Ne diyor Mezmurlar'ın I. Kitabı'nda:
"Ve şimdi, ey krallar, artık aklınızı başınıza alın;
Ey dünya hakimleri, ibret alın,
Rabbe korku ile kulluk edin,
Ve titreyerek mesrur olun"
Ya da şu dizeye bakalım:
"Coeli enarrant gloriam Del"*
Bruno bu sözleri alır, tersine çevirir: "Yıldızlar tanrının şanını anlatmazlar."**
* "Gökler Tanrı'nın şanını anlatırlar".
** Bruno, Büyü Üzerine, s. 10 ve 88.
Hüsen PortakalKitabı okudu
Ses, devrilen dalgalar gibi gelecek ve 'Öldür! Öldür!' sesi ve korku veren mantralar (94) işitilecek.
Korkma, kaçma. Dehşete kapılma. Bunları kendi şuurunun (iç ışığının) melekeleri olarak tanı.
Kaba dünyanın soluk mavi ışığına gitme. Kapılırsan aptallığın hâkim olduğu kaba dünyaya düşecek, hayvanlığın, sessizliğin, esaretin sınırsız
Papalagi size ışığı getirdim demişti. Yüreklerimizi alevlendiren , duygularımızı mutluluk ve şükranla dolduran o güzelim ışığı.
Işığı bizden önce ele geçirmişti o .
Daha en eski atalarımız doğmadan önce aydınlıktaydı papalagi.
Ama o başkaları aydınlansın diye ışığı elinin ucunda tutuyor. Kendisi,kendi bedeni ise karanlığın içinde. Işığı elinde tuttuğu için ağzından tanrının adını düşürmemesine rağmen yüreği tanrının uzağında.
Hiçbir şey bunu anlatmak kadar zor olamaz benim için yüreğimi acı ile dolduramaz .
Ey siz adalarin sevgili çocukları.
Ama papalagi bizi aldatamaz bizi kendi karanlığına çekemeyecek.
O bize tanrının sözünü getirdi doğru ama kendisi tanrının sözünü öğretisini anlamamış .
Ağzıyla anlamış, kafasıyla anlamış ama bedeni ile değil.
Bu ışık içine işlememiş ki dışına yansısın. Gittiği yerde her yer yüreğinin ışığı ile aydınlansin. Sevgi de denebilir bu ışığa.
Sözleri ile bedeni arasındaki bu yanlışlığı fark etmiyor bile ama sen tanrı lafını yürekten söylemediğini hemen anlarsın.
1650 yılında İngiltere’nin Derby şehrinde bir yargıç, farklı
dini görüşlere sahip bir rahip olan George Fox’u (1624-1691)
hapse gönderdi. Kararını açıklarken bir yandan da kendince
alaycı bir ders veriyordu. Fox, taraftarlarına Tanrı’nın sözleri
karşısında titremeleri gerektiğini öğütlemişti. Yargıç bu
duruma gönderme yaparak vaizi ve taraftarlarını alaycı bir
biçimde quakers (titreyenler) olarak adlandırdı.
Tanrılaşan Bir Irk Geliyor: Homo Deus!
"1650 yılında İngiltere’nin Derby şehrinde bir yargıç, farklı dini görüşlere sahip bir rahip olan George Fox’u (1624-1691) hapse gönderdi. Kararını açıklarken bir yandan da kendince alaycı bir ders veriyordu. Fox, taraftarlarına Tanrı’nın sözleri karşısında titremeleri gerektiğini öğütlemişti.
Yargıç bu duruma gönderme yaparak vaizi ve taraftarlarını alaycı bir biçimde quakers (titreyenler) olarak adlandırdı. O günden sonra Quakerizm olarak anılacak olan bu inancın kurucusu olan Fox, gençlik yıllarının büyük bölümünü hapishaneye girip çıkarak geçirdi."
Maya Kitap
GÖNÜL YORGUNLUĞU
Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun? Gökte yıldızın kalmıyor. Gölgen bir yere sığmıyor. İçindeki şarkı içinde boğuluyor. Penceren sokağa bakmıyor. Bütün sevgi sözleri kalbinde cezaya dönüyor. Kirpiklerin hiçbir güzellikle halkalanmıyor. Baktığın bütün sular yeraltına çekiliyor. Sevmek korkusu ayrılıktan çok önce acı veriyor.
Davud peygamberin çobanlık yaptığı gençlik yıllarından krallık dönemine kadar müziğe büyük önem verdiğini biliyoruz.
Kutsal Kitap’ta birçok ezgi ve ilahinin sözleri yer alır, fakat ne yazık ki melodileri tarihe karışmıştır. Zebur olarak bilinen Mezmurlar kitabındaki şiirlerin üslubuna bakıldığında eşliğindeki müzik ve melodinin huşu uyandırdığına
Tanrı’nın düşüyüz dedi o yaşlı adam
Bizi unutunca ölüyüz
Basbayağı bir ölü
Bilmem ki bu sözleri ben
Hangi sözle buluşturdumdu o zaman ...
Sayfa 97 - YapıkrediyayınlarıKitabı okudu
