O anları Hz. Ali şöyle anlatıyor; ‘Bedir’de, savaşın en kızgın anlarında Resülüllah’a sığınıyor, O’nun yanında durmaya çalışıyorduk. O, o gün insanların en cesuruydu. Hep düşmana en yakın noktada duruyordu’. Savaş bütün şiddetiyle devam ediyordu. Resûlüllah bir ara dua etmek için gölgeliğe çekildi. İnsanlar içindeki en önemli sığınağını göremeyen ve O’nu gölgeliğinde dua ederken bulan Hz. Ali anlatıyor: ‘Bedir günü biraz çarpıştıktan sonra ne yaptığını görmek için Resulüllah’ın yanına gittim. Baktım ki secdeye kapanmış dua ediyordu. [189] Resûlüllah bir süre dua ettikten sonra secdeden kalkıp tekrar Müslümanların yanma döndüğünde yüzü daha bir başkaydı; gülümsüyordu. Müslümanları bir kez daha kesin bir zaferle müjdeledi. Allah’ın kendilerine yardım edeceğini ve meleklerin Müslümanlara yardım için hazır beklediklerini bildirdi. Bu durum daha sonra vahyolunan bir ayette şöyle anlatıldı:
‘Hatırlayın ki, siz Rabbinizden yardım istiyordunuz. O da,’Peş peşe gelen bin melek ile size yardım edeceğim’ diyerek duanızı kabul buyurdu. Allah bunu (meleklerle yardımı) sadece müjde olsun ve onunla kalbiniz yatışsın diye yapmıştı. Zaten yardım yalnız Allah tarafındandır. Çünkü Allah mutlak galiptir, yegâne hüküm ve hikmet sahibidir.