''El, ayak buz kesmiş, yürek cehennem.” Karanfil Sokağı...
Anadolu içtenliğini, kokusunu, kırsallığını içinize kadar hissettirecek nadir şiir kitaplarından.
İnceden inceye Orhan Veli’ye yapılan atıflara bile takılmadım :)
O kadar alçakgönüllü bir insan ki, şiirlerinin okurlarla buluşma mevkisine layık olmadığını -ona göre- içten bir üslupla dile getiriyor.
Ego sıfır.
Ahmed Arif ismini duyunca, yıllardır hayal dünyamda samimi, gerçekçi , doğal bir insan canlanır. Bunu dizelerden o kadar iyi anlıyoruz ki... Lütfen okuyun, okutun.
Kitabın en sonlarında Ahmet Arif’in hayatını, nasıl hummalı duygular barındıran şiirler yazdığını özetleyen yüreklere rastlıyoruz. Tam bitti diye üzülürken özünü tanıma fırsatın ikinci bir kişiden okuyabiliyoruz.En çok da o satırlar hoşuma gitti.
Bu arada bu derin şiir kitabının ismi normalde “Hasretinden Prangalar Çürüttüm" olacakmış lâkin Ahmet Arif istememiş, beğenmemiş. Bizim için çok basit bile olsa, bir kelimenin seçimi çünkü o Ahmet Arif dedirtiyor bizlere...
Ruhu şad olsun...
