Her zaman her şeye mantık çerçevesinde yaklaşmış ve sağlıklı insan aklına ters düşebilecek hiçbir şeye inanmamıştı.
Sayfa 57Kitabı okuyor
Korku, depresyon ve travma tuzaklar ya da bombalar değil; hormonlar, nörotransmiterler ve nöral ağlar yüzünden ortaya çıkar. Aynı tuzağa düşmüş omuz omuza iki askerden biri korkudan donup yıllar sonra bile geceler boyu gördüğü kabuslarla aklını kaybedebilirken diğeri cesaretle ileri atılıp bir madalya kazanabilir. Buradaki fark askerlerin biyokimyalarındadır ve bu kontrol edilebildiğinde hem daha mutlu askerler hem de daha etkin ordular olacaktır.
Sayfa 51
Eyvahhh!!!
Umarım aşkınız öylesine derinlere dal budak salar ki karşılıklı travma da kalıcı olur.
E-pubKitabı okuyor
Travma önlenemez; hayatın bir olgusudur. Ama iyileştirilebilir.
Nesillerimizin hayatta kalması buna bağlı olabilir.
Söz konusu facialar travma döngüsüne dokunmaktan kaçınıp onu öylece bıraktığımız taktirde ödeyeceğimiz toplumsal bedeli fazlasıyla açık ve net ortaya koymaktalar. Etkili çözüm yolları arayışımızda tutku ve heyecanımızı canlı tutmalıyız. Nesillerimizin hayatta kalması buna bağlı olabilir.
Travma, çağımızın savaşlarını şekillendiren en önemli-temel neden
Travma, çağımızın savaşlarını şekillendiren en önemli-temel nedenler arasında. Savaşın varlığını sürdürmekteki ısrarını, şiddetinin ve gerginliğinin artışını bir tür travma sonrası stres bozukluğu olarak yorumlamak mümkün.
travma, biz üzerimizdeki etkilerini fark etmediğimizde yeniden sahnelenmek için zorlayıcı bir dürtü yaratır.
Şehirlerimizin iç kısımlarındaki yoksul mahallelerinde oturanlar, yıllar boyu biriken stres, travma, düşmanlık ve ekonomik baskı yüzünden mal, mülk, eşya, varlık ne varsa rastgele tahrip ediyor ve hayatı mahvediyorlar.
Bizi travmatize eden bir deneyime dair unsurları genellikle duygu ve algılarının yoğunluğunu azaltma niyetiyle böleriz. Bunun sonucunda da travma yaratan bir olaya dair hatırlananların sadece bazı kesitleri aynen doğrudur. Travmatik bir deneyime ilişkin bir “hatıranın” tamamı aslında daha çok çeşitli deneyimlerin bir araya getirilişinden oluşan bir derlemeye benzer. Bu “eritme potasına” çekilen unsurlar, kişinin yaşadığı gerçek deneyimlere ve/veya kitap ya da gazetede okuduklarına, duymuş oldukları öykülere, gördükleri düşlere, izledikleri bir filme, bir arkadaşları (ya da terapistleriyle) konuştuklarına v.s. dair olabilirler.