Sen unuttun fakat unutulmadın. Bense unutulduğumu biliyor, fakat unutamıyorum. inan, unutabildiğim gün seni yeniden ve daha çok sevmeye başlayacağım...
Sayfa 194
"Söz gelişi, iyi huylu bir insan olduğuma kalıbımı basamam. Biraz aşırı dik kafalıyım. Oysa biraz daha yumuşak olabilmek gerek. Çevremdekilerin aptallıklarını ve kötülüklerini gerektiği kadar çabuk unutamıyorum. Ne de bana karşı işledikleri kusurları. Yaradılışım belki de biraz kinci denebilir. Birinden sıtkım sıyrıldı mı, temelli sıyrılıyor artık."
''Seni en çok üzen ne?
''Onu seviyordum, ben bunu unutamıyorum. Ve herkesin nasıl unutabildiğini anlamıyorum.''
'' Benim olmadığım her şeydi Emily. Ben de onun olmadığı her şeydim. Emily aklınıza gelecek her şeyin resmini yapabilirdi; bense düz çizgi bile çizemem. Sporla arası iyi değildi, bense o konuda hep başarılıydım. Eli elime uyuyordu.''
Aklımda hep sen vardın. Geçen seferki ameliyatı anımsadım. Sen ameliyat olurken ben ne yapacağımı bilmiyor, bir yandan da birkaç kuruş elimize geçer diye oturmuş “Goriot Baba” çevirisine bir iki sayfa eklemeye çalışıyordum. O hastane çıkış gününü hiç unutamıyorum. Derin bir çizgi çekmiş belleğime. Paramız yoktu. Cem Yayınevinden 1000 lira alacağımız vardı ve yayınevi, çok önceden haber vermiş olduğum halde, bu parayı gününde ödememişti ya da ödeyememişti. Sonuçta o gün seni bir taksiye bile bindirememiştim. Yürüye yürüye Şişli’ye inmiş, oradan Karaköy dolmuşuna, Karaköy’den de vapura binmiştik. Ne günlerdi onlar. Bizim sevdamız böyle günlerden de geçmiştir. Ama biz o günleri de çok severiz, değil mi? Yaşadığımız günlerdir, birbirimizi tanıdığımız günlerdir. İyi, kötü günler geçirdik. Çoğunca da iyi günler. Öperim o günleri.
''Neden onu unutamıyorum, ulaşılmaz olduğu için mi? Gündüzleri ona çok yakınken aslında çok uzak olduğum için mi? Geceleri, sabahlara kadar onla ilgili hayaller kurduğum için mi?
Sayfa 91
Birileri beni toprağın altına gömmeden ve bedenim çürüyüp kokmadan, affetmek isterdim seni.
En azından bir kaç dakikalığına.
Çünkü seni affedemiyor olmak sevgilim,
Aklımdan hiç çıkaramıyor olmak aslında.
Seni hiç unutamıyorum,
Sen de beni hatırla!
Huzurlu uyanamadığın sabahlarda,
O boşluktan düşme hissine kapıldığında,
Durup dururken efkarlandığında,
Yaktığın her sigaranın gırtlağına değen o son dumanında..
En çok tövbe ederken Tanrı'ya,
Beni de hatırla günahlarının arasında !
