D. H. Lawrence Sözleri ve Alıntıları
D. H. Lawrence sözleri ve alıntılarını, D. H. Lawrence kitap alıntılarını, D. H. Lawrence en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Erkekler hep aynıydı. Kendileri dışında bir şeyi umursamıyorlardı. Fişekler gibi bir anda patlayıveriyor, sizin de o incecik çubuklarına tutunup onlarla birlikte göğe yükselmenizi bekliyorlardı."
“Bütün hayatım boyunca yarı uykuda gezmiş gibiydim.”
Sayfa 466
"Connie için yeni olan şey tutku değil, bu kıvrandırıcı tapınmaydı. Hayatı boyunca bundan korkmuştu hep. Onu çaresiz bırakacak bir şeydi çünkü. Hala da korkuyordu bundan. Çünkü ona böyle taparsa kendini kaybedebilir, silinip gidebilirdi. Silinip gitmek istemiyordu Connie. Köle gibi, yabani bir kadın gibi. Köle olamazdı o. "
Sayfa 216
O senin kişisel öküzlüğün olabilir mi acaba =)
“Bu kadınların hepsi böyledir,” dedi. “Ya sanki ölüymüş gibi hiçbir şey duymazlar... ya da erkek işini bitirinceye dek oyalanır, ondan sonra uyanır, erkeğin beklemesini isterler. Benimle aynı anda hazza ulaşan bir kadın görmedim bugüne değin.”
EpupKitabı okudu
Bir öküze aşık olursan =)
“Dünyada en güzel küfe seninki,” dedi yerli şiveyle. “En güzel kadın küfesi! O düğme kıçlı, oğlansı, nanemolla karılardan değilsin sen. Her yönüyle tam bir dişisin. Dünyayı tartar senin o dişiliğin.”
EpupKitabı okudu
+1
Nasıl ‘evet’ derdi insan? Birçok yıllar için? O bir solukta ağızdan çıkıveren küçücük “evet!’ Neden kelebek gibi uçuveren bir sözcüğün kıskacında kıvransın insan? Bir gün başını alıp uçuverecekti bu sözcük tabii, ardından başka ‘evet’ler, başka ‘hayır’lar gelecekti! Kelebeklerin başıboş uçuşu gibi...
EpupKitabı okudu
1920 lerde Bolşeviklik tartışmaları
“Bana öyle geliyor ki,” dedi Charlie, “burjuva dedikleri şeye karşı duyulan aşırı bir nefrettir bu; ama burjuvanın ne olduğu iyice tanımlanmamıştır daha. Başka şeyler yanı sıra kapitalizmdir. Duygularla coşkular da öylesine körü körüne burjuva ki, duygusuz, coşkusuz bir insan bulgulamak zorundasınız.”
EpupKitabı okudu
Aptal hayvan, durup dururken oradan aşağı düşülür müydü yani!
Her adımda , en masum ve kuşkulanmayan çözümleyici , küçük bir heyelana yol açar !!
Sayfa 17
Adalı “Bu mutluluk mu?” diye sordu kendi kendine. Sonra kendi kendini yanıtladı: “Bir düşte gibiyim. Hiçbir șey duyumsamıyorum ya da ne duyumsadığımı bilmiyorum. Gene de,
mutluymuşum gibi geliyor bana."
İnsanın, yalnızlığından kurtulma cabası... Boş bir çabaydı bu zaten. Bütün yaşam boyunca katlanmak gerekiyordu buna. Ancak ara sıra doldurulabiliyordu o yalnızlık uçurumu! O anları da beklemeyi bilmek gerekirdi. Ancak o zaman, boşluğun dolduğu an geldiğinde o anı kabul edebilirdi insan. Zorlamanın manası yoktu.
Sayfa 223 - MARTI YAYINLARIKitabı okudu
Kendini beğenmiş zihinlerden fenalık geldi artık.
İnsan düzene ters düşebilir, ama gelenekleri sürdürmelidir.
Ama insan sefil ve yoksul bir hayat sürüyorsa, bunu elinde olmadan kafasına takıyordu. Hatta hayatta en öntem verdiği tek şeye dönüşüyordu. Para kaygısı, tüm sınıflardan herkesi yiyip tüketen büyük bir kanser gibiydi. Yani parayı "umursamayı" da reddediyordu.
Sayfa 218 - MARTI YAYINLARIKitabı okudu
...bebekle oynuyor, minik kızın afacanlıklarıyla eğleniyor, yumuşak, körpe sıcaklığından derin, iç gıcıklayıcı bir haz duyuyordu. Körpe yaşam! Öylesine korkusuzdu ki! Oysa büyükler, korkuyla sınırlıyordu kendilerini!
Sayfa 202 - MARTI YAYINLARIKitabı okudu