Oturduğu yerden kalkmış Nuri,pamuk fısıltısı yumusakliginda bir kaç adım atmış gecenin kalbine doğru. O zaman anlamış bütün gerçeği;ne yürüyorumuş, ne duruyor. Yürüyorum dediği, durmanın ta kendisiymiş. Düş gibi birsey yani.. Koşarsın koşarsın da varamazsın hani;içinde umut, varamadigi kadar büyür. Sen bakarsın ışıltıya. ileriye uzanırsın uzadıkça da kolların uzar babam uzar..Genede boşluğu avuçlarsın hep ;düşünü düş yapan boşluğu..
Sayfa 63 - everest yayınları