“Virgül ‘iç çekilen yer’ demektir şairlerin lügatında.”
"Hakikatler"... artık onların yükünü çekmek istemiyoruz, ne de onlara kanmak veya suç ortağı olmak... Bir virgül için ölünen bir dünya düşlüyorum.
bazıları hiç fırsat vermez:))))
Anlattıklarının arasında bir virgül kadar bile bir boşluk yoktu ki konuşayım.
İlk inceleme alarmı!
Kitap insanların bir anda hiçbir neden yokken kör olmalarıyla başlıyor ve insanların bu duruma alışmaya çalışırken nasıl değiştiklerini ya da var olan davranışlarının nasıl ortaya çıktığını bize gösteriyor.
Kitabın yapısına baktığımda ise daha önce okuduğum kitaplarda karşılaşmadığım iki durum var bunlardan ilki yazar kitapta karşılıklı diyalogları sadece virgül ile ayırdığı için ilk okumaya başladığınız da kim kiminle konuşuyor diye sorgulayabilirsiniz. Kitabı okudukça bu duruma alışıyorsunuz. İkincisi ise kitaptaki karakterlere isim verilmemiş olması. Yazar karakterleri isimlendirmek yerine tanımlayarak bahsetmeyi seçmiş.(Örneğin; siyah gözlüklü genç kız) Bunların dışında dile gayet yalın okuması kolay bir kitap. 
Körlük
Virgül halattı. El öpmeye eğilmiş bir çocuk kadar saygılı. Böyle başlardı eskiden mektuplar...
Aşıklar ve şairler dil bilmez, acıdan başka,
soru işareti gibi sevinir,
ünlem gibi ağlarlar,
virgül gibi yetişemez gözyaşlarının hızına!
Sayfa 59Kitabı okudu
- Ama virgül bir kırılmadır! Yarım bırakır bütün cümleleri.
- Hayır, virgüllerde biter aslında noktalanmamış bütün cümleler.
