Siyahkâr kelimeler sızıyor aklımın Dehlizine ki önceleri serin sözler
Dingin yalnızlıklardı oyalandığım
Yaz bitti de onun içindir diyor biri;
İlk kez bitmiyor yaz, hayat çoktan Farkında bunun akşamlar apansız
İniyor geceyi siyahkâr kılmak için
Hançer birdenbire saplanıyor, güz
Usulca örtüyor masumiyetin üstünü
Sayfa 16Kitabı okudu
"O rızık hatırı için namazsız ve ahlâkını kaybetmiş bir zevç aramak, riyakârane çalışıp tahakkümü altına girmek, elbette Nur talebesinin kârı değil," cümlesiyle sona erer. Burada tek başına namaz da kâfi değildir, hem namaz kılan hem ahlaklı bir zevç önerir Nursi.
Sayfa 68
" Yalnızlık, bana hiçbir an eksilmeyen bir güç veriyor."
-Kafka
Sevme korkusu öyle kötürüm etti ki herkesi, yalnızlıktan bunalan insan, dönüp yine kendi yalnızlığına sığınıyor.
Bizler, herkesten ayrı olduğumuz bilinciyle yetiştik.
Ve bu ister istemez bir dışlanmışlık ve yalnızlık duygusu doğurdu. Karşılaştığımız şeyler ve olaylar karşısında savunmasızmışız gibi görünüyordu. Bir biz vardık, bir de dünyanın kalan diğer kısmı. Bu dünya görüşü bizim için o kadar doğal hale gelmişti ki, bizi mutsuz ettiği halde onu sorgulamıyorduk bile. Şüphesiz ki yaşamımız tam da bu nedenle çoğu zaman bu fikri onaylayacak şekilde gelişti.
Emanetçinin sorunu
İnsanlarla birlikte yaşamak ki yalnızlık Allah'a mahsus olduğu için bir dünya sorunu aşmak ve bu kalabalıkta kendini sevip barışık olmak sorumluluğunda tarihin en depresif ve doyumsuz zamanlarını yaşıyoruz. Çevremizi saran teknoloji, hayat pahalılığı, işsizlik vb. ne varsa bu hayhuyda kendine bir yer açmak için dişimiz kırılıyor. Sonrada sanattan, kültürden ve edebiyattan bir lokmalık tad alabilmek için zaman bulmak. Bu ne zor ne dar bir alandır. Arayan mevlasinida bulut belasınida bu hakikat. Ancak arayanın çabası içinde bunların emanetciligindeki sorumluluklar da var. Allah'tan kitaplara yada sanata ulaşmak için internet büyük bir kolaylık ve lütuf. Bu zamandan sonra çekirdek aile dışında dışarının uzak olması sorun değil. Ama pandoranin kutusu açılınca girdap seni mecbur, bağımlı ve hesapsız düşünmemeye mecbur bırakıyor ki sürprizleri bitmemesine rağmen. Sistem mi dersin düzen mi sen seç hayat seni bir eve ve bir arabaya mahkum birakiyor. Emanetcisi olarak en azından çocuklarımıza kalır diye. Ama o evde bir kütüphane bırakmak emanetcinin en büyük görevi. Okunur okunmaz ama yol arayana en azindan yol gösterecek bir hazine haritasidir. Mutluyum ve her zaman olmasa da huzurluyum. Diğer duygular hayatın tattirmasi gerekenler.