« Falih Rıfkı, kadın-erkek ilişkisinin ruhsal boyuttan yoksun olan şehvete dönüştüğünü
"Ne Romeo erkek, ne de Juliet kızdı"
diyerek ifade eder. Yazar toplumun çekirdeği olan ailede aşkın manevî boyutlarının fonksiyonunu vurgular; Shakespeare'in ideal aşıklarıyla, toplumun yozlaşmış ilişkileri arasındaki zıtlığı belirtir; batılılaştığını iddia eden bir toplumun batının özüne değil, hastalığına talip olduğunu söyler.»