Ömrümü bilinmezliğe adamış sanarken sürekli bir çıkmaz yol bir yokuş tepeler aşağısında küçücük bedenimle derin düşünceler arasında kaybolmuşum yıllarca tüm güzelliklerden uzak . Oysa ne gereksizmiş ne manasızmış arda kalan tüm güzel duyguları maddeye hapsetmek. Farkına varamamışım aslında üstün körü geçip gitmekten hayatı bunca görmezliğe rağmen şimdi bunlar lütuf mu yoksa mucizelerde var mıydı hayatta