Hepimiz semenderiz her gün sömürülüyoruz ucuz iş gücü olarak çalıştırılıyoruz. Azıcık bir yemek için.
Kitap inci arayan Van Toch adındaki kaptanın semenderle karşılaşması ve bunlara hayran olması ile başlıyor. Sonra inciller için semenderleri eğitiyor. Para ve hırsı yüzünden. Kitabı okurken aklıma insanların geliştirdiği robotlar geldi. Robotları geliştirir köle gibi çalıştırırız, sonra ufak bir sorun yaşadığımızda onları yok ederiz. Kitapta semenderlerde aynısını yapıyorlar, köle gibi çalıştırıyorlar.
Zenginler daha çok zengin olurken fakirler daha fakirleşiyor. İşçi sınıfının yerini semenderler alıyor ülkeler onları askerleri bile yapıyor.
İnsanın para hırsı, bencilliği, aç gözlüğünü anlatıyor.
Kendilerine saldıran insanlardan bıkan semenderle insanlara karşılık veriyorlar. İnsanın hırsız ve aç gözlüğünü olduğunun farkına varıyorlar, şehirlerini istiyorlar.
Bir tek kitabın sonunu beğenmedim yazarın semenderlerin sonunu veba ile bitirmesi.
Milyarlarca semenderi bir veba yok olduğunu düşünmek mantıksız olurdu.
Yazarın kitabı insanları yok ederek bitirmesini tercih ederdim.
Dünya insansız daha güzel yer olurdu ama yazar tam tersi insanlık yenildi ama onlarda yok olacak ama sonrasını bilmiyorum diyor.
Totaliter rejimlerin yükselişini çok güzel anlatıyor. İki savaş arasındaki zamanda yazılmış bir kitap.
Tezer Özlü
(10 Eylül 1942 – 18 Şubat 1986, Yaş: 43)
