1972'de İstanbul'da doğdu. 1995'e dek dirsekleriyle okul sıralarını çürütme teşebbüsünde bulunduktan sonra üstünde diploma yazan bir kağıtla üniversiteyi terk etti. Yazıları, şiirleri ve hikayeleri Ülke, Yedi İklim, Dergah, Kırklar, Yeni Dergi, Eksen, Bu Ülkenin Çocukları, Martı, Kanat ve benzeri pek çok dergide yayınlandı. Ayrıca Sağduyu, Yeni Şafak gazetelerinde de yazdı. Haftalık İntermedya Ekonomi dergisinde muhabirlik yapan Suavi Kemal Yazgıç halen Gerçek Hayat Dergisinde çalışıyor.
Sevgili okurlar,
Bi Dünya Kitap olarak 3 yıldır büyüyen, 1100'den fazla üyesi olan bir WhattsApp kitap okuma grubuyuz. Başarımızın ve büyük bir aile olmamızın kutlaması olarak bir etkinlik daha düzenlemek için kolları sıvadık.
Kendini kanıtlamış, alanlarında başarılı çok özel 10 kalemi topluluğumuzun görüşmelerine konuk ediyoruz.
Anlatımı ile göz ardı edilen yaşantılarımızı bir bir hatirlatiyor yazar...Kısa ve öz ama bir o kadar derin...Rüya ile gerçek,hayal ile hayatın olağan akışı arasında gidip gelmelere vesile oluyor...Açılan ve kapatılan kapılar,acılar ve sevinçler,önyargılar ve tutumlar bir bir çekmecelerden çıkartılıyor...Okudukça bitmesin,bittikçe yenisi eklensin beklentisine kapilmaniza sebep oluyor...Hüzün,başkalaşım,insan ve hayat motifleri ve tabiki yaşantıların izleri bir bir vücut buluyor...Kim olduğunuzu ve nasıl bu kimliğe büründüğünüzü; içinde bulunduğumuz coğrafyaya uygun olarak anlatmış yazar...Bir çırpıda okunup iyi ki okumuşum diyecekleriniz arasına girecek türden...Kitap tamam, kitabı anlamak tamam, ikisi birleşince yazarı anlamamak imkansizlaşiyor...Mutlu kalın kitaplarla kalın...
Suavi Kemal Yazgıç'ın dinginliğin sarsıcı kıyısında duran şiirleri var bu eserde. Şairin kalbinden akan ırmağı yer yer kesen taşlar şiir olup çıkmış karşımıza. Yer yer irtifa kaybeden şiirler mevcut ancak eser genel anlamda keyif veriyor okuruna. Ben buradayım diye bağıran şiirler değil de nasıl desem kendini fark ettiren şiirleri var.
Taziye Evi başlıklı şiirinde bu evlerde çerez ikramının yapıldığını anladığım dizeler var. Belki coğrafi bir kültür, ben hiç rastlamadım bu çerez olayına. Şiirden öğrendiğimiz bir şey oldu böylece işte :)
Şiir okuyun, şiir sevin vesselam...
Tövbe GölgeliğiSuavi Kemal Yazgıç · Profil Kitap · 10425 okunma
Bir talebeme kitap fazladan gelince "İlme Vefa'da kim şiir okuyor?" diye sorması üzerine onun demesi 'Nefise Ebrar hocamız' cevabını almasına binaen bana verdiği kitap.
Ve ben Suavi Kemal abiyi hep okurum. Bilirim. İnstagram'dan nevi şahsına münhasır fotoğraflarını ve takdim ettiği kitaplarını takip ederim. Alacaklar listemde olması da aşırı güzel bir tesadüf.
Şiirlerin bazı cümleleri içe işliyor bazıları içinse 'bunu nasıl düşünmüş ya' diyorsunuz.
Mesela çiçeğe biz isim takıyoruz onlar bize takmıyor.
Kelimeyi ne kadar kazabileceğimizden, muhacir türküsü olan bir yağmura, firar edilesi sessizlikten, her mevsim ayrı sebeple birbirinden kaçan insana, yorgun atların nefeslenmesinden, çaya şiire ufuk açan bir çok yolculuk. Güzel.
Şiir ufuk açıyor. Şiir kalbi genişletir. Şiir bakış açısıdır. Güzeli görme sanatıdır. Şiir hüzne iyi gelir. Şiir bana göre sanki cennetten gelmiştir. Güzel şiir insanı kelimeleri tekrar sevdirtir. Şiir kelimeyi sevenlerin sanatıdır. Şiir velhasıl kelam şiirdir. Tek kelime ikisi aynı dört harf. Şiir dört dörtlük bir şeydir.
Tövbe GölgeliğiSuavi Kemal Yazgıç · Profil Kitap · 10425 okunma