Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Aycan
Aycan
@venusunkalbinde
Sesim kırık plakların arasına sıkışmış gibi.
1997
39 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
236 syf.
·
Puan vermedi
Anlamak isteyene çok şey anlatıyo kitap. Bazen terapistim bi cümle kurduğunda nasıl “Ohaa bu çok mantıklı” diyosam bu kitapta da öyle oldu. Sanki terapistim yazmış da ben okuyorum gibi ama zaten kitabın yazarı da psikolog.
Özellikle çocuk yapmak isteyen HER kadın mutlaka okumalı.
Annemizle aramızdaki ilişki nasıl oluyo da tüm hayatımıza sirayet
176 syf.
·
Puan vermedi
Kapağı kapatır kapatmaz “Tek bir ömrüm var, başkaları tarafından onaylanmak için mi yaşamalıyım gerçekten?” sorusuyla başbaşa kalıyorsun. Zaten “Merkezde sadece sen olmalısın” mesajını hikayeyle veriyor kitap…
Sürekli öğrenmenin, gündemi kaçırmamanın, eylem halinde olmanın bizi verimli, dolu, donanımlı bir insan yaptığını öğrettiler. Durup bir
184 syf.
8/10 puan verdi
Öyle bi kitap ki tek konu üzerinden inceleyemeyeceğim sanırım. Beni etkileyen cümleler üzerinden gideyim.
Altı çizilmedik cümle bırakmadığım kitapları seviyorum…
Geniş zamanlı bi kitap. İlişkilerin üzerine düşündürürken hooop seni birden çocukluğuna götürüyo ve orayı düşünüyosun. Ya da cinsellikten konuşurken birden konu anne-baba ilişkisine
Okur Takip Önerileri
239 syf.
·
Puan vermedi
Konuyla ilgili çooook araştırma yapmıştım ama kitabı okumak şimdiye kısmetmiş. Terapistimin önerisi olunca hemen alıp okudum.
Kaçıngan, kaygılı güvenli bağlanma stillerinden bahsetmekle kalmıyo. Mesela “Çiftlerden biri kaçıngan diğeri kaygılı, bunların ilişkisi nasıl olur?” sorusunun cevabını örneklerle veriyo. Güvenli bağlananlardan da bahsediyo tabii, hepimizin ihtiyacı olan :)
İnteraktif bi kitap, doldurmanız gereken yerler var. Bazen bir olayı anlatıyo ve diyo ki “Bu tepki güvenli mi güvensiz mi?” ya da sana geçmiş ilişkilerinle ilgili sorular soruyo. Ben kaçıngan olduğumu biliyodum zaten. Ama kitapta öyle cümleler var ki “Ee bu benim şu zaman şu kişiye kurduğum cümlenin aynısı” diye altını bastıra bastıra çizip, yanına yıldızlar koyduğum… İşin garip yanı şu, testte bağlanma şeklim güvenli çıkıyo. Teori ve pratik ayrımı diyebilirim, başka bir açıklamam yok :)
Kısaca, bu kitabı okuduktan sonra kendinle ilgili çok değerli bir şeyi öğreneceksin; bağlanma stilini. Onu düzeltmek için -tabii gerekliyse- harika ipuçları da veriyor!
Terapistimin önerisi üzerine İstanbul’da başladığım kitabı, yine terapistimin “İzin alıp minik bi tatil mi yapsanız acaba?” önerisi üzerine bindiğim Doğu Ekspresi’nde bitirdim
176 syf.
7/10 puan verdi
Göçüp Gidenler Koleksiyoncusu ile başlayan Şermin Yaşar'la tanışıklığım "Tarihi Hoşça Kal Lokantası" ile devam ediyor. Bir hikaye kitabı ama sanki her bir hikaye kendi içinde yoğun bir roman gibi alıp götürüyor. Upuzun bir yolculuğa çıktın sanıyorsun ama bi bakıyorsun sadece 5 dakika sürmüş. Yalın, sürükleyici ve biraz da sarkastik bir dili olduğu için bu kitabına da bayıldım Şermin hanımın.
Okurken güldüğüm, tarafımdan unutulmaması için de altını çizerken düşündüğüm birçok alıntı oldu. Tekrar tekrar okuduğum, beni en çok güldürürken düşündüren alıntı "Bu Son Yağmurları" adlı hikayeden "Bazen düşünüyorum da şunlara aşık olacağıma Pavlov'a köpek olsam daha kolay öğrenirdim kime yaklaşmam kime yaklaşmamam gerektiğini. Öğrenemedim."
Kitaba ismini veren "Tarihi Hoşça Kal Lokantası" adlı hikayeyi okurken sanki bir film sahnesi izliyormuş gibi oldum ve o sahnede oynayan oyunculardan biri benmişim gibi; beni biraz üzdü ve bana adeta o çaresizlikten gelen yalnızlığı ve boş vermişliği hissettirdi.
Okurken yaşatan bir kitap, daha nicelerine...
184 syf.
8/10 puan verdi
Kadının Adı Yok... Uzun zamandır okumak istediğim bir kitaptı, 25 yaşında okumak kısmetmiş. Bana kalırsa liseden üniversiteye geçilen o yaz okunabilecek harika bir kitap. Kitapta tek bir kahraman ve o kahraman çevresi üzerinden 7'den 70'e Türk kadınlarının sırf kadın oldukları için maruz kaldığı durumlar çok güzel bir şekilde anlatılmış.
216 syf.
7/10 puan verdi
Geçen sabah kitaplığımda bu kitabı görünce aklıma birden Şebnem Ferah- Yalnız şarkısı düştü. O gün kitabı okumaya başladım. Kitabın ilk sayfalarında bir Rock grubundan bahsediyo yazar. Vokalde Feray, davulda Gül, basta Ebru, klavye&back vokalde Özden. Kemancı'da falan çalıyolar, grubun adı da OLVOS. "Ee yani bu Şebnem Ferah'ın lise yıllarındaki rock grubu Volvox?" dedim kendi kendime ve bu tarz bir tivit attım. Zeynep hanım favlamış, demek doğru tahmin. Her neyse konumuza gelelim...
Olvos'un ilk konseri, mekan tıklım tıkış, sahneye çıktılar, şarkıya başladılar ve Feray fenalaştı. İşte her şey o fenalaşmayla başladı. "Açılın ben doktorum" demese de dinleyiciler arasındaki doktor Veli ilk müdahaleyi yaptı ve ardından sadece Feray'ı alıp hastaneye götürdü.
Çiftimiz aşık oluyo, evleniyo, bir kızları oluyo. Feray müzik hayatından vazgeçiyo yani, yuvasını kuruyo. Çok güzel değil mi? Hayır değil işte. Veli zamanla çok değişiyo, doktor değil de artık hoca oluyo. Çevresi de ona göre şekilleniyo; ne Veli eski Veli ne Feray eski Feray ve tabii ki aşkları da kül olup dağılıyo. Hüzünlü bir kitap ama her şeye rağmen güçlü bir kadın...
Bi sayfayı okurken "Allah Allah niye öyle yazıyo bi şey mi kaçırdım?" dediğim yerler birkaç sayfa sonra "Heeeeee" dedirtti. Karışık bi kitap bana kalırsa, sakin kafayla okuyup keyfine varmak gerek.
Kitabın sonunda ve Şebnem Ferah'ın bi şarkısında dediği gibi BİRİLERİ VAR!
Okuyacaklara keyifli okumalar diliyorum :)
302 syf.
9/10 puan verdi
Hilal Özcan Aydın, İclal Aydın'ın kız kardeşi ve bir psikolog. Kitabı okurken anlarsınız zaten :) Ama her şeyden önce şunu bilmenizi isterim ki aşk üzerine yazılmış düşündürücü ve bir o kadar da harika bir kitabı araştırıyorsunuz şu an. Ece, Selda, Kenan ve Ceyda... Hepsinin ayrı ayrı hikayesi yer alıyor bu kitapta ve hepsi ayrı ayrı yollardan geçerek erişmişler şimdiki benliklerine. Kitabımızın baş kahramanları Ece ve Kenan. Kenan birkaç yıl önce kendinden yaşça büyük bir iş kadınıyla ilişkisi olan üniversite öğrencisi. Ece ise ablası, eniştesi, babası ve annesini kazada kaybetmesiyle birlikte iki yeğeninin teyzeliğinden anneliğine atanmış ve akabinde nişanlısı tarafından terk edilmiş bir akademisyen. Anladığınız üzere kitap bize öğretmen öğrenci aşkını anlatıyor ama nasıl bir aşk; ilk görüşte, açık açık ama bir o kadar da gizli. Kitap, Ece sayesinde çok naif ve bambaşka bir boyutta yansıtıyor aşkı bize. Bir günde bitirdim ve beni gerçekten çok düşündürdü. Çok yoğun ve karşılıklı olan ama açık açık söylenmeyen ve hiç yaşanmayan bir aşkın hikayesi. Kitaptan bi pasaj paylaşarak düşündürme sebebini aktarayım "Günlerle tüketmeyeceğim seni, aylarla ya da yıllarla. Sonsuzlukla besleyip çoğaltacağım. Bunu böyle bil. İyi ki tanımışım seni. Yoksa masalların yaşanabilir olduğunu asla öğrenemezdim. Seni sonsuz kere sevmeyi tercih ettiğim için senden sözde gidişim. Özde yaşayacağım sevgini, suretin olmasa da önemli değil."
İyi okumalar diliyorum
224 syf.
7/10 puan verdi
Kitabın adını görür görmez, İstiklal Marşı'nın 10 kıtası gibi ne zaman ezberlediğimi bilmediğim o malum anons kafamda yankılanmaya başladı. Kitaba da ara ara geçiş müziği olarak koymuş yazar sağ olsun :)
2012 Yunus Nadi Öykü Ödülü alan bir hikaye kitabı olduğunu açıkçası kitabı satın aldıktan sonra kapağında bulunan etiket sayesinde öğrendim. Kitabın içinde 9 hikaye var ama birbirinden kopuk değiller, hepsi birbiriyle bağlantılı hikayeler. Birinde x kişisinin gözünden, diğerinde y kişisinin gözünden anlatılıyor gibi düşünebiliriz. Kitabın konusuna gelince "Günümüz ikili ilişkileri diyebiliriz. Gerçi ikili ilişki de diyemiyoruz, tek eşli erkek yok kitapta ve bunu açık açık sorun eden kadın da yok." diyeyim siz anlayın :) Seray Şahiner'in kalemini çok severim zaten, hafiften sarkastik yanı da var. Hani en yakın arkadaşın tüm gerçekleri çat çat diye söyler ya yüzüne yüzüne, heh bu da öyle, Seray Şahiner okurken sanki en yakın arkadaşımla sohbet ediyormuş gibi hissediyorum zaten. Bu kitabını da sevdim, okuduğuma pişman olmadım kesinlikle ama daha çok sevdiğim başka bir kitabı da yok değil.
Okuyacak olanlara keyifli okumalar dilerim :)
265 syf.
6/10 puan verdi
Pollyanna'nın kim olduğunu hepimiz biliyoruz zaten, e kişisel gelişimi de biliyoruz malum. Bu kitap= Pollyanna+ kişisel gelişim. Bölüm bölüm ilerliyo kitap ve neredeyse her bölüm sonunda bizi sorularla başbaşa bırakıyor yazar. Bazı bölümlerde soruların cevaplarını yazmamız için ayrılan kısım da var. "Madem okuyorum, tam olsun" diyerek soruları cevaplayarak ilerledim. Kitap, İclal Aydın Kitap Kulübü etiketli diye merak edip aldım açıkçası. Okumasam olur muydu peki? Evet kesinlikle olurdu, hiçbir şey kaybetmezdim. Yarım bırakmak adetim değildir. Hem ortada bir emek var hem de belki sonu güzeldir diye diye okurum hep yarım bırakmayı düşündüğüm kitapları. Bana biraz zorlama gibi geldi, 265 sayfa boyunca aynı şeyleri okuyup durdum sanki. He bu arada "Şöyle yap, böyle yap, sen çok güçlüsün!" gibi balon cümleler barındıran bi kişisel gelişim kitabı da değil şimdi, hakkını yemeyelim o kadar da. Belki de okuduğum şeyleri bildiğim için bana hitap etmemiştir "Nasıl mutlu olunur?" bunu bildiğim için. Teoride çoğumuz biliriz de önemli olan pratiğe dökebilmek.
Kitap hakkında hiç inceleme yoktu "Okudum madem bir de inceleyeyim" dedim, benden bu kadar. Sizlere iyi okumalar dileyip yeni kitabıma geçeyim artık :)
168 syf.
8/10 puan verdi
Her hikayenin 1-2 sayfa sürdüğü, sırf yazılmak için yazılan hikaye kitaplarından değil kesinlikle. Elinizden bırakmak istemeyeceğiniz tarzda bir hikaye kitabı bu. Bir sayfayı okurken aklınız arka sayfalarda olacak "Olaylar nasıl gelişecek/ sonuçlanacak, diğer hikayelerde yazar bize neler anlatacak?" diye tatlı bi merak saracak içinizi. O yüzden hızlı hızlı okumak isteyeceksiniz. Ben kitabın son sayfasını çevirdiğimde kendi kendime "Sanki 19 ayrı hikaye değil de 19 ayrı kitap okudum." dedim. Öyle güzeldi ve yeri geldiğinde öyle komik. Hiç beklemediğim anda güldüren cümlelerle karşılaştım. Hani soğuk mizaçlı insanlar vardır ya, hiç beklenmedik anda sakinliğini bozmadan espri yapıp kahkaha tufanı oluştururlar ortamda, heh bu kitap da aynı öyle işte. Hep güldürmedi tabii, bazen de üzdü. Ben en çok Vecdi'ye güldüm (bir yandan da kızdım) ve en çok Nurşen'e üzüldüm. İlk kez Şermin Yaşar okudum; kitabı ve yazarın dilininin akıcılığını çok sevdim. Tanıştığıma çok memnun olduğum bir yazar daha oldu :)
372 syf.
10/10 puan verdi
Ahh bu kitabın incelemesini değil direkt kendisini okumanız gerek. Ben 2018'in yazında 1 günde bitirmiştim. Ama nasıl bitirmek... Bir yandan okuyorum bir yandan ağlıyorum. Sıcak bir aile hikayesi. Öyle içine çekti ki beni kitap... Kendimi, o aileyi çok seven bir dışardan izleyen tanıdıkları gibi hissettim okurken. Ama kendime bu hikayede yer bulamadım, daha doğrusu bulmak istemedim. Çünkü tüm karakterler zamanı gelince hüzünden payını fazlaca alıyodu. Şimdilerde Eda Teksöz yönetmenliğinde dizisi de çekiliyo. "Dizisi var zaten okumasam da olur" demeyin, kitapla dizi arasında dağlar kadar fark var. Diziyi izlersiniz zaten ama kitabı kesinlikle okuyun. Ha bir de, dikkat edin, gözyaşlarınız kitaba damlamasın :)
256 syf.
7/10 puan verdi
Doğu Ekspresi diyince Ankara'dan kalkıp Erzurum'a giden, kompartımanları Instagram'a fotoğraf atmak uğruna ışıl ışıl süslenen, konsept bardaklarda kahveler içilen, küçük tüpte sucuklu yumurtalar yapılan trenlere gitmesin aklınız. Bu tren o tren değil :) Aslında benim bu kitabı merak etme sebebim daha farklı. Agatha Christie'in kitabı Pera Palas'ta yani İstanbul'da yazmış olmasıydı. Cinayet/polisiye seviyosanız bu kitabı da beğenirsiniz. Zaten oldukça akıcı bir dili var yazarın ve okurken ister istemez betimliyosunuz okuduğunuz satırları. Okudukan sonra bir de üzerine filmini izlerseniz çok daha keyifli olur. İyi okumalar ve iyi seyirler dilerim :)
150 syf.
7/10 puan verdi
Bir kitap değil de İclal Aydın'ın günlüğünden kesitler okudum sanki. Bu kitapta geçen olayları bizler de yaşıyoruz halbuki. Mesela biz de bir nehir kenarında oturuyoruz, bizim de arkadaşlarımızla aramızda tatlı ve anlamlı sohbetler geçiyo. Ama İclal Aydın gün içinde yaşadığı sıradan olayları farklı başlıklar altında kağıda öyle güzel dökmüş ki... Ya da ben kendisinin kalemini sevdiğim için bana öyle güzel geldi, bilemiyorum. Okumasanız pek bir şey kaybetmezsiniz ama çayınızı kahvenizi alıp okursanız tatlı bir vakit geçirmiş olursunuz.
A bu arada... Kitabı ilk gördüğümde benim de aklıma direkt o şarkı gelmişti evet, kitap adını Grup Gündoğarken'in Gördüğüme Sevindim şarkısından almış.
