Bir şey diğerinin karşısında daima,
Bir şey bir diğeri kadar gereksiz daima,
İmkansız gerçek kadar aptalca daima,
Dipteki gizem yüzeydeki gizemin
uykusu kadar kesin daima,
Hep bu ya da hep başka şey,
ya da ne biri ne diğeri.
-Alvaro de Campos, Tütüncü Dükkanı
Napoleon' un kahramanlıklarından
daha fazla düş gördüm.
İsa' dan daha fazla insana
bağrımı açtım muhtemelen.
Kant gibi nicelerinin yazmadığı
felsefeleri düşündüm gizlice.
Ben -ve hep öyle kalacağım
çatı katı insanıyım,
Yine de evim orası değil.
Ben her zaman bunun için
doğmamış biri olacağım,
Ben her zaman, sadece,
kimi meziyetleri olan biri olacağım,
Ben her zaman, kapısız bir duvarın dibindeki
kapının açılmasını bekleyen biri olacağım,
Sonsuzluk şarkısını söyleyen biri bir kümeste,
Kör bir kuyunun dibinde
Tanrı'nın sesini işiten biri.
-Alvaro de Campos, Tütüncü Dükkanı
.
Napoleon'un kahramanlıklarından
daha fazla düş gördüm.
İsa'dan daha fazla insana
bağrımı açtım muhtemelen.
Kant gibi nicelerinin yazmadığı
felsefeleri düşündüm gizlice.
Ben -ve hep öyle kalacağım-
çatı katı insanıyım,
Yine de evim orası değil.
Ben her zaman bunun için
doğmamış biri olacağım,
Ben her zaman, sadece,
kimi meziyetleri olan biri olacağım,
Ben her zaman, kapısız bir duvarın dibindeki
kapının açılmasını bekleyen biri olacağım,
Sonsuzluk şarkısını söyleyen biri bir kümeste,
Kör bir kuyunun dibinde
Tanrı'nın sesini işiten biri.
-Alvaro de Campos, Tütüncü Dükkânı
.
Şimdi, yaşım henüz gençken, Güney Adaları’nı hayal edebilirim; ya da ulaşılmaz Hindistan’ları; yarın, aynı Tanrılar öylesine bir tütüncü dükkânı almayı ya da civardaki kutu gibi bir evde emeklililğin tadını çıkarmayı hayal ettirebilir bana.
.
Çikolata ye, küçüğüm,
Çikolata ye!
De ki kendi kendine, her metafizik çikolatadır.
Hiçbir din bir şekerci dükkanından daha
fazlasını öğretemez, de kendi kendine.
-Alvaro de Campos, Tütüncü Dükkânı
.
Şimdi, yaşım hâlâ genç olduğundan güney adalarını, hindistanı düşünüyorum. Kim bilir belki bugün bana bu hayali kurduran tanrılar yarın küçük bir tütüncü dükkanı açmayı ya da emekli olup bir banliyö evine yerleşmeyi düşletecek bana.
Çikolata ye, küçüğüm,
Çikolata ye!
De ki kendi kendine, her metafizik çikolatadır.
Hiçbir din bir şekerci dükkanından daha
fazlasını öğretemez, de kendi kendine.
-Alvaro de Campos, Tütüncü Dükkanı