Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Alberto Manguel
Alberto Manguel Yorumları ve İncelemeleri
Alberto Manguel yorumları ve incelemelerini, Alberto Manguel kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Alberto Manguel puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
68 syf.
·
Puan vermedi
✍DİPÇE :
Çok donanımlı bir kitapçının (Bayan Lili) yanında çalışan Alberto Manguel, 1964-68 yılları arasında yani 16-20 yaş aralığında Borges'e kitap okuma fırsatını yakalar.
Bilindiği üzere Borges genetik bir körlüğün mağdurudur. Kitabı ve geceleri çok sevdiği için bu körlüğü Tanrı’nın bir ironisi olarak kabul eder ve bu mirasın onu psikolojik
Kitabın fotoğraf sanatı ile ilgilenenlerin yaklaşımı ile daha çok anlam kazanacağı düşüncesindeyim. Ayrıca psikoloji eğitimi almış birisi ile beraber okuyup, değerlendirmek de çok keyifli olabilir. Manguel’in kahramanı 1915-20 arasında fotoğraf sanatını keşfetmiş olan Poitiers’li Fransız hamamcı Anatole Vasanpeine. Tesadüfen tanıştığı, kitapçı Mösyö Kusakabe, bu sıradan görünüşlü adamın içindeki yeteneği ve tutkuyu keşfeder. Deyimi yerinde, dünyayı bütünden ayrı tanımlanabilir parçalar halinde görme yeteneği olan bir karakter. (Fakat ilerleyen süreçte karakter tam bir obsesif kompulsif bozukluk örneği gibi.)
Açıkçası sanatsal yönden eleştirilmeyi de psikolojik bir incelemeyi de hak eden türde bir kitap. Ayrıntılara aşık bir adamın ürettiği kaygı, gerginlik, kendini tekrarlayan davranışları, ritüeller veya rutinleriyle kendi hazin sonuna attığı imza ile sona erer bu eser. Ödüllü çevirmen Ülkü İnce çevirisiyle, Cüneyt Çomoğlu kapak tasarımıyla.
140 syf.
·
Puan vermedi
DİPÇE :
Kassandra'nın Sesi, Gılgamış Tabletleri,Babil'in Tuğlaları, Don Quijote'nin Kitapları ve Hal'in Ekranı bölümleri üzerinden dünya üzerinde bir arada yaşamımızın entelektüel bir sorgulamasını yapıyor Manguel.
Giderek çoğalan tahammülsüzlüklere edebiyat penceresinden cevaplar arıyor ve hikaye sunucusunun muazzam etkilerine maruz bırakıyor bizi.
Kelimeleri örmek cismani bir dünya inşaa etmektir esasında, ve inşa edilen hikayelerden dünyalar, kim olduğumuzu değilse bile en azından olduğumuzu bilme yetisine ulaştırır bizi.
"Hikâyeler bize eleğinden geçtiğimiz bu kum saatlerinin ne olduğu anlatabilir, bunca istismar edilmiş bir dünyada, konforlu bir mutlu sona gereksinim duymaksızın bize bir arada yaşamda kalmanın yollarını sunan bir gelecek önerebilirler."
Bu alıntıdan da yola çıkarak 'öteki'nin varoluşumuzu mümkün kıldığı gerçeğine ulaşmak ve kabullenmek kolaylığına çevrilen sırtlarımız, pusa mahkum gözlerimize ihanet etmiyor mu, düşüncesinden kurtulmamalıyız.
Hiçbir okuma masum değildir, diyen Manguel'i okumak bir eliniz geçmişi kurcalarken gözünüzün önünde kristal sözcüklerden piramitler büyütmektir.
Manguel, iyi okur arkadaşlarıma önerimdir.
Bugün, çok güzel bir çift kadın eline bir kalıp sabun ile havlu teslim ettikten sonra, kadının soyunma odasında üzerindeki giysileri çıkarıp odacığa girerek kapıyı kapatmasını bekledim. Daha sonra, kendimde var olduğunu hiç bilmediğim bir cesaretle, parmak ucunda yürüyerek duş odasına girdim. Kadının gövdesinin bütününü bir kez olsun görmediğimi
88 syf.
·
Puan vermedi
DİPÇE :
" Zamanın ulaşılması olanaksız bir diliminde elmas ve çelikten yapılmış bir öykü vardır."
Olanaklı zaman dilimleri içinde de olsa geriye döndüğümüzde geçmiş kavramı kimin belleğinden süzüldüğüyle çok ilgilidir bu nedenle her dönüş kendi öznelini yaratır kimini gerçekle kanlı bıçaklı kimini ataraksiel bir hiçlikte.
Manguel, zamanın behrinde kalmış bir karakter yaratmış: Fabris. Sonra onu bir başka zamana ışınlamış yeni hayatı ona oyuncaklar sunmuş , oyalamış ve bir gün verdiği bir sözü tutmak üzere gençliğinde dondurduğu o zamana 68'lerde bıraktığı ülkesine gitme oyununu oynamıştır.
Fabris öğrencilik yıllarında olaylara karışmış şans eseri kurtulmuş ailesi tarafından Roma'ya gönderilmiş sürgünlerden biri...Belki de kaostan kurtulan çok az kişiden biri kalbinde yeşermiş bir aşkın sürgünlerini yolmuş, dostlarını unutmuş Avrupai yaşamın nimetlerine kavuşmuş...Sıralanabilir birçok şey yanı sıra unutmaya çalıştıkça, elmastan ve çelikten bir duvara dönmüş geçmiş, şimdi geçit vermez bir sanrıya esir eder karakterimizi...
Yüzleşmek zordur o gün olanları anlatmak da kendini haklı çıkarmak ise gerçek olamayacak kadar zor. Bu nedenle gerçek bir iç hesaplaşma, düşsel bir yolculuktur Dönüş kitabı.
Ülkenin makus kaderine yöneltilmiş bu panoramayı Fabris'in sanrısal labirentlerinden izliyoruz.
Kısa, keskin ve hüzünlü...
Ciddi okurlar bilirler ki, kitap okumak sayfaları, cümleleri yutmak değil; içlerinden kendi hayatımız için bir şeyler çıkarabilmek. Tabi okuya okuya, okur artık usta bir avcı haline gelir. İyi düşünce avcısı.
Avcı mı? Gezgin mi? Okumak için okumak mı? Yaşam için okumak mı? Sanırım okurken kendimize sormamız gereken sorulardan birkaçı..
Metafor Olarak Okur, ciddi okurların, okumak için okuyanların, hobi olarak okuyanların..Kısaca okuma edimini seven her okurun okuması gereken bir kitap..
Chesterton, ''Her sıradan kitabın bir yerinde gömülü beş altı söz vardır, geri kalanların hepsi aslında onlar için yazılır.'' demiş ya hani.. Bu kitap ise, baştan sona okuma üzerine yazılmış ve sayfa sayısından çok daha fazla söylenecek anlam barındırıyor.
Manguel, bu nezih kitabın son sayfasında şöyle diyor:
''Biz okuyan yaratıklarız, sözcükleri sindiririz, sözcüklerden meydana geliriz, sözlerin dünyada bulunmamıza araç olduğunu biliriz, ayrıca gerçekliğimizi sözcüklerle belirleriz, bizler de sözcüklerle özdeşleşiriz.''
Hayatımın son zamanlarında kendisiyle bolca karşılaştığım için, ilk kitap incelememe de bir ''hayal kırıklığı'' ile başlamak istiyorum :)
Ama her şeyden önce kapağın sahibi Cüneyt Çomoğlu'na teşekkür etmek istiyorum. Çünkü bu kitabın kapağını ilk gördüğüm an ''bu kitabı almalıyım'' hissiyatı oluşturdu bende. Çevirisi ise Ülker İnce'ye ait. Çok başarılı bir çalışma, tebrik ediyorum.
Gelgelelim kitabımıza; Vasanpeine adlı karakterimiz biraz tutkulu bir anti-kahraman. Etrafımızdaki her şeyi bütün olarak algıladığımız bir dünyada Vasanpeine bütünden ziyade parçaya odaklanıyor. Bir fotoğraf makinesi aracılığıyla bu tutkusu saplantıya dönüşüyor. Son sayfalara doğru ise bahsettiğim hayal kırıklığımı yaşıyorum...
En iyi ihtimalle yazarımız Manguel ''parça-bütün'' ilişkisini ele alıyor diyebiliriz. Fakat benim için ne yazık ki altını çizdiğim bir iki felsefi diyalog ve birkaç alıntıdan öteye gidemedi kitap.
İyi okumalar.
Arjantinli yazar Alberto Manguel'in yazmış olduğu bu novellayı Ülker İnce Türkçeye çevirmiş ve 2018 yılında çeviri ödülü almıştır.
Manguel de pek çok ödülü olan, oldukça donanımlı bir yazardır. Alberto Manguel, 2000 yılında Fransa'nın Poitou-Charentes bölgesinde ortaçağdan kalma bir ev satın almış, burayı baştan sona yenilemiş ve buraya taşınmış. Yenileme çalışmaları arasında evin bir bölümü, Manguel'in yaklaşık 40.000 kitabını barındıran meşe ağacından imâl edilen bir kütüphaneye dönüştürülmüş. Ne müthiş olurdu böyle bir kütüphanede oturup huşu içinde kitap okumak. Ahhh hayaller işte. Bu arada Manguel 2020 yılında kitaplarını, Lizbon'daki Okuma Tarihi Araştırma Merkezi'ne bağışladığını açıklamış.
Novellamıza gelirsek, Fabris adındaki karakterimizin Arjantin cuntasının insanlara, muhaliflere yaptığı fenalıklar üzerine ülkesindeki kayıp vakalarının yarattığı korkuyla, Mayıs 68 olaylarından birkaç gün sonra gittiği Avrupa’dan yıllar sonra bir düğün için dönüşü ve geçmişiyle yüzleşmesidir. Fazla ayrıntı vermeyi sevmiyorum ki her okuyucu kendi bakış açısını yakalasın. Bu arada "Türk Dostu" olarak bilinen Manguel'in kitaplarını ben okumaya devam edeceğim.
128 syf.
·
Puan vermedi
Alberto Manguel çoook okuyan, çok dil bilen ve çok da gezen bir edebiyat aşığı. Koleksiyoner aynı zamanda. Borges'in gözleri görmediği zamanlarda kendisine kitap okumuş, en son Arjantin Ulusal Kütüphanesi'nden teklif alarak burada müdürlük yapmıştır. Ev taşınma esnasında hepimizin mağdur olduğu kitaplarımızın taşınması meselesini Manguel de kendine dert edinmiş ve sanırım ben bundan bir kitap yazarım demiş :) Kitaplarını toparlarken aslında onlarca kitapların arasında bizleri yine yolculuklara çıkarıyor ve tabii anılarına da... Aslında Manguel bunu hemen her deneme kitabında yapıyor. Kendi okumalarını bizlere rehberlik ediyor. Çok da faydalanıyorum ben. Kitaplarıyla aynı odada olmaktan hoşlanan, kitaplarını dostu gören her okurun bu kitabı zevkle okuyacağını düşünüyorum. Manguel o kitaplara dokunurken ve kolilerken ben de oradaydım. Siz de orada olmak isterseniz...
Kitap okumayı, kitaplarla arasındaki ünsiyeti daha da sağlamlaştırmayı isteyen herkesin -ki buradaki kitlenin büyük çoğunluğunun- okuması gereken kusursuza yakın bir kitap. İsmi bile şiir gibi. Aslında her şey Manguel'in evinde bir kütüphane kurmak istemesiyle başlıyor fakat temelde bu istek onun henüz küçükken edindiği çılgınca kitap okuma merakından kaynaklanıyor. Borges okumaları burada pek masum sayılmaz.
Dünyadan, yerelden, oradan buradan, yüzyıllar öncesinden kalma kütüphaneleri didik didik inceleyen, kitapların tasnif ve istif şekilleriyle birlikte kitap ve okur arasındaki diyaloga farklı şekilde değinen kitap. Son olarak, kitapta tasarlanan şahsi kütüphane mit, düzen, mekan, güç, gölge, şekil, rastlantı, işlik, zihin, ada, sağkalma, unutuş, düş gücü, kimlik ve yuva olarak bölümlere ayrılıp inceleniyor.
Eh, elçiye zeval olmaz. Ben sevdim eller alsın.
