“Azan bir hevestir artık tanyeri
söküp gövdesinde bir cehennem parçalamak ister insan
şehrin defterini dürüp uzanmak ister yanına
üstümüzü kuş sesinden bir lekeyle örtmeli
umudumuzu kapmaya gelen makinaları
bütün çirkefini şehrin çarpıtıp aşkımıza
solumak gece
terlemek gece
gece çarşaflara...”
Sayfa 90 - TİYOKitabı okudu
Azan bir hevestir artık tanyeri
söküp gövdesinde bir cehennem parçalamak ister insan şehrin defterini dürüp uzanmak ister yanına
üstümüzü kuş sesinden bir lekeyle örtmeli umudumuzu kapmaya gelen makinaları
bütün çirkefini şehrin çarpıtıp aşkımıza
solumak gece
terlemek gece
gece çarşaflara...
Açıklanacak, belletilecek olan belki
milât öncesi ve sonrası lâkırdıları
karışık banka hesapları, navlun
yani öylesine açık değil pek
hatta
– şehir mi, değil mi burası –
kötürüm bir kurt çantamı karıştırıyor
neden karıştırıyor, ne hakla
direnmeler, erzurumlar, kalfalar
gecenin ipini koparan gece safaları
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek.
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa,
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
Ürkütmese yüreğini?
kim dayanabilir zamanın kırbacına?
zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
sevgisinin kepaze edilmesine,
kanunların bu kadar yavaş
yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine.
kötülere kul olmasına iyi insanın
bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken,
kim ister bütün bunlara katlanmak
ağır bir hayatın altında inleyip terlemek,
ölümden sonraki bir şeyden korkmasa,
o kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
ürkütmese yüreğini?
bilmediğimiz belalara atılmaktansa
çektiklerine razı etmese insanı?
bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
yürekten gelenin doğal rengini.
Sayfa 72Kitabı okudu
Var olmak mı, yok olmak mı, bütün sorun bu!
Düşüncemiz katlanması mı güzel,
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına,
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter? demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece! Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü!
Sayfa 72Kitabı okudu
Ben hep yeni bir şeyler istiyorum...
Şimdi ile yetinmeyi bilmiyorum...
Terlediğimde üşümek istiyorum.
Üşüdüğümde terlemek istiyorum.
Yalnız kaldığımda biriyle birlikte olmak istiyorum.
Biriyle birlikte olduğumda yalnız kalmak istiyorum.
Hoşlandığım hiçbir şey yok; bir teki dışında: çalışmak. Bedence ve ruhça çalışmak. Ama bedence çalışmak daha iyi. Yorulmak, terlemek, kemiklerimin gıcırdadığını duymak hoşuma gidiyor.
Sayfa 167
Nuhun Gemisi
Diyarbakır kendisini öylesine gizlemiş
ki,tadına varabilmek,onu sevebilmek
için emek istiyor terlemek istiyor.
İki Diyarbakır var:Biri sürün içindeki
eski,öteki surun dışındaki yeni Diyar
bakır.Eski Diyarbakır,mimarisi,evleri,kahveleri
sokakları,caddeleri,giyinişi,velhasıl her haliyle,surları kadar kirli.Evlerde.
aynı şekilde eski toprak damlı kirli ve damları yemyeşil.Sokakların genişliği dört adım.Kapıyı çaldınızda,kara gözlü esmer bir kadın kapıyı açar.Bü
gün şehir gül kokuyor.Koca bir top gül beş kuruşa.Köyden getirmiş bu
gülleri.Kahveler tıklım tıklım dolu.
Sebebini sordum işsizlik dediler.
Sayfa 10 - YkyKitabı okuyor
Fırtınalardan, kasırgalardan, mutluluk ile mutsuzluğun deli gibi bir hızla birbirini izlediği yorucu hayatımdan bıktım artık. Ne gam! Cennetindeymiş, ya da cehenneminde! Ben hep yeni bir şeyler istiyorum...
Şimdi ile yetinmeyi bilmiyorum...
Terlediğimde üşümek istiyorum. Üşüdüğümde terlemek istiyorum.
Yalnız kaldığımda biriyle birlikte olmak istiyorum.
Biriyle birlikte olduğumda yalnız kalmak istiyorum.
Sayfa 94Kitabı okudu
"Kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
Sevgisinin kepaze edilmesine,
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine.
Kötülere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek.
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa,
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
Ürkütmese yüreğini?
Bilmediğimiz belalara atılmaktansa
Çektiklerine razı etmese insanı?
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
Yürekten gelenin doğal rengini."