Turan Gönültaş
@turangonultas
YYP
Üniversite
Mersin
Mersin
3 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandıktan çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.
Sayfa 128 - YKYKitabı okudu
Dünyada bana hiçbir şey, tabiattan melül bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemiştir.
Sayfa 71 - YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okudu
164 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
1 saatte okudu
Korku ve ceza
Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.
Sayfa 45 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Zamanın çoktan sildiği bir hata için cezalandırılabilir miydi insan?
Sayfa 39 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
2017 OKUMA HEDEFİ
12/15 kitap - %80 tamamlandı
12 kitap okudu
15 kitap
2.142 sayfa
0 inceleme
4 alıntı
Savaş, gerekli olduğunda daima haklıdır ve kurtuluş umudu olduğunda savaş kutsaldır.
Sayfa 105Kitabı okudu
Her şeyi düzeltebilirim, onu da, kendimi de kurtarabilirim. Neden olmasın? Ben hayata bağlanmak için ona muhtacım, o idare edilmek için bana muhtaç… Ben onu görmeden evvel hayatın manasını bilmiyordum, bulamamıştım. Şimdi görüyorum ki, o da bensiz yaşayamayacak… söyledikleri doğru, en az doğru görünenleri bile doğru… birbirimize rastlamadan evvelki hayatımız sahiden birbirimizi aramaktan başka bir şey değilmiş… ne aradığımızı bilmeden aramak… şimdi içim rahat, aradığını bulan ve başka bir şey istemeyen biri gibi sükunet içindeyim… dünyada bundan daha büyük bir saadet olur mu? Böyle en felaketli günümde beni en mesut insan olduğum inandıran bu hislere fena, çirkin şeyler diyebilir miyim? Herkes ne diyecek?... Fakat bu ana kadar herkesten ne gördüm ki… Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı? Bu yaşıma kadar en iyi zamanların tam manasıyla yalnız kalabildiğim günler olmuştu. Ömer yakınlığıyla beni memnun eden, bana saadet veren ilk insan…. Herkes kim? Emine teyze mi? Ahlaksız eniştem mi? Hiçbir şeyden haberi olmayan zavallı anneciğim mi?.. bunların uğrunda bugüne kadar çok şeylere katlandım, şimdiden sonra beni rahat bırakabilirler… Ben de onları rahat bırakırım… Beni öldü farz etsinler…’’ burada güldü ve Ömer'in ellerini sıktı: ‘’Tam yaşamaya başladığım bu andan itibaren beni ölü saysınlar…’’
Sayfa 109 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
