Siz de benimle aynı sorunu yaşıyor musunuz bilmem ama yaz biraz daha hareketli geçtiği için yoğun içerikli kitaplara uzun süre dikkatimi veremiyorum. Buna çözüm olarak da araya böyle atıştırmalık kitaplar sıkıştırmak her zaman tercih ettiğim bir durum oluyor. Yine de ne yalan söyleyeyim Umut Mevsimi'ne ilk başladığım da çok karakter olduğunu gördüm ve acaba hikayelerini kaçırır mıyım diye korktum. Ama sonra bir arkadaşımı dinliyormuşum gibi hissetmeye başladım. Bütün olayları gözümde canlandırabildiğim için de bir an Connie ve Madeline ile yemek yaptım, Yvonne'un ailesine öfkelendim, Isabel ve Ava ile karmakarışık oldum, Frances ve Reed ile kocaman bir aileye karıştım.. Ve tabii ki hepimizin hayatında bir yerlerde duran, sadece ismi değişen görünmez kahraman.. Bettie Shelton! Senden benden bir hikayeydi. Samimi, sıcak ve naif..
