Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
August Strindberg
August Strindberg Yorumları ve İncelemeleri
August Strindberg yorumları ve incelemelerini, August Strindberg kitabı hakkındaki okur görüşlerini , August Strindberg puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Açık Deniz Kenarında, İsveç’te temel geçim kaynağı balıkçılık olan küçük bir adaya, ringa balıklarının azalması üzerine görevlendirilen bir balıkçılık uzmanının varmasıyla başlıyor ve bu uzmanın geçmişi, hayat felsefesi ve duygusal çalkantılarıyla beraber bu adada geçirdiği günleri anlatıyor. Strindberg bu karakterde tamamen Nietzsche’nin felsefesini yansıtmış aslında; başta üst insan ya da üstün insan (Übermensch) olmak üzere, onun doğa, din, kadınlar ve toplum düzeni konusundaki fikirlerininin kurguya yedirilmiş hali Açık Deniz Kenarında. O nedenle, öncesinde Nietzsche’yi, özellikle de İyinin ve Kötünün Ötesinde ile Böyle Buyurdu Zerdüşt’ü okursanız kitap sizin için çok daha anlamlı olacaktır. Bu kadar zengin bir roman beklemiyordum açıkçası, çok beğendim. Strindberg’in karakterleri, tasvirleri, kurgusu ve felsefeyi kurguyla aktarma biçimi çok hoşuma gitti. Sadece çevirinin oldukça sıkıntılı olduğunu söylemek istiyorum, bu benim kitaptan sıkça kopmama neden oldu. Behçet Necatigil çok fazla eski sözcük kullanmış ve daha da önemlisi haddinden fazla yerelleştirmiş, bu beni okurken çok rahatsız etti. Unamuno’nun Sis isimli eserinde de aynı sorunlar vardı, hatta Gökhan Aksay ve Yıldız Ersoy Canpolat çevirileriyle karşılaştırarak okuduğumda, Necatigil’in yerelleştirme sırasında orijinal metinden çokça uzaklaştığını ve onun çevirisinde tutarsızlıklar olduğunu görmüştüm. Açık Deniz Kenarında çevirisi belki de bu durumu bildiğim için beni bu denli rahatsız etti. Umarım bu güçlü ve önemli dünya klasiği, yakın zamanda orijinal metinden çevirisiyle basılır.
144 syf.
·
Puan vermedi
Johan August Strindberg, İsveçli oyun yazarı ve romancıdır. Oyunları, romanları ve kısa öyküleriyle tanınır. Yaklaşık yarısı tiyatro oyunu olan 120 kadar eser üreten Strindberg, Avrupa ve Amerikan tiyatrosu üzerinde büyük etkisi olmuş bir yazardır.
Bu kitap onun 3. evliliği ve ölümüne kadar olan zamanda tuttuğu günlüğüdür. Özel hayatı, eserlerinin oluşum aşamaları, kendi iç düşünceleri ve zeka ile delilik sınırındaki cebelleşmelerini anlatıyor. Günlük okumayı her zaman çok sevmişimdir. Bize kendisini korunmasız açan yazılar bunlar. Bir insanı tanımak mümkün mü? Günlük yazarken bile ne kadar samimiyiz? Okunacağını bilerek mi yazılıyorlar?
Son eşi ile olan çalkantılı aşkları ve mektupları da var. Tek deli biz değilmişiz.
Matmazel Julie, alt sınıf ve aristokrasi sınıfının kadın ile erkek çatışmasını ele alıyor. Sınıfsal farklılık, cinsellik, toplumsal cinsiyet arasındaki çatışmaların yanı sıra insanın varoluş sorununu da konu ediniyor. Sınıfsal yükselme yaşamak isteyen uşak Jean, yaşadıkları cinsel ilişki sonucunda Julie'yi onursuzlaştırıyor ve onun düşüşünü, kendi yükselişini başlatıyor. Julie onursuz yaşamaktansa ve bir erkeğin boyunduruğuna girmektense trajik sonunu kendi getiriyor ve intihar ediyor. Böylece hem kendi onurunu hem de babasının itibarını kurtarmış oluyor. Diğer bir yandan da Jean'in bir anlam, aidiyet arayışı vardı.
Kitabı bitirdiğimde ataerkil düzende yetişen/yaşayan kadının hangi sınıfta olduğu önemsenmeksizin üreme özgürlüğünün ve cinsel özgürlüğünün olmadığını gördüm. Ailenin ataerkil yapıda olması da cinsiyetçi sömürüyü artırması da acı verici bir gerçek oldu benim için.
Alacaklılar // #auguststrindberg
Tek bir mekanda geçen, tiyatro oyunu #alacaklılar ve ilişkiler üzerinde düşünmeye sevk ediyor okurunu.
Bir pansiyonda cereyan eden olaylar, evli bir çift ve bir adam arasında gelişip devam eder ve kadın erkek arasındaki ilişkileri, beklentileri oldukça derin anlatır.
Toplumsal eleştirileri sırtına yükleyerek evlilikteki çatışmalara değinen oyun, güncelliğini hâlâ korumasıyla da çok dikkat çekicidir.
Üç kişinin ortasındaki olaylarda alacak-verecek davası sürerken kim kaybeder, kim kazanır, cevabı kitabın içerisinde, yani okumanız gerekir.
Oldukça başarılı bir eğitimden sonra, balıkçılık uzmanı Axel Borg’un görev icabı gittiği balıkçı köyünde, köylülerle yaşadığı uyumsuzluk ve çatışma üzerine kurgulanmış ilgi çekici bir roman.
Kendisini aydın ve üstün bir insan olarak tanımlayan uzman, insanları küçümseyen(haklı olduğu noktalar oldukça var), kadınlara karşı egoist bir tavır
Bu bir tiyatro oyunu... Öncelikle tiyatroyu sevdiğimi söylemek istiyorum. Ben sanat aşığı biriyim. Her türlü sanattan alıkoyamıyorum kendimi... Zaten August Strindberg de tiyatro öncülerimizden biri. Aile kavramı üzerinde duran bir tiyatro oyunu bu. Kendi yaşamından alınmış bir evlilik kurumu içinde gelişen ve ölüm kalım savaşına dönüşüp trajik sonla biten bir öyküyü ele almış yazarımız.
İsveç edebiyatında öncelikle tiyatro eserleriyle tanınan August Strindberg'i kitabın çevirmeni Behçet Necatigil'e ilk tanıtan da Muhsin Ertuğrul olmuş.
Hakkında, "Dünyanın en gamlı, en neşesiz sanatçısı", "ufacık bir kıvılcımla patlamaya hazır bir barut fıçısı" gibi nitelendirmeler yapılan Strindberg'in ruh hâli Açık Deniz Kenarında'nın ana karakteri olan Axel Borg'a da yansımış.
Axel Borg, insanları küçümseyen, yalnız, aydın, nihilist bir karakter.Zaten Nietzsche'nin felsefesinden yoğun bir şekilde etkilenmiş August Strindberg.
Türk edebiyatının önemli eserlerinden biri olan Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun Yaban'ındaki Ahmet Celâl ile Axel Borg benzer nitelikler taşıyorlar.Kendime not, "Yaban" tekrar okunmalı.
Selim İleri'nin de başucu kitaplarından biriymiş Açık Deniz Kenarında.Uzun zamandır okuma listemde olan kitabı "iyi ki okumuşum," diyorum.Çok zaman oluyor, bir kitapla böylesine edebi aşk yaşamayalı.
Bir adamın, tutkuyla bağlı olduğu kadından bir türlü vazgeçememesini(aldatıldığı kuşkusu), ilginç bir evliliği konu alan şaşırtıcı bir kitap. Keyifli okumalar
Başta sıkıcı gitti.
Sonlara doğru daha çok sevdim.
Verilen mesajlar güzeldi.
Okuyunca çıkardığım ders :
Kapitalizmin yarattığı insanlığın ortak gayesi on iki saat çalışıp bir de eve borçlu dönmekmiş...
Kuru aşkla karın doymaz. Çünkü bu sistemde en imkansız aşk bile on iki saat çalışmaktan daha yorucu değil.
BU BİR İNCELEME DEĞİLDİR.. BİR TİRADDIR.
Julie: Hayır, gitmiyorum daha. Gidemem… bakacağım. Dinle! Bir araba sesi. Demek kan görünce dayanamıyorum sence. O kadar güçsüz sanıyorsun beni. Ah, senin kanını, beynini bir satır tahtası üstünde görmeyi ne kadar isterdim! Ne çok isterdim bütün o cinselliğin bir kan denizinde yüzsün. Tutup kafatasından içerdim, sonra ayaklarımı göğsünün içinde yıkar, yüreğini olduğu gibi kızartıp yerdim. Demek güçsüzmüşüm ben. Demek seni sevdiğimi sanıyorsun, sanki benim rahmim senin tohumların için yanıp tutuşuyor; kalkıp senin dölünü bağrıma basıp onu kendi kanımla besleyeceğim demek. Aklınca sana çocuk doğuracağım ve senin adını taşıyacağım. Bu arada sorayım bari, adın ne senin? Soyadını duymadım hiç. Olduğunu da hiç sanmam. Olsaydı, ‘Bayan Hovel’ ya da ‘Bayan Dunghill’ filan olurdum şimdi. Seni gidi köpek, boynuna taktığın o tasma, ceketinin üstündeki arma benim, uşak bozuntusu! Seni kendi aşçımla paylaşıp kendi hizmetçimin rakibesi oldum bir de! Of, ooff!.. Aklınca korkağın biriyim, hemen kaçıp gideceğim. Yo, kalıyorum işte, çıngar çıksın bakalım. Babam nasılsa dönecek… Bakacak masanın çekmecesi kırılmış… Paralar gitmiş. Çalacak zili, uşağını çağıracak, sonra polise başvuracak… Ben de her şeyi anlatacağım… Her şeyi. Ah, ne güzel olurdu bütün bunlara bir son vermek… Gerçek bir son!.. Babamın kalbi tutar ve ölür; bu da hepimizin sonu olur. Yalnızca sessizlik ve dinginlik… Sonsuz dinleniş. Soyumun arması tabutla birlikte göçüp gider. Kont’un soyu da … Uşağın soyu ise yetim evine düşer; köprü altlarında başına defne dalları konur ve sonunda hapishaneyi boylar.
İsveçli tiyatro metni yazarı August Strindberg 'den etkileyici bir metin. Buram buram Nihilizm kokan eserde bol bol tasvir var. Zaten olayın bir deniz kenarında, balıkçı kasabasında geçiyor olması yazara tasvir yapmak için çokça imkan tanımış. Strindberg' in satırlarını okurken Nietzsche ile olan bağlantısından haberim yoktu; fakat daha sonra yaptığım bir araştırmada yazarın Nietzsche ile sık sık mektuplaştığı ve onun felsefi bakış açısını benimsediğini öğrendim. Nitekim eserde de kendini belli ediyor bu hayran oluş. Devlet göreviyle geldiği bu balıkçı kasabasında yerleşik değerleri küçümsemesi ve insanlara karşı tavırlarındaki egoist bakış, toplumla arasına set çekmesi, toplumda tüm bu olumsuzluklara karşı baştan kabullenişi ve teslimiyeti eleştirmesi bu etkilenişin bir neticesi. Aykırı balıkçı uzmanımız Axel Borg'un 'Üstün insan' olma durumunun sonradan bazı sebeplerle sarsıntıya uğraşıyışını okuyoruz.
Yakup Kadri 'nin Yaban romanına benzetilmiş eser, ele aldığı konu itibariyle benzerlikler olsa da, Yaban romanında Ahmet Celal' in çokça eleştirdiği durum köylülerin düşünce tarzlarından çok kılık kıyafetleri ve bedensel görüntüleriydi. Burada yazar Strindberg'ün eleştirisi tamamen kendini üstün insan olarak görmesinden kaynaklanıyor. Kitabı sevdim fakat ; tasvirlerin aşırılığı, nihilist felsefenin göze göze sokuluyor olma durumu, ve tabiki çeviriden kaynaklı olarak çok akıcı bulamadım. Belli bir okuma birikimi isteyen bir eserdi bence. Okumadan önce göz önünde bulundurun derim ben.
..
Bir tiyatro yazarının günlüğünü okuyoruz. Fazla samimi çünkü Strindberg’in kendiyle kaldığı ve ‘gizli’ bir alan. Bu bakımdan, kitabı okurken bir günlük okuduğunuzu unutmamalısınız. Ve tamamiyle üçüncü eşini konu alan bir günlük. İçeriğe gelecek olursak, yazar hayatla ilgili birçok düşüncesi bakımından benimle örtüştü. Bununla birlikte beni hayatımın çok özel ve kısa süren dönemine götürdü. Bu incelemeyi keşke kitabı okurken yazsaydım diyorum. O zaman bende bıraktığı etkiyi daha iyi gösterebilirdim sanıyorum. Kitaba kendi yorumumu getirecek olursam; adamın karısıyla ilişkisi oldukça garip. Başlarda onu anladığımı düşündüm ama sonda koptum. Yazarda da bir şeylerin koptuğunu gördüm. Öyle farklı bir kitaptı, okuması güzeldi.
Sembolizmi anlatmak için yazılmış bir oyun sanki.. Bir sanat tarzı olarak değil; sanata bir yaklaşım biçimi olarak sembolizm.. Yazarın derdi sembolizmini anlatmak değil elbette, hissettirmek; çünkü sembolizm bir bilinç dışı akımıdır
Baba
Kitap, August Strindberg'in, 81 sayfalık, küçük bir oyunu. Konusu, kısaca evin babasının karısı tarafından delirtilmesi üzerine. August Strindberg kim derseniz, kendisi İsveç'in büyük, üretken yazarlarından. Ben de farklı bir yazarın kitabının ''August Strindberg Ödülü'' aldığını okuyunca merak etmiş, Behçet Necatigil'in Türkçeye çevirdiği ''Açık Deniz Kenarında'' kitabıyla yazarla tanışmıştım. Yazarın özgeçmişini okuduğunuz zaman neden hep belli konularda (kadın-erkek ilişkileri) takılıp kaldığını anlıyorsunuz (7 yaşında intihara kalkışan, 13 yaşında annesini kaybeden, başından 4 evlilik geçen bir insandan bahsediyoruz ki zaten böyle birisi ya çok büyük bir yazar ya da çok büyük bir antisosyal olabilirdi kanımca).
Çok ilginç ve bolca sembolizm dolu bir roman. Strindberg'in kadınlar ve din üzerine düşüncelerini, Kierkegaard'ı, Nietzsche'yi, Schopenhauer'i, belki Freud'u biliyorsak onu anlamak daha mümkün olur bence.
Öncelikle oyunun başından sonuna kadar bir kapıdan bahsediyoruz. Açılması gereken bir kapı var ortada. Bu kapının arkasında ne olduğunu bilmiyoruz. Bir umut kapısı bence bu. Bir bitki gibi olan bir şatoyla başlayıp, yine o bitki gibi şatoyla bitiyor. Camcı ve onun kızı, bir subay var söz konusu olan bu şatoda. Okurken kafamız çok karışıyor. Subayın doktora alacağı törende dinbilimin, felsefesenin, tıpın ve hukuğun ilginç bir çatışması var. Bu sembolizm meselesi o kadar garip ki iki kere ikinin kaç olduğu bile beklediğimizden farklı şeyleri simgeliyor gibi.
Anlam kapıları çok açık bırakıldığı için okumadan anlaşılmayacak bir eser gibi. Ama çok şiirsel olduğu açık. Okurken kimi yerleri ayağa kalkıp sesli bir biçimde okuma ihtiyacı duydum.
Çeviri meselesine gelince de, oldukça şanslıyım ki bu eski Cumhuriyet çevirirlerinden okuma şansım oldu. Temiz, akıcı, uğraşılmış bir çeviri.