Çorbanın tarihi yazılmamıştır ama eğer yazılsaydı kadınların payı da bilinirdi. Çünkü çorbayı kadınlardan başka kimsecikler düşünemez. Ambarı, kileri, torbayı kazıyıp da kalan kırıntılardan yemek yapmayı becermek yalnız kadınların başarısı olabilir. Tarih boyunca da üretim kadınların, tüketim erkeklerin işi olmamış mıdır?
Sayfa 18Kitabı okudu
Tanzimat'tan önce bir insan hammadde ambarı olan Anadolu, Tanzimat'tan sonra saraydan büsbütün koptu. Anadolu kendi karanlık gecesinde, kendinden utanan insanların vatanı oldu. Aydınla halk arasındaki uçurum tarihin hiçbir çağında, hiçbir yerde bu kadar korkunç olmamıştır.
Saray odunluğu maalesef günümüze kalmamış.
Sarayın odun ambarı 16. asırda bir cinayete sahne olmuştu. 17. asır ortasında ise tarihi bir idam fermanının tatbik edildiği yer oldu. Sultan IV. Murad zamanında asrın büyük şairi, Türk hiciv edebiyatının büyük üstadı Nef'î, bu padişahın gazabına uğrayarak burada idam olundu. ... Şairin cesedi Saray-ı Hümayun'un deniz kenarındaki Balıkhane Kapısı önünden denize atıldı.
Sayfa 30 - Doğan Kitap
TARHANA OSMAN ve GDO TEHLİKESİ...
Bütün dünyada başta devlet adamları olmak üzere, çiftçiler, üreticiler, seracılar, köylüler kısaca gıda ile beslenmekten başka bir seçeneği olmayan bütün insanlık GDO tehdidi ile karşı karşıyadır.
Ziyadesiyle “Bu Ülke”de; “bid’at ve hurafe!” mangalında kül bırakmayan Din Adamları denilen zümreler GDO hakkında cemiyeti uyarmalıdır. Ki Hıristiyan
Yedikıta Dergisi - Sayı 151 (Mart 2021)Yedikıta Dergisi · Yedikıta Dergisi Yayınları · 202135 okunma
Biliyor muydunuz?
Namaz vakitleri geldiğinde ezân-ı Muhammedî'nin okunması sünnettir.
Ezan'ın, Hicret'in birinci senesinde Medine-i Münevvere'de inşa buyurulan Mescid-i Nebevî'nin tamamlanmasından sonra Sevgili Peygamberimiz'in (s.a.v.) emriyle ilk defa Bilal-i Habeşî (r.a.) tarafından okunmaya başladığını...
171 no'lu küçük istasyonda ayakta kalabilen yapılar, on iki köy evi, itfaiye ambarı ve yüzyılın başlarında sapkın kayalardan yapılmış alçak ve uzun bir hangardan ibaretti. Son bombardımanda su kulesi de yıkılmış olduğundan trenler artık hurda durmaz olmuşlardı. Almanlar bile istasyona hava saldırılarım kesmişlerdi, ama yine de her gün istasyonun üzerinde tur atıp durdukları için komutanlık ne olur ne olmaz diyerek hurda iki uçaksavar takımı tutuyordu.
1942 Mayısıydı. Nemin yoğun olduğu gecelerde ağır top uğultularının duyulduğu Batı yönünde, her iki taraf da iki metreyi bulan mevzilerinin içine çakılıp kalmışlar, bir adım olsun ilerleyemiyorlardı. Doğuda Almanlar, kanalı ve Murmansk yolunu gece gündüz demeden bombalıyorlardı. Kuzeyde deniz yolları için acımasız bir savaş sürerken, Güneyde, kuşatılmış Leningrad'ın direnişi kırılamıyordu.
Gün olur, bırak patates ambarına çevirmeyi kapısından bile geçemezsin.
1945-1948 yıllarıydı. Ben ilkokula gidiyordum. Lisi Köyü'nden Galli, çok zengin bir Rum'du ve patates sökmek için amelelerini hep bizim köy olan İnönü'den (Sinde) temin ediyordu. Ben de annemle patates toplamaya giderdim. Galli, hemen her gün köyümüze gelirdi. Bir keresinde, benim de hazır bulunduğum bir sırada, 1958'de şehit olan Ali Yorgancı'ya, köyümüzde camiyi göstererek "Re Ali, bu cami olsa olsa ancak patates ambarı olur re. Gün gelecek ben bu camiyi patates ambarı yapacağım" demişti ama biz o zaman onun manasını anlayamamıştık.
Sayfa 42 - Anı'yı anlatan: İsmail SadıkoğluKitabı okudu
