"Oysa Kuranın tanrısının böyle bir kaygısının olmadığı görülüyor. Çünkü kitap açıklık iddiasına rağmen, çok anlamlı, yoruma acık, muğlak, mecaz yüklü bir metin. Üstelik bunu bir marifetmiş gibi ayetlerde ifade ediyor. Bazıları müteşabihtir diyor. Kelimelerle tuzak kuruyor. Yok, 19’muş, yok sayıları şu kadarmıs, yok onların tuzaklarına karşı o da bir tuzak kurarmış da filan... Mesaj vermiyor, kullarını yanıltıp uzaktan zevkle seyrederek adeta fantezi yapıyor!
Tanrı’nın bunu yapması mümkün mü, bunu yaparsa Tanrı olabilir mi? Hayır! Ama metin, Muhammed’in tanrısal olduğunu iddia ettiği kendine ait metni olursa bunların hepsi mümkün. Çünkü insan dilin sağladığı imkânların sınırlarının dışına çıkamaz. Tanrı’yı konuşturur ama ortaya ilahi değil, tamamen insani, muğlak, kapalı, yoruma açık, dil onu ne kadar sınırlandırıyorsa onun dışına çıkamayan bir metin ortaya çıkar."
Sayfa 127 - e-bookKitabı okuyor
"Kur’an mecaz yüklü, karmaşık, anlaşılması güç, farklı yorumlamaya müsait, dileyenin dilediği anlamı çıkartmasına imkân veren ve tarih boyunca içerdiği anlamlar konusunda sürekli tartışmalara hatta çatışmalara yol açmış bir kitaptır.
Kitabın büyük bir kısmı sadece bir kişiyi veya sınırlı sayıda insanı ilgilendiren, onların dışındakileri hiç alakadar etmeyen ayetlerle doludur.
Tarih boyunca içinden çıkılamayan, sürekli tartışılan, birbirini nakzeden çok sayıda çelişkili ayet içermektedir. Tarihin sadece sınırlı bir zamanındaki insanların kültür ve uygulamalarını hiçbir istisna tanımadan evrensel bir şeymiş gibi sunmaktadır. Böylesine kapalı, karmaşık, yoruma açık, yerel, çelişkili, içinden çıkılması zor, sürekli tartışmalar üreten bir kitap ilahi bir kitap olabilir mi?"
Sayfa 124 - e-bookKitabı okuyor
Hassan'ın (1975, 1985; bkz. Tablo 1.1) modernizm ve postmodernizm arasındaki farklara ilişkin hazırladığı döküme bir göz atarsak, öyle sanıyorum ki, bu zor sorularla başa çıkma konusunda bir başlangıç yapmış olacağız.
Tablo 1.1 Modernizm ile postmodernizm arasında tematik farklar
modernizm
Burda Kafka'nın yapıtları için Umberto Eco'nun dediğini anmanın tam sırasıdır: "Kafka'nın yapıtı tükenmez, açık olarak kalır; çünkü açık bir anlamı yoktur." Şiirin baştan beri yaptığı da bu değil mi? Hem bu açık olmayan anlam değil mi beni etkileyen? Hep kapalı olarak süren, ama aynı zamanda da yoruma, anıştırmaya da açık olarak kalan?
ÖNSÖZ, 1977
Elinizdeki bu kitap, sevgili hocam Suut Kemal Yetkin'in kılavuzluğunda, Mayıs 1974'te Hacettepe Üniversitesi Sanat Tarihi Bölümünde ikinci doktora tezi olarak hazırlanmış bir araştırmanın, kimi değişikliklerle genel niteliğe büründürülmüş biçimidir.
Aradan üç yıl geçti. Yine de çalışmamın yapısında önemli değişiklikler yapmadım. Üç yıl
Instagramda dolaşıyordum bir yoruma denk geldim kız şey yazmış "Ferace giymeyen benim için kapalı değildir. Net." bunu diyen kişinin profiline girdim bayağı da açık bir ablamız. İnsanların kendisi o kadarını da yapmıyorken başkalarının hakkında verdiği saçma hükümler o kadar sinirimi bozuyor ki. Ya nefis bu, o insan nefsine hakim olduğu ölçüde kapanmış, buna yetmiş yani gücü. Sen onun yaptığını da yapmazken bu laf atma çabası neden?
