Asırlar boyu kadınlara biçilen roller...
"Kadın dediğin" ile başlayıp, söyleyen zihniyetin tutuculuğuna göre değişen cümleler...
Kalıplara uymaya zorlanan, uymazsa zorla uydurulan, uydurulmaya çalışılan milyonlarca kadın...
Evet, ekonomik özgürlük, eğitim çok önemli bu kimlik davasında; fakat maalesef sorunun çözümüne giden nihai yol da değil. Eğitimli, eğitimsiz, kendi işinin sahibi veya çalışan, çalışmayan pek çok kadın günümüzde hala erkek egemen toplumun baskıları altında eziliyor, sindirilmeye çalışılıyor.
Neden asırlardır kadınlar aşağılamalara maruz kalıp, ikinci sınıf insan muamelesi görüyor?
"Bir sebebi olmalı" diye düşünüyor insan kitabı okurken, aksi halde bu toplu ataerkil cinnet hali inanılır gibi değil.
Ama yok, elbette ki bir sebebi yok. Kadın ne bir şeytan, ne bir günah unsuru, ne boyunduruk altında bir cinsel obje, ne de ikinci sınıf insan. Kadın, sadece kadın. Tıpkı karşı cinsinin erkek olması gibi, sadece cinsiyeti farklı bir birey. Mevzu bu kadar basit iken, bu ayrımcılık nedir, neyin sonucudur aklım almıyor.
Gerçek feminizm, kadınların erkeklerden üstün olduğunu iddia etmez, sadece eşitlik ister. Aynı saygıyı ve sunulan fırsatları talep eder.
Olması gereken de bu değil midir?
Yüzlerce yıldır bu kavganın veriliyor olması, insanlık adına utanılası bir leke değil de nedir?
Kitapta asırlardır süregelen bu akıl almaz ayrımcılığa maruz kalan kadınların yaşamlarına şahit ediyor bizi Galeano.
Okudukça inanamıyor, yaşanılanların ağırlığı altında eziliyorsunuz.
