Hayat, benden gizlediğin ellerini hangi cebinde saklıyorsun.
Sakın üşütme. Sakın yaşlanma. Sakın yıkılma. Sakın, sakın, o güzel ruhunu
ayaza tutma. Tahtadan defterler yap, deniz kabuklarından kutular, şiirin
yetişemediği müzikleri duymak için kalbini yastığın altına koy. Senden
çalındıkça çoğalan hayatı, gözyaşlarından çıkardığın mutluluğu anlat.
Gözlerindeki aşkı değdir parmaklarının biçimlediği her rüyaya. Senden bana
ulaşan rüzgarın da adı bu olsun... Bana içeriyi bilmiyorum diye daha çok kız,
ama n,olur daha güzel kız.
Sayfa 33Kitabı okudu
Seni üzmenin bir yolunu hep bulacaklar.
Altıkırkbeş Yayınları
Ne zor, yazarak anlatmaya çalışmak sustuklarını.
Nerem varsa insan kalan, işte orası acıtıyor.
Sayfa 9 - İthaki Yayınları, 1. Baskı, Mart 2021.Kitabı okudu
oluk oluk akan vajinamın içinde kertenkeleleriyle oynayan bir kadınım. Tutunmadan yükseldim..., güneşi bile geçtim, karanlığın gözlerini çaldım..; vahşetim bundan.
Sayfa 44
Kar yağarken çocukları kurşuna dizdiler. Herhangi bir nedeni yoktu. Ne ellerini, ne de gözlerini bağladılar. Soru sorulmadı. Yalnızca en esmer olana ağaca bakmaması söylendi. O da gözlerini askerin çamurlu botlarına çevirdi. Sonra sessizlik oldu. Çocuklar hiç üşümediklerini fark etmediler. Korkuyorlardı, nedenini boşverdiler. Yalnızca esmer çocuk ikide bir ağaca bakıyor, ıslak bir kızarıklık rüzgarla gözlerine bulaşıyordu. Sarı dişleriyle alt dudağını ısırarak, "lanet olsun" dedi. "Ben kötü bir şey yapmadım ki. Neden dövüyorlar bizi. Sadece duvarlara yaşamak istediğimizi yazdık. Daha iyi bile değil sadece yaşamak istediğimizi. Bağırmış da olabiliriz. Belki sokaklarda çok hızlı yürüdük, belki botlarımızın sesi biraz fazla çıktı. Ama biz üşümemek için koşuyorduk. Belki de baba bütün suç senindi." Yağmur yağıyordu ve çocuklar ilk kez bir şey hissettiler. Dönecek yerleri yoktu. "Ayağıma bakma" diye bağırdı asker. "Ben de bir şey yapmadım. Ama bir suçlu gerek adalet için. Ve adalet için kurban gerek bir kahramandan çok." Ama çocuklar yine de askere bağırmak istediler: "Neden av tüfekleriyle vuruyorsunuz, neden salıncakların ipleriyle boğuyorsunuz, neden yağmurdan sığındığımız duvarların altında
taşa tutuyorsunuz. KALBİNÎZÎ SÖKÜP ALAN BİZ DEĞİLDİK Kİ..."
Bir yerlerde hâlâ kendi içine yolculuklara çıkan birileri var, haberiniz var mı?
Sayfa 61 - İthaki Yayınları, 1. Baskı, Mart 2021.Kitabı okudu
Birini sevmem ne işe yarayacak?
anlamıyor musun,
kalbim kalmadı.
Sayfa 44
bana kızma, sadece sevilmek istedim.
Sayfa 20 - PdfKitabı okudu
_
sonuna kadar mutsuz olamayacağımı anladım.
mutsuzluğu da mutluluk gibi beceremiyordum nasılsa.
_
Sayfa 58 - İthaki yayınları ( PDF)Kitabı okudu
Yıkılmayacak kadar yalnızım.
Sayfa 31 - Liman Yayıncılık, 4. Baskı, 2011.Kitabı okudu
"Tanrıya son sözümü söyledim; Terbiye borcum yok dünyaya..."
Sayfa 76 - ALTIKIRKBEŞ YAYINKitabı okudu