“Yeter ki insan kaybolmasın, insan bozulmasın. Eşyayı, etrafı yenilersin, düzeltirsin ama bozulan insanı düzeltmek zordur; kim bilir kaç nesil alır.”
“Bu huzursuz bacak bana ülkemin hatırası oldu. Ne zaman bir olumsuz durumla, bir düş kırıklığı,dramatik bir hal, bir zulüm, bir soygun, bir haksızlık, bir yanlışlık görsem bacak tıklıyor.”
Mustafa Kutlu okumayı çok seviyorum. Hikayelerini bir bütünün parçaları olacak şekilde şekillendirmesi roman okumayı seven ben için roman tadında oluyor.
Hemen her eserinde şakacı, eleştirel, samimi, ironik anlatımı sanki karşımdaymış da sohbet ediyormuşuz gibi hissettiriyor.
Ve hemen her eserinde de mutlaka toplumsal bir aksaklığı dile getiriyor. Suya sabuna dokunmayan yazarlardan değil kesinlikle.
Huzursuz Bacak ise okuduklarım içerisinde en eleştirel olanı diyebilirim. Sosyal, siyasal, kültürel vb. Birçok müesseseyi tek tek ele alıyor. Yurt dışından memleketi İstanbul’a dönen akademisyen Ömer Faruk aracılığıyla geçmiş ve şimdi arasındaki değişimi en çarpıcı biçimde dile getiriyor.
“Hâlâ zenginlerin servetinden fakirlerin hakkını nasıl alabiliriz, bunun formülünü arıyorum.”
Ülkedeki bozulmalar, adam kayırma, yolsuzluk, yoksulluk, Batı taklidi, plansız şehirleşme vs. vs. Olumsuzlukları gördükçe hayal kırıklığı ile bunların bir parçası olmak istemeyen bilinçli azınlığın bir örneğini görüyoruz Ömer Faruk’ta.
Okudukça günümüzü nasıl da güzel eleştirdiğini görecekseniz.
Hamlet - 
William Shakespeare
Karşınızda Hacı Aga: olmaz olasıca dedirten türden bir garip efendi… Kimin kağnısı gıcırdıyorsa yükünü oraya yükleyen, kimin sazı çalıyorsa onun türküsünü çığıran bir efendi… İran
