Gazâli’den
Namazda görülen hataları düzeltmek bir vazifedir. Sertlikle değil, lisan-ı münasiple ikaz edilmelidir. İmam’dan önce başını kaldıranı ikaz, safları düzeltmek vb. gibi.
Efendimiz:
“Cahile öğretmediği için âlime veyl olsun, vay âlimin haline” buyuruyor.
İbni Mesud:
-“Namazda kusur ettiğini gördüğü halde onu ikaz etmeyen, günaha ortaktır” buyurmuştur.
Bilam bin Sa‘d:
-“Hatalar gizli kaldıkça zararı yalnız sahibine, fakat açığa çıkıp düzeltilmediği vakit belası umumadır.” buyuruyor.
Hadis:
-“Bilal safları düzeltir ve (geride kalan) ökçelere kamçıyla vururdu.”
Şer'an koca, karıya küfüv olmalı, yani birbirine münasib olmalı. Bu küfüv ve denk olmak, en mühimmi diyanet noktasındadır. Ne mutlu o kocaya ki; kadınının diyanetine bakıp taklid eder, refikasını hayat-ı ebediyede kaybetmemek için mütedeyyin olur.
Bahtiyardır o kadın ki; kocasının diyanetine bakıp "Ebedî arkadaşımı kaybetmeyeyim" diye takvaya girer.
Veyl o erkeğe ki; sâliha kadınını ebedî kaybettirecek olan sefahete girer. Ne bedbahttır o kadın ki; müttaki kocasını taklid etmez, o mübarek ebedî arkadaşını kaybeder.
Binler veyl o iki bedbaht zevc ve zevceye ki; birbirinin fıskını ve sefahetini taklid ediyorlar. Birbirine ateşe atılmasında yardım ediyorlar!..