kendine hayran bıraktırmayı başarıyor sayın Ali.
Küçük yaşta yetim kalan Yusuf'un dünyasını anlatıyor. Kimileri Yusuf'un çok romantik olduğunu söyleseler de aslında tam anlamıyla romantik olmayan, fakat içinde deryalar kadar sevgi barındıran kalbini gösterememesini ele alıyor. Aynı zamanda tüm cesaretiyle bu zorluğu alt edebiliyor.
Hükmü vermek bana düşmez ama sevgisini gösteremeyen nice insan vardır. Onlardaki sevgiyi görebilmek ve gösterebilmeleri için onlara verilen bir cesaret olması gerekir. Görüşüme göre, Sabahattin Ali' de romanında bizlere bunu aktarmaya çalışmakta.
Okuyunuz,okutturunuz.
Tatilini geçirmek için Korsan Roger oteline giden Hercule Poirot, bir şeylerin olacağından kuşkulanmaya başlar. Çok geçmeden bu hissinde yanılmadığını anlar. Güzel aktrist Arlena Stuart adada ölü olarak bulunur. Bunu kim yapmıştı,amacı neydi ? Arlena'dan bu kadar nefret eden kim olabilirdi ?
Agatha teyzemizden heyecan dolu bir roman daha. Yumurta kafalı dedektifimiz 'küçük gri hücreler'ini kullanarak sırrı çözmeyi başarıyor. Kitabı henüz okumadıysanız yaz tatilinde okumanızı öneririm. Deniz kıyısında okumak daha keyifli olacaktır eminim :)
Osmanlı'da kasaplar sürekli kesme ve parçalama ile uğraştıkları için devlet belirli aralıklarla onların bahçıvanlıkla meşgul olmasını sağlarmış. Ben de bu aralar polisiyeyi fazla kaçırdığım için ruh dinlendirici bir şeyler okumak istedim :) Hedefi 12'den vurdum sanırım.
Ali Ural'ın şiirsel dilini çok beğendim. Her mektubunda söyleyecek yeni bir şeyler bulmuş. Sanki yuvarlak bir masada oturuyormuşsunuz ve Goethe'den Voltaire'a İmam Şafii'den Paulo Coelho'ya herkesle sohbet ediyormuş gibi hissediyorsunuz. Sıcak ve samimi mektuplar var. Herkese tavsiye ediyorum.
İşte bu kitap 1 haftadır elimde, maalesef... Maalesef diyorum çünkü kendisine karşı hissettiklerimle doğru orantılı olarak okumayı becerebilseydim bir-iki günde bitmeliydi.
Büyük bir beklentiyle başladığımdan mıdır nedir, hayal kırıklığına uğradım. Okuduğum yorumlarda ne kadar harika bir kitap olduğundan bahsediliyordu. Mutlaka okunması gereken bir aşk hikayesi imiş.
Ben çok sıkıldım okurken. Hele Azize'nin bitmek bilmeyen kıskançlıklarına büsbütün dayanamadım. Ayrıca, istemsiz olarak sürekli Kürk Mantolu Madonna'yla karşılaştırdım. Hikayesi de benzemiyor aslında ama aklıma hep onu getirdi.
"İnsan bazen olayları o anda değil de yıllar sonra daha iyi görebiliyor. "
Bay Satterthwaite konuk olarak gittiği davetlerde,her nasılsa, her seferinde esrarengiz Bay Harley Quin ile karşılaşır. Geçmişte kalmış cinayetlerden bahseder ve işin iç yüzünün görünen kısmı gibi olmadığını keşfederler.
Ben her okuduğum kitapta kendime göre bir nevi 'anahtar kelime' listesi çıkarırım. Bu liste kitapta geçen yer isimleri, gidilen mekanlar, kullanılan markalar, kalınan oteller ... gibi basit görünen şeylerden oluşur. Ben bu ayrıntılara çok önem veririm. Kitabı bitirdiğimde notlarımın hepsini araştırırım ve bu şekilde kitabı daha iyi anladığımı düşünürüm. Çok sevdiğim Agahta Christie'nin eserleri bu yönden çok zengindir.
Kitapla ilgili araştırma yaparken büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Çevirisi ve aslı arasında çok derin bir uçurum var. Hikayelerdeki bazı kısımlar değiştirilmiş, bazı kısımlara da hiç değinilmemiş. Orijinal kitapta toplam 12 hikaye varken çevirmen Gönül hanım dilimize 9 hikaye kazandırmış. Diğerlerini gerekli görmemiş sanırım. Bu durum beni çok sinirlendirdi ve üzdü. Keşke Gönül hanım Agatha kitaplarını çevirirken biraz daha özenli olsaymış....
Dışarıdan baktığınız anda delirecek ve sevdiğiniz kişilere bile zarar verecek olduğunuzu bilseniz ne yapardınız ?
Kitap, böyle bir dünyada yaşayan Malorie ve 2 çocuğu üzerine kurulu. Türlü türlü şeyler atlatarak güvenli bir bölgeye ulaşmaya çalışıyorlar.
Kitabın türü korku-gerilim. Ne yazık ki ben bu türleri okurken böyle duygular hissedemiyorum. Ha,bir kaç yerde gerildim,doğruya doğru. Ama bir kitabın türü gerilimse, beni böyle uyutmayacak kadar germesi gerekir, diye düşünüyorum ben. Bu yüzden Korku/Gerilim konusunda kitap beklentilerimi karşılayamadı diyebilirim.
İnternet üzerinden görsellere bakınca ve bir de filmin fragmanlarını izleyince gerçekten güzel bir iş olmuş, diye düşündüm. Tamam itiraf ediyorum, görsellerden sonra kitabı çok daha fazla beğendim :)
"Bir insan başkaları hakkında nasıl yargıya varıyor, nasıl fikir yürütüyordu? Şundan bundan tutturarak nasıl oluyor da hoşlanıyorum ya da hoşlanmıyorum gibi bir sonuç çıkarıyordu? Hem, sanki, bu sözcükler de ne demekti ?" diyor yazarımız.
İnsanların, buz dağı misali, gittikçe derinleşen hallerine ışık tutuyor. Karşı karşıyayken bile birbirinden farklı dünyalara dalan tavrını gösteriyor. "Önümde dursan ve bana baksan; içimdeki acılar hakkında ne bilebilirsin ki; ben seninkiler hakkında ne bilebilirim ki ?" diyor canım Kafka bu ikilemle ilgili. Ne de güzel söylüyor.
En sevdiğim Sabahattin Ali de, "Niçin ilk defa gördüğümüz bir peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçındığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatıyla öteye geçiveriyoruz?" diyor ve ekliyor. "Dünyanın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir. Niçin bunu anlamaktan bu kadar kaçıyor ve insan dedikleri mahluku anlaşılması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz.
Tek yazarın yazdığı bir kitabı okurken bir sürü yazar geçti aklımda. Çarpıcıdır, kafaya vuran kitaplardandır, bir cümleyi kaç kez peş peşe okutur, birçok şey hatırlatır. Güzeldir. Çok güzeldir.
