Hayat günü geldiğinde herkesi bir şekilde incitiyor. Zengin, fakir,genç, yaşlı, çocuk fark etmiyor ama aynı hayat insanı incittiği yerden tekrar yaşama bağlıyor.. Kırıldığın yerden tekrar yeşermeye başlıyorsun. Hayat uzun bir yol ve onu nasıl yaşayacağımıza kaderin payı olsa da aslında biz karar veriyoruz..
Senden Vazgeçmem
"Hadi kurbağa,bir daha bu kadar iyi olmayabilirim.
Bana neden öyle diyorsun?
Ne diyorum?
Yetim,şapşal,kurbağa ve buna benzer bir sürü şey.
Çünkü tüm bunların hepsi sensin.
Madem bir şey diyeceksin bana "yusufçuk" de."
Nisan,20 günlükken annesi tarafından tekrar alınmak üzere kimsesizler yurduna bırakılmış.O yurtta