Hayat çok garipti. Asla dediklerimiz çok zaman geçmeden burnumuzu sızlatırken, yapamam dediklerimiz kalbimizi sızlatıyordu. Ve en sonunda o aslaları yaşamak için çırpınıyorduk...
2001 yılı Ekim ayında kız kardeşim çok hastalandı, mide spazmları vardı, dolaşmakta zorlanıyordu, yürümek ise baş- lı başına bir sorundu. Sadece yataktan kalkması bile onu tü- ketiyordu, o kadar çok ağrısı vardı. 2002 yılı Mart ayında bi- yopsiler alındı, ve 24 değişik ilaç almaya başladı. Doktorlar kendisinde ne olduğunu bulamıyorlardı. O kadar