Yakın dostlarımla saatlerce süren beyin fırtınaları yapmışızdır hayatın anlamına dair. Hemen hepimiz, dünyaya yalnızca yemek, içmek, uyumak ve üremek gibi temel ihtiyaçları gidermek için gelmiş olmayacağımızı, dünyaya gelişimizin başka bir anlamı olması gerektiğini düşündük.
Ancak tabi iş o anlamı bulmaya gelince yanıtlar çeşitlendi, farklılaştı. İnançlı olup da inancının gereklerine göre yaşamaya çalışanlar için bu "hayatın anlamı sorunu" çoğu zaman sorun olmaktan çıkmıştı. Çünkü onlara göre bu sorunun yanıtı basitti: Bâkî olan dünyaya fânî olan bu dünyada layıkıyla hazırlanabilmek.
Ancak işte bu 'öte dünya ' kavramını rafa kaldırdığımızda hayatın anlamı kaygısını öteleyemiyor, yanıtı bulamadıkça da iyice bir girdaba kaptırıyorsunuz beyninizi ve yavaş yavaş da ruhunuzu. Dinler ve inançlar haricinde, salt insanlık penceresinden bakmaya çalıştığımızda da konu 'erdemli insan olmak' noktasında düğümleniyor çoğu zaman. Tabi o zaman da narsistik karakterler için ortalık karışıyor biraz. Çünkü malumunuz onların erdemleri çoğu zaman sadece kendilerine yönelik oluyor, başkalarına dair değil.
Mesele karışık. Üç paragraf değil üç yüz bin milyon sayfa ile bile konuşsak yine yetersiz kalacak. Sahi, sizce hayatın anlamı var mı? Varsa ne ola ki?
Bu arada kitabı hızlıca okudum ama kitaba dair ipucu vermek istemiyorum. Anlamı arayanların mutlaka okuması gereken bir kitap olduğunu belirteyim.
