Sabahattin Ali Sözleri ve Alıntıları
Sabahattin Ali sözleri ve alıntılarını, Sabahattin Ali kitap alıntılarını, Sabahattin Ali en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.etiketle
Sen istediğin kadar "Ben güzel değilim," diye yaz, benim için dünyanın en güzel ve sevimli kadınısın.
Sayfa 291 - Yapı Kıredi yayınlarıKitabı okudu
Böylece hayatının son ve güzel hadisesini yaşadı, fakat bu, aynı zamanda onun her şeyinin sonu oldu.
Kim olursan ol.. Dünyada kendisi için hiçbir şeyi olmayan bir insanın bile başkalarına yardım edecek bir şeyi vardır... Hiç olmazsa bir tek sözü...
Sayfa 45 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Odamda beni kitaplarım bekler. Bu yegâne tesellidir. Her eşyasını ayrı ayrı ve gayet iyi tanıdığım bu oda da yalnız onlar her zaman için yeni bir koku taşırlar."
Sayfa 65Kitabı okudu
"Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen da hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini. O zaman nasıl hazin bir hal aldığımı tasvir edemezsiniz."
Kuru ve sabit gözlerin arkasında nasıl bir ateşin yandığı; yavaşça kalkıp inen göğsün içinde nelerin kaynadığı bilinmediği için, insan mütemadi bir ürkeklik ve tereddüt içinde üzülür…
Bir insan diğer bir insana bazen hayatta bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.
Sayfa 124Kitabı okudu
“ Bütün teessürlerimiz, düş kırıklıklarımız, hiddetlerimiz, karşımıza çıkan hadiselerin beklenmedik taraflarınadır. Her şeye hazır bulunan ve kimden ne gelebileceğini bilen bir insanı sarsmak mümkün müdür? ”
Canım çok şey anlatmak istiyor ama yorgunum. Beynim yorgun, bedenim yorgun, bunca şeyi affeden kalbim bile yorgun artık. Heveslerim yorgun, iyimserliğim yorgun, konuşarak anlaşmaya olan inancım bile yorgun.
“Kızmaktan vazgeçti, fakat hayreti hâlâ geçmemişti: Niçin durup dururken yalan söylemek ihtiyacını duyuyorlardı?”
"Siz garip bir insansınız!" dedi. "Konuşmuyor, sormuyorsunuz. Fakat öyle bir haliniz var ki, her şeyi anlayabilirsiniz hissini veriyor."
Sayfa 152 - Yapı Kredi YanınlarıKitabı okudu
Kalbimin etrafında mütemadiyen sıkışıp ezilen bir şey var gibiydi.
Sayfa 63Kitabı okudu
"Ne kadar çok ağlamışsın sen, dedim, "ne kadar çok. "
Sayfa 143Kitabı okudu
İnsan alıştığı, güzel bulduğu, kendine yakın bulduğu yerlerden ayrılırken sanki vücudunun bir kısmını orada bırakıyormuş gibi üzülür.
Sayfa 29Kitabı okudu
Niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz?