Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Tarjei Vesaas
Tarjei Vesaas Yorumları ve İncelemeleri
Tarjei Vesaas yorumları ve incelemelerini, Tarjei Vesaas kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Tarjei Vesaas puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
#1001kitap~~~
20. yüzyılın en büyük İskandinav yazarlarından 1i sayılan Tarjei Vesaas, 1897'de, Norveç Vinje'de doğdu. 1923'te yazmaya başlayan Vesaas'in ilgi çeken ilk romanları çiftlik hayatını anlattığı Det store spelet (Büyük Çevrim, 1934) ve Kvinner ropar heirri (Kadınlar Yuva Diyor, 1935) oldu. Ikinci Dünya Savaşı, eserlerinin daha
Buzu Hangimiz Sevmedik?
Eleştiri yağmuruna hazır olun Özgürce geldi. Evett... İnceleme yazmayı düşünmüyordum bu kitaba fakat diğer incelemeleri okuyunca dayanamadım. Eleştiri okları bu sefer bu kitabı inceleyenlere çemkiricem..
Evet İskandinav edebiyatı ve Melih Cevdet Anday’ın güzel çevirisiyle karşı karşıyayız bunda herkes hemfikir. Soğuk zamanlarda okuyup kendimi
Norveçli yazar Tarjei Vesaas’ın 1957 yılında kaleme aldığı romanı Kuşlar, İskandinav edebiyatından hoşlanan herkesin seveceği bir roman. Evi geçindirmeye çalışan ablasıyla beraber Norveç’in ücra bir kasabasında yaşayan, zihinsel engelli Mattis’in öyküsü. Durağan, sakin, dingin ama masumiyete, insan karakterine, toplumdan dışlanmaya, yalnızlığa ve hayatla baş etmeye dair çok güzel ve naif bir roman. Pek fazla olay ve karakter olmamasına rağmen akıp giden ve okura dokunabilen, benim de çok severek okuduğum bir kitap oldu. İskandinav edebiyatı seven herkese tavsiye ederim.
Tarjei Vesaas kuzeyin dinginliğini çok güzel bir şekilde yansıtmış kitaba. Yaptığı tasvirler ve kullandığı yalın dil sayesinde de sanki oradaymışım gibi bir hisle okudum kitabı. Mattis’e de gerçekten bayıldım. Baştan sona kaybetmediği o içindeki çocuk sayesinde tebessümle okudum bütün kitabı. Olayların başlarında çevresine aldırış ediyor gibi görünse de sonradan her seferinde kendi başının dikine gitmesi çok hoş bir şeydi bence. Kim olursa olsun, ne yaşanırsa yaşansın karakterinden asla ödün vermedi baştan sona. Ama Mattis her ne kadar kitabı tek başına sürüklese de bazı ayrıntılar kitabı biraz aşağı çekti benim açımdan. Diğer karakterlerin üstünde pek durulmadı. Hege’nin karakter gelişimi bir anda gerçekleşti ve bu beni biraz rahatsız etti. Başta sempati duyduğum Hege bir anda karakterinin tersi bir şekilde davranışlar göstermeye başladı. Kitap Mattis’in bakış açısından gittiği için böyle olmuş olsa da gene de bir şekilde bu kısımların altı daha da doldurulabilirdi. Zira bu şekilde Mattis’in hislerini de daha iyi anlardık.
İki küçük kız çocuğu. Sıra dışı bir dostluk. Son sayfasına kadar vücudumdan, aklımdan, sayfaları çeviren parmaklarımdan atamadığım bir umut... masumiyet, saflık ve gerçek dostluk, bu kitabı okumadan önce de bildiğim kavramlardı ancak anladım ki daha önce hiç bu kadar derinlerine inmemişim. Bu iki küçük kız çocuğundan öğrenilecek çok şey varmış. Kendi buz sarayınızın içinde kaybolmaktan korkmuyorsanız sayfayı çevirin ve kapıdan içeri adım atın derim...
biz ne yaptık?
Buz Sarayı'nı okurken çocukluğun birçok yüzüne rastlayarak ilerliyorsunuz. Bunu bizler için alışıldık olmayan bir coğrafyada ve toplumda deneyimlemek beni sürekli kıyasa düşürdü. Üzerine konuşabilmek isterdim. Bir şeyleri farklı algıladığım fikri sebebiyle bu incelemeyi direkt sürpriz bozanla devam ettireceğim, bilgilerinize.
Okumaya
Kuslar...
Gectigimiz aylarda sehrimde yapilan kitap fuarinda geziniyorken gozume takildi bu kitap.. Daha oncesinden Ingiliz okudum, Irlandali okudum, Amerikan, Fransiz, Iranli, Hint, Rus yazar derken neden Islandinav ulkelerinden de bir tadimlik ruhuma iyi gelecek kitaplar okumuyorum dedim
(Iskandinav demisken hastasi oldugum serinin yazari Steig Larsson'un da Isvecli oldugumu neredeyse gozumden kaciriyordum) Yani neden olmasin?
Gidip geldikce Norvec ayri bir kuvvet uyguladi bana.. Durust olmak gerekirse sadece kapagina bakip hemen saldirdim ve gerisini de kaderimize biraktim (tabi sonrasinda icimde bi huzursuzluk).. Biliyorsunuz ki son zamanlarda herkese hitap edebilecek bir kitap bulmak cok zor (zevkler farkli) ozellikle de hediye etmek istiyorsam daha bi titiz ve gereginden fazlasiyla kaygiliyim.. (tek istedigim, benim okur arkadasim kiymetli vaktini ayiriyorsa kitap benim yuzumu kara cikarmasin, umarim kara cikarmadi da) Yine de denemekten alamadim kendimi. Neyse..
Norvec'in farkliligini ve de soguk havasini kitapta hissettim.. Bolumleri arasi kopukluklari anlamakta zorlandim ama sonra o boluk porcuk parcalar bir butune ulastirdi beni, hatta yazarin kasten yaptigi seyi daha bi iyi kavradim ve de basta bunaltici buldugum kitabi sonuna geldigimde tatmin edici buldum (yazara haksizlik ettim)..
Sona geldigimde icimde de kucuk bir burukluk olus(mus)tu..
Öyle güzel bir roman okudum ki... Norveç Edebiyatı, İskandinav Edebiyatı gibi hep yüreğe dokunuyor... Özellikle "yalnızlık ve doğa"üzerine cümleleri hep vurgun gibi oluyor bu yörenin yazarlarının......
Bu hikâyede de; kendi halinde yaşayan abla kardeşin, yalnızlıkları, birbirlerine tutunmaları, en önemlisi de " zihinsel olarak hasta olan Matiss'in gözünden 'bana ne olacak?' " sorusunun getirdikleri......
Nette okuduğum bir yazının sonunu şöyle bitirmiş yazıyı yazan; Charles Addams’ ın dediği gibi “bir örümcek için normal olan bir sinek için kaos ise” o halde normallik kavramı da bir illüzyondan ibaret olsa gerek. (ŞB Nisan 2017)
İskandinav Edebiyat Ödülü sahibi Tarjei Vesaas'tan, nahif olduğu kadar şiddetli, aldatıcı basitlikte, sarsıcı bir roman: Kuşlar...
Çevirmene de ayrı bir teşekkürü borç bilirim,öyle akıcı bir anlatım ile çevrilmiş ki kitap....
İskandinav edebiyatına bu kitapla göz kırpmış oldum. Kitap 1963 yılında İskandinav Edebiyat Ödülü de almış üstelik. Bence ödülü sonuna kadar hak eden bir eser.
Konusuna gelecek olursak kırsalda yaşayan iki kardeşin hayatına misafir oluyoruz. Zihnen geri olan, çocuksu düşünceleri, hayalleri olan Mattis ve evin geçimini ve bakımını üstlenen ablası Hege. Mattis karakteri o kadar güzel inşa edilmiş, o kadar çocuksu ve saf bir şekilde inşa edilmiş ki karakteri sevmemek mümkün değil. Hege ablasının isteği ile iş bulup çalışmaya çalışır, dener de fakat çok başarılı olamaz. Hege üzgün bir anında kuşların sesini duyar ve çocuksu düşüncesi ile başlarına güzel şeylerin geleceğine inanıp mutlu olur. Bu durum sonrasında arada vakit geçirmek istediği gölde duran sandalı ile gölden karşıya yolcu getirip götürmeye karar verir. Mattis ilk gününde ilk ve son yolcusunu sandalına alır ve onu evine götürür. İşte hikayemiz buradan sonra değişir. Mattis' in safça duyguları, olaylara verdiği tepkileri o kadar içtendi ki. Hikaye beni içine aldı. Sonuçta beni hüzün ve bazı düşüncelerle birlikte bıraktı.
Okumayanlara tavsiye ederim. Su gibi akıp giden kitaplardan. Herkese iyi okumalar dilerim :)
184 syf.
7/10 puan verdi
İç titreten bir atmosferde iki ruhun kısa süreli temasını ve bu temasın tüm hayatlarına nasıl nüfus ettiğini okuduğumuz şefkatli ama son derece de vurucu bir metin. Sade bir uslup yalın bir dil ile anlatılan buzulların ve karın beyaz sakinliğinde ilerleyen büyülü gerilimli hüzünlü bir hikaye. İki insanın kesişen yolları sonrası ikisi için -özellikle geride kalan için- katman katman başka sayfalar açılıyor önlerinde. Unn tarafından bakıyorum hikayeye; travma bagajı dolu küçük bir kız. yalnızlığını hissetiği bir bağla sonlandırmak isterken hata yaptığını düşünüyor ve kaçıyor belki bir süreliğine yüzleşmek istemiyor bununla ve kaçtığı yerde kör bir heves onu acı bir sona sürüklüyor. Siss tarafında ise sevilen baskın karakterli çok da derdi tasası olmayan biriyken bir karşılaşma ona içindeki boşluğu hatırlatıyor ve onun dolmasıyla hayatının dönüşümü bulduğu değerin kısa sürede kaybı sonrasında yaşadığı yasın derinliğini görüyoruz. Bir anda parıldayan sonrasında yitip giden bir alevin nerelere gebe olabileceğini nasıl dönüştürebileceğini hissediyoruz.Bol betimlemelerin metaforların olduğu hızlı okunan ama duygusal ağırlığı açısından zorlayan da bir metin.Keyifli okumalar.
İlk defa İskandinav edebiyatına bu kitapla giriş yapıyorum. Yazar ya da kitaptan öte, çevirmen etkisi sayesinde başladım demek daha doğru olur aslında. Okuduğum bir kitapta "ölmeden önce kesinlikle Melih Cevdet Anday çevirisi bir kitap oku" önerisi doğrultusunda ulaştığım kitabın konusuna gelecek olursam:
Unn, kasabaya yeni gelen kendi halinde olmayı seven küçük bir kızdır. Siss ise onun sınıf arkadaşı & Unn'dan popülerite bakımından çok da farklıdır. Birbirlerini uzaktan takip eden bu iki küçük kız, dost olurlar & görüşmeye başlarlar. Ama dostlukları Unn'un gezinirken Buz Sarayı'na girerek kaybolmasıyla yarım kalır. İşte tam da burada psikolojik ağırlıklı olarak olay örgüsü başlar.
Kitapta şu ana dek okuduğum kitaplardan çok daha farklı bir tat vardı. Alışılagelen hikaye dizgisinden ziyade psikolojik betimlemelerin arasında boşluklar bırakarak okuyucuyu da aktif bir şekilde düşünmeye & bu boşlukları doldurmaya itiyor. Bu sebeple tavsiye listemdedir.
İyi okumalar -.-
youtu.be/q-1ZFtunYaE
Norveç edebiyatından bir kış, bir yaz, bir de açlık mevsimi öyküsü okuyup değerlendirdiğim bu videoda Trajei Vesaas’ın eserinden ayrıntılı olarak bahsetmiştim. Baş kahramanları iki kız çocuğu ama onları sanki iki filozof gibi bulmuştum ben. Aslında insanın iç dünyasına eğilen bir şiir gibiydi. Betimlemeler harikaydı.
6/10 puan verdi
Çevremizde "alık, saf, deli " diye nitelendirilen kişilere mutlaka tanık olmuşuzdur. Kitabın kahramanı Mattis de çevresinden etiketlenme ve dışlanma hususunda nasibi almış ablasıyla yaşayan yalnız biridir. Konu olarak Fareler ve İnsanları anımsatsa da içeriğinin işlenişi ve dilinin basit oluşuyla kesinlikle yanında masum kalır. Hiçbir sürükleyiciliği olmayan ve sürekli tekrara dayalı işlenişi kitabı sıkıcı kılabilir. Ki kitabın arka kapağındaki açıklamasını okusanız bile yeterli, içeriğinde ek olarak görebileceğimiz hiçbir bilinmeyen yok. Kısacası 250 sayfalık kitabı 5 satıra dökmüş desem yerinde olur. Ama şunu söyleyebilirim ki Fareler ve İnsanlar kitabı gibi acımasız olmadığı için her yaş grubuna okutulabilir. Hiç değilse az buçuk da olsa toplum tarafından izole edilen kişilere dair öngörü sahibi olunabilir diye düşünüyorum.
Mutlaka okunmalı mı derseniz kesinlikle hayır.
184 syf.
7/10 puan verdi
Tarjei Vesaas (20 Ağustos 1897 - 15 Mart 1970),Norveçli şair ve romancı.2.Dünya Savaşı'ndan bu yana dünyanın en büyük yazarlarından biri olarak görülüyor.Romanlarına çoğunlukla kırsal kesimlerde yaşayan insanları konu ediyor.Ölüm,suçluluk,öfke gibi zor olan insani duyguları karakterlerine yansıtıyor.
Yazarın Buz Sarayı kitabı,Unn ve Siss isimli iki küçük kızın sıra dışı dostluğunu anlatıyor.11 yaşlarındaki bu iki kız, Norveç'in uzun ve soğuk bir kışında okulda tanışıp dost oluyorlar.Dostlukları bir gün ansızın Unn'un Buz Sarayı'nda kaybolmasıyla bitiyor fakat bu kısa sürede kurulan dostluk geride kalan Siss için büyük bir yalnızlığın da başlangıçı oluyor.
Buz Sarayı hem yazarı,hem çevirisi hem de hikayesi ile özel bir kitap olarak tanımlanıyor.Yazarına 1963 yılında İskandinav Edebiyat Ödülü'nü kazandırmış.1973 yılında da kitabın çevirisini yapan en önemli şairlerimizden Melih Cevdet Anday'a da TDK Çeviri Ödülü'nü kazandırmış.Kitabın İngiliz yayıncısı Peter Owen kitap için;"Bugüne kadar yayımladığım en iyi roman."diyor.
Şiirsel bir anlatıma sahipti kitap.Şiirin düzyazı halini okur gibiydim.Ben çevirmenden ötürü olduğunu sandım.Yazarını araştırdığımda anladım ki,yazarın şairliğinin de etkisiyle romanlarında genellikle şiirsel bir anlatım kullanıyormuş.Bir romanı şiir tadında okumak hem ilginç,hem de güzel oldu benim için.
Çevirmeni Melih Cevdet Anday a 1973 TDK Çeviri ödülünü kazandıran bu kitap , kısa ama hazmetmesi kolay bir kitap değil. Iki kücük kızın ani başlayan ve başladıgı hızla biten ilişkisinin bir kış boyunca süren psikolojik sonuclarının detaylı anlatımıyla şekillenen bir konuya sahip. Değısik bir konu ve ruhsal dünyaya ait anlatım arayanlar için tavsiye edebilirim...