"Öyle ya da böyle, sadece unutmabeni çiçekleri ve papatyaların olduğu bir dünyada yaşamıyoruz. Herkesin kusurları vardır."
Sayfa 314Kitabı okudu
İnsanın elinden pek çok şey, hatta herşeyi alınabilirdi; sadece insanın anılrına kimse dokunamazdı.
Sayfa 21Kitabı okudu
Çok sevgili abim Adem Taş'ın kaleminden:))
♡
Tek çaresi ellerin diyorum resesyona girmiş kalbimin.
Ve bir de ayaydın yanaklarındaki unutmabeni çiçekleri, bil istiyorum.
♡
Sayfa 45Kitabı okudu
Gözlerin aklımdan çıkmıyor ♡
Hep mavi bir ses yakıştırmışım sana ♡
Mavi bir sessizlik, mavi bir mırıldanma
ve bilmem ki mavi midir rengi o çiçeğin
adı ‘unutmabeni’ olan… ♡
Sayfa 136Kitabı okudu
Unutmabeni...
Yastıkta bıraktığı çukuru kokladın. Bir kitabın arasına kurumaya bırakılmış bir çiçek, Unutmabeni çiçeği. Hiç görmedin, hiç koklamadın, nasıl bir çiçek bilmiyordun. Ama adını seviyordun.
Sayfa 48Kitabı okudu
cebinden bir demet solmuş unutmabeni çiçeği çıkarttı.
Ben de çok acı çektim. Çoğu kez sokağa çıkıyor, alıp başımı, ruhum boyunca sürükleniyordum, peşimi bırakmayan musallat fikirden kurtulamayarak, kalabalığın gürültüsü içine atıyordum kendimi. Bulvarda, basma resimler satan bir dükkâncıda, bir ilham perisini gösteren bir italyan gravürü vardı. Çözük saçları üstünde unutmabeni çiçekleri, kolsuz bir elbiseye sarınmış, aya bakıyordu. Beni bir şeyler hep oraya sürüklüyordu; resmin karşısında saatlerce kaldığımı bilirim.
Sayfa 256Kitabı okudu
"Aynalar türlü türlüdür. Yüzünü görmek isteyen cama, özünü görmek isteyen cana bakar." dedi "Gözler..."deyip durdu.
Sayfa 71Kitabı okudu