Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
440 syf.
10/10 puan verdi
Masal merakımı, beni tanıyanlar bilirler fakat bu merakın belli bir yaştan sonra gün yüzüne çıktığını da ben, üzülerek itiraf etmek zorundayım. Hala da birçok masaldan bihaber olduğumun farkındayım. Elbette ki çocukluğumda annemin okuduğu masallarla uyumuşluğum oldu. Sonrasında annem ev işleri ile ilgilenirken ben, kendi kendime eğlenmek
Bazı anlar vardır, geçen zamanın bir daha geri gelmeyeceğini kuvvetle hissettirir insana.
Bir hayal gerçekleşmesi gereken zamanda gerceklesmelidir, ışte tam o günlerde alınmalıydı bana akülü araba, artık çok geç, herşey için çok geç, uçup gitti elimizden o balon.
Yazarın tüm kitaplarını severek okuduğum halde bu kitap günlerdir elimde dolaştı durdu, hiç içimden gelmediği halde artık başlayayım okumaya dedim. İyi ki de dedim o isteksizlik okumaya başlamamla birlikte uçup gitti. O duygu yoğunluğu karakterlerin iç savaşı çaresizliği, aşkı ve birbirlerine olan ihtiyacı o kadar güzel aktarılmıştı ki içine girdiğim dünya, hiç bitmesin istedim. Mallory ile Rider, koruyucu aile yanında büyüyen, kötü insanların elinde hırpalanmış, aynı kaderi paylaşmış, birbirinin en büyük desteği olmuş iki küçük çocuk... Mallory ile Rider, birbirini kaybetmişken aynı lisede buluşmuş, hayatları birkaç yıl ayrı düştükten sonra yeniden bir araya gelmiş iki genç... Mallory ile Rider aşktan daha çok sevginin vücut bulmuş halini anlattı ban bence.. Mallory geçmişin gölgesi hep kabuslarında ve onlarla, yeni koruyucu ailesinin de desteğiyle tek başına savaşırken bir anda yeni başlayacağı okulda geçmişinden unutmadığı ve özlediği Rider ile karşılaşınca kendini tamamlanmış hissediyor.Başlarda sadece arkadaşlık ve ötesi gibi bir durum olsada ilişkilerine isim koyulmada Rider’in lafın dolandırmadan duygularının itirafı ile sonunda dedim. Çünkü o sırada Paige bayağı canımı sıkıyordu ve Rider’a da kızmadım desem yalan olur. Ama sonunda beklediğim hamle geldi. Kitapta her karakterin bir hayat hikayesi vardı. Jayden’in sonuna ama çok üzüldüm.Kitabı çok severek okudum. Hiç bitmesin istedim. Tavsiye edeceğim bir kitap.
Söze “keşke önceden okusaymışım, böyle bir yazarı neden bu kadar bekletmişim” gibi bir cümleyle pişmanlığımdan dem vurmak yerine “iyi ki okumak için beklemişim ve iyi ki başlangıç olarak bu kitabını seçmişim ” gibi içimde şaşaalar koparan hodbin şansımı belirten bir cümleyle başlamanın daha doğru olduğunu düşünüyorum. Kitabı okumadan önceki
292 syf.
10/10 puan verdi
Yılanların Öcü'nü bitirdiğimizde:
-Irazca "Gece olsun!..." dedi. "Düşün yollara! Yollara!..."
Irazca'yı dinledim: "Düştüm yollara! Yollara!..."
Irazca'nın Dirliği; "Yılanların Öcü" ve "Kara Ahmet Destanı" ile oluşan üçlemenin ikinci kitabı. Bir geçiş kitabı algısı olsa da anlattıkları ile de
"Üzülme baba dedim, alt tarafı bir ev, alt tarafı beton parçası ya. Çalışır ederiz yine alırız. Ben de çalışırım bundan sonra. Söz, alırız bir ev daha. " "Ona üzülmüyorum ki ben" dedi babam. Her ay evin taksitini ödedik de ne oldu? Bak, uçup gitti elimizden balon gibi. Keşke seni ağlatmasaydık çocukken. Keşke sana o akülü arabayı alsaydık"
Kimisine çok argo kelimeler içeren bir kitap olarak gelse de gerçekten değerli bir kitap. Sonlarına doğru okurken kilitlendim.
Koi balıkları akıntıya doğru yüzerler...
176 syf.
5/10 puan verdi
Ne beklentilerle ne umutlarla başlamıştım bu kitaba anlatamam... Ama hepsi uçup gitti. Gerçekten bu kadar sıradan nasıl olabilirdi aklım almıyor. Herkes hakkında çok güzel şeyler yazmıştı ve Goodreads da bile çok beğenilmişti. Muhteşem övgüler almıştı ve sonunda çoğu kişinin ağladığını, ağlamasa bile gözlerinin dolduğunu işitmiştim. Ama ben bırakın ağlamayı gözlerimin dolmasının yakınından bile geçmedim. Gayet sıradandı. Normal bir aşktı. Diğer kitaplardan bir farkı yoktu. Olaylar çok hızlı yaşanmıştı, Colton'ın çekingenliğini bu kadar çabuk yenmesi bana biraz tuhaf geldi. Ondan tuhaf gelen ise Lilly ve Colton daha 9-10 yaşlarındayken bir kaç haftalığına takılmış olmalarına rağmen lise sona kadar birbirlerini unutmayıp, aşk beslemeleriydi. Bayağı saçma değilde hayal kırıklığı verdi kitap yani. Ayrıca ikinci kitabı da varmış. Kitabın sonu var. Her ne kadar sevmesem de cuk diye oturan bir son olmuş. İkinci kitaba hiç gerek yok. Daha fazla hayal kırıklığımı yaşayalım yani? Okumayı düşünmüyorum ama gene de siz alıp, okuyabilirsiniz. Çoğunluk beğenmiş nasılsa.
İyi günler ^^
Kitabı okumaya başladığım zaman heyecanlı bir olay örgüsü olduğunu hissedip sayfaları hızlı hızlı çevirme isteği uyanmıştı içimde. Ama belli bir süre sonra zihnim bulandı ve karakter isimlerini karıştırdığımı fark ettim. Bunu fark ettiğim an bütün film koptu. Kitabın etkileyici olan üslubu uçup gitti. Çünkü kitap okurken olay örgüsü ne kadar etkileyici ve profesyonel bir şekilde işlenmiş olursa olsun karakterleri karıştırınca kitapta işlenen olaylarda ilgimi çekmiyor. Kim bilir belki bu kitabı doğru zamanda okuyamamış olabilirim. Onun için karakter isimlerini karıştırmış, gelişen olaylara hakim olamamış olabilirim diye düşünüyorum. Yalnızca bu kitapta da klasiklerin vazgeçilmez olan konularından olan aşk, intikam ve şehvet konuları işlenmişti.
Size tavsiyem özellikle dünya klasiklerini okumayı seviyor ve en kısa zamanda bu kitabı okumak istiyorsanız aceleci olmayıp, kitabın doğru zamanını bekleyin.
Unutmayın ki, her kitabın doğru zamanda okunması sizin de yararınıza olacaktır. En azından etkileyici biçimde kaleme alınmış bir kitaba hakkını vererek inceleme ekleyebilmek kadar güzel bir şey yok.
Kitabı biraz önce bitirdim, karşıma koydum. Bakıyorum. Bir yandan bakıyorum, bir yandan düşünüyorum bir yandan da anlamaya çalışıyorum. Bunca verilen bilgiyi, öğütü anlamaya çalışıyorum. Kitabı bitirdiğimde allak bullak olsam da sükunet yaratmaya çalışıyorum beynimde. Yanlış anlamayın kitap kötü sonla bitmedi aksine mutlu sonun mükemmel telaffuzu
