Üşenmeyin okuyun, çok güzel!
Çok öskedim seni. Öskedim, bizim doğu dialektinde özledim demektir. Neyini, nereni, hangi halini desem ki? Sesini öskedim örneğin. Yüzünü, şeytan çocuk gülüşünü, öfkeni, yeryüzünü ve kaskatı canımı ısıtan varlığını. Şükür varsın. Oturup "nasılsın" diye açabilir insan. Ne tuzsuz şeydi şu dünya be. Geldin, buldun, şenlendirdin, insan ettin beni. Yemeyip-içmeyip, yatmayıp-uyumayıp, seni anlatmalı bu yürek.
Sayfa 87Kitabı okudu
Üşenmeyin, okuyun..
Okuyarak, düşlere dalarak, yazmayı düşünerek, düşüncelerin kaprisli rüzgarına göre akan, tutkulardan arınmış, kültürlü bir hayat sürsem, sıkıntının kıyılarında dolaşacak kadar yavaş, sıkıntıya hiç düşmeyecek kadar iyi kurulmuş bir hayat. Heyecanlardan ve düşüncelerden uzak o hayatı, heyecanların düşüncesiyle ve düşüncelerin heyecanıyla yaşasam. Çiçeklerle çevrili, karanlık bir göl gibi güneşin altına uzansam, altın rengine boyansam. Gölgelerin içindeyken, bireyciliğin yaşamdan hiç ama hiçbir şey beklememek anlamına gelen soyluluğuna erişsem. Dünyalar dönüp dururken, çiçeklerden bir toz bulutu gibi olsam, bilinmedik bir rüzgarın gün biterken havalandırdığı, alacakaranlığın uyuşukluğunun rasgele yere bıraktığı, daha geniş şekillerin içinde seçilmez olan bir bulut.
Sayfa 76 - 20. baskı
ÜŞENMEDİM BİR SAYFA ALINTI YAZDIM:)SİZ DE ÜŞENMEYİN OKUYUN BENCE;)
Evet, çocukluğumdan beri kaderim budur zaten!Herkes yüzümde kötü eğilimlerin belirtilerini arardı- aslında olmayan ama onlarca olması gereken eğilimleri: Sonunda dilekleri gerçekleşti.
Alçakgönüllüydüm; Beni hesaplılıkla suçluyorlardı: Sonunda hiç konuşmaz hale geldim.
İyilikle kötülüğü ayırt edebiliyordum; anlamıyorlardı beni, herkes kırıyordu:
Sayfa 127Kitabı okudu
Üşenmeyin, lütfen okuyun. :)
Tek başına insan bedeninin boyutları da yetersizdir. Maske ve yüksek tabanlı ayakkabılar, yüzü temel öğelerinde silikleştiren ya da daha çok belli eden makyaj, abartan ya da basitleştiren giysi, bu evren her şeyi dış görünüş uğrunda harcar, yalnızca göz için yapılmıştır.
Sayfa 97 - Can Yayınları
Mazlum halkımızı daha iyi özetleyen bir pragraf olamazdı. Üşenmeyin, okuyun!
Kuşkusuz, başka bir konudan, yeni çıkan bir
kitaptan, bir yönetmenden, savaştan ya da başka
şeylerden konuşabilirlerdi; oysa zaman zaman,
gerçek tek sohbetleri paraya, konfora, mutluluğa
ilişkin olanlarmış gibi geliyordu onlara. O zaman
sesler yükseliyor, gerilim daha da artıyordu.
Konuşuyorlardı, bir yandan konuşurken bir
yandan da
Üşenmeyin, okuyun!
"Ölümü son çıkış olarak düşüneceksin. Bil ki kimse seni bundan alıkoyamaz ve tam da bu nedenle, elinin altında olduğu için onu yedekte tut,sonuna kadar. Diyelim ki geceleyin bir kâbus gördün. Bunun bir kâbus olduğunu,başını oynattığın anda kurtulabileceğini bilirsen her şey daha kolay,daha çekilir hale gelir,hatta bir bakarsın ilk başta en korktuğun şeylerden zevk alır olmuşsun. Hayat seni istediği kadar ürkütsün,canını yaksın,en yakınların çirkin maskeler taksınlar... Hayat bu,de kendi kendine, ikinci kez çağrılmayacağım bir oyun,bir zevkler ve acılar oyunu,bir inançlar ve aldatmalar oyunu,bir maskeler oyunu,bir aktör ve bir gözlemci olarak sonuna kadar oyna,gözlemcilik daha iyidir, ne zaman istersen bırakabilirsin. Beni sorarsan,"imdat çıkışı" sayesinde ayaktayım. Çünkü emrimde,ve onu kullanmayacağımı biliyorum. Ama ahiretin anahtarı bende olmasa kendimi kapanda hissederdim, derhal kaçmak isterdim!"
