belki firavunlar piramitlerini kırbaç altında inleyen kölelerin emekleriyle yükselttiler. günümüzde olay biraz farklı. köleler, ‘belki ben de firavun olurum’ düşüncesiyle piramidin inşasına gönüllü olarak ve tebessüm ederek katılıyorlar.
toplum şehirli bir kimlik kazandıkça, refah düzeyi arttıkça, insanların doğaya dönme fikrinden uzaklaşacağını sanabilirsiniz. halbuki hiç de öyle değil. görünüşe göre biz medenileştikçe, yitirdiğimiz kırsal yaşama duyduğumuz hasret perçinleniyor.