Birden seni gördüm ışıklar içinde, aydınlıkta, o güne kadar gördüğüm en güzel şeyi; seni. Unuttum olup bitenleri, kendimi unuttum, kalktım ayağa; sana yöneldim ..
Hüzün yıldızları parlıyor bu gece gökyüzünde,
Bu gece yine için için yanıyorum,
Oturmuş seni düşünüp ağlıyorum,
Seni, gidişini, sevişini, herşeyini...
Unutamıyor işte seni şu yaralı kalbim,
Yaptıklarını hatırlayıp, pişman oluyor...
Seni düşünüyorum bu gece, karanlık gökyüzünde...
Simsiyah gökyüzünde parlayan yıldızları seyrediyorum,
Onları sana
Yazarı anonim olan, inanılmaz bir şiir atayım size..
Hüzün yıldızları parlıyor bu gece gökyüzünde...
Bu gece yine için için yanıyorum,
Oturmuş seni düşünüp ağlıyorum,
Seni, gidişini, sevişini, herşeyini...
Kim olduğumu unuttum. Hala yazıyorum ama. Kim olduğumu hatırlarken de yazıyordum, şimdi de yazıyorum. Bu kez herkesin etrafına sarılı o bissürü hayattan yazıyorum ama. Gayet kolay. Gidiyor su gibi, kara kara kelimeler. Eskisi gibi ısssız değil galiba dünya. Fazla s'li ama. Sanki arkamda sürekli konuşan bir Johhny, bir de Mary var. Benim kim
Bu ara iyi oldu. Kendimi toparlamaya çalışıyorum. Kitaplığımı tasfiye etmeye devam ediyorum. Evimizin salonu darmadağınık. Neredeyse hepsinden bıkmışım: eskimiş nice okunmamış ve asla okunmayacak kitap, din ve tasavvuf dolu bir on yılın kalın kalın izlerini taşıyan nice islami tasavvufi kitap, artık elimi sürmeyeceğim nice gereksiz, laf olsun diye
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan ruhuma sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin
Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin
Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence artık sen de şimdi herkes gibisin
Gönlümle gönlümle başbaşa düşündüm demin
Artık bir sihirsiz nefes gibisin
Şimdi taa içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin
Maziye karışıp sevda yeminim
Bir anda unuttum seni eminim
Kalbimde kalbine yok bile kinim
Bence artık sen de herkes gibisin
Öncelikle kitabı okuduktan sonra defterime karaladığım bazı şeyleri ve sadece kitap özelinde olmamakla birlikte bu “incelemede” yazmak istiyorum.
“Hatırlamak direnmektir”, bu argüman özellikle kadınların karşı karşıya bulunduğu Ataerkil tarih yazımı göze alınınca çok daha önem arz eden bir noktaya parmak basıyor. Tarihi çok uzun bir süre boyunca