DENİZPOYRAZ
Sakarya olayından sonra bir de başımıza İzmir' de suçsuz yere katledilen #DenizPoyraz olayı çıktı.
HDP İl Başkanlığı'nda O.G. tarafından tabancayla vurularak öldürülen Deniz Poyraz'ın, partide çay servisi yapan annesi Fehime Poyraz rahatsızlandığı için bir günlüğüne onun yerine işe geldiği belirtildi.Ve sırf KÜRT olduğu için bı zani tarafından öldürüldü ! Can alındı CAN !
Daha ne kadar sürecek bu Kürtlere olan aşırı kin ve nefret ? Hepimiz tek bir bayrak altında yaşıyoruz. Hepimiz kardeşiz en önemlisi de insanız !
TÜRK bir anneden doğan bir kız çocuğu olsaydı şuanda Türkiye ayaktaydı ama sırf KÜRT annenin bir kız çocuğu olduğu için oh oldu diyen ucuz inssnlar bile var yazık...
GERÇEKLEŞEN SALDIRI VE CİNAYETİ KINIYORUZ.
BU VE BU TÜR OLAYLARA ARTIK DUR DEME ZAMANIMIZ GELMEDİ Mİ ? ✋
İleti yorum ve eleştiriye kapalıdır.
Lütfen paylaşıp iletiyi çok kişinin görmesini sağlayalım 🙏 Şimdiden teşekkür ediyorum.
Postmodern Romana Kayıtsız Kalmak, Zeitgeist'i Reddetmektir. Peh Peh:))
Bu iletiyi değerli dostum, kıymetli kardeşim 
Muzaffer Akar 'a ithaf ediyorum.
Kavramlarla düşünürüz. Kavramların da tanımları yapılmıştır. Amaç birbirimizi anlamak ya ondan. Bu bize anlama ve düşünmede hız verir. Kavramı duyduğumuz an kafamızda onun yapılmış tanımı belirir ve spekülasyonun önüne geçeriz bir nebze. Roman
Böyle Söyledi Zerdüşt/Friedrich Nietzsche
Yaşadığı çağda kimsenin kendisini anlamasını beklemediğini, onu duyacak kulakların olmadığını söyleyen Nietzsche, bunun sebebi olarak da yaşadığı çağa ait olmamasını gösteriyor ve kitapta da şu sözlerle düşüncelerini destekliyor:
"Beni anlamıyorlar, ben bu kulaklara uyan ağız değilim." 
Böyle Söyledi Zerdüşt 
Friedrich Nietzsche (s.16)
‘’Yaşamak, acı çekmektir.
Ayrıldığımız günü çok iyi hatırlıyorum. Neşem kaçtı o gün. İnsanın neşesi kaçınca öteki gün gelir değil mi?
Gelmedi.
Sayfa 26Kitabı okudu
İnsanın neşesi kaçınca öteki gün gelir değil mi? Gelmedi. Ama depresyona girmedim. Çünkü depresyona girecek şartlarım olsa da çıkacak durumum yok.
Sayfa 26 - Karakarga YayınlarıKitabı okudu
“Üniversiteden 21 yaşında mezun olmuş fakat 27’sine kadar maaşlı bir iş bulamamış insanlar biliyorum...
25’inde mezun olmuş ve hemen ardından maaşlı çalışmaya başlamış insanlar biliyorum.
Hiç Üniversite okumamış fakat neyi sevdiğini 18 yaşında bulmuş insanlar biliyorum, birde mezun olduktan sonra gayet iyi bir maaşla işe başlamış, yaptığı işten nefret eden insanlar!
Her şeye bir ara vermiş ve o yıllarda hayat amacını bulmuş insanlar biliyorum,16 yaşında ileride ne yapacağından çok eminken 26 yaşında fikir değiştiren insanlar biliyorum. Bekar, fakat çocuğu olan insanlar biliyorum.
Evli fakat çocuk sahibi olmak için sekiz on sene bekleyen insanlar biliyorum...
Bir ilişkisi olan fakat başkasını seven insanlar tanıyorum.
Birbirini seven fakat birlikte olamayan insanlar tanıyorum. Sevmeyi ve sevilmeyi bekleyen insanlar var.
Bana göre,hayattaki her şey kendi zamanımız, kendi saatimize göre gerçekleşir.Arkadaşlarınıza baktığınızda,bazılarının sizden geride,bazılarının sizden ileride olduğunu hissedebilirsiniz.Onlar aslında ne sizden geride ne ilerideler,sadece kendi saatlerinin hızına göre yaşıyorlar.Onların bir zamanı ve saati olduğu gibi,sizinde var.
25 yaşında mezun olmak hala bir başarıdır.
30 yaşında evli olmamak ve mutlu olmak güzeldir.
35 yaşından sonra bir aile kurmak hala mümkün ,40 yaşından sonra bir ev almak hâlâ harika.
Bu yüzden sabırlı olun.
İnsanların kendi zaman çizgisine göre sizi telaşa düşürmelerine izin vermeyin.
Geride kalmıyorsunuz,sadece sizin zamanınız henüz gelmedi.”
.
🌾alıntı
Bu dünyaya yaşamaya gelmediğimden eminim.
O düşüş esnasında ben yok oldum.
Şu anda yaşayan herkes ama herkes yüz sene içinde ölecekse, neden hepimiz Grand Grave'in dokuzuncu katından atlamıyoruz?
Dünya, durup dinlenmeden kazarak birbirimizi gömdüğümüz bir mezarlıksa...
Süremiz belirsiz, zamanımız kısıtlıysa, gerçekten vaktimiz var mıdır? Bence yoktur. Kendi adıma konuşayım: Benim yok.
Ermişler de, reklamcılar da aynı şeyi söylüyor: An'ı yaşa! An'ı yaşamak mı istiyorsunuz? Buyurun, Grand Grave'in dokuzunu kat penceresine!
İşinize gelmedi mi?
Halbuki her birimiz zaten dokuzuncu kattan düşüyoruz. Kimimiz üç saniyede, kimimiz yüz senede.
Bu kadar basit.
O düşüş esnasında ben yok oldum.
Şu anda yaşayan herkes ama herkes yüz sene içinde ölecekse, neden hepimiz Grand Grave’in dokuzuncu katından atlamıyoruz?
Dünya, durup dinlenmeden kazarak birbirimizi gömdüğümüz bir mezarlıksa..
süremiz belirsiz, zamanımız kısıtlıysa, gerçekten vaktimiz var mıdır? Bence yoktur. Kendi adıma konuşayım. Benim yok.
Ermişler de, reklamcılar da aynı şeyi söylüyor: Anı yaşa! Anı yaşamak mı istiyorsunuz? Buyurun, Grand Grave’in dokuzuncu kat penceresine!
İşinize gelmedi mi?
Halbuki her birimiz zaten dokuzuncu kattan düşüyoruz..Kimimiz üç saniyede, kimimiz yüz senede.
Bu kadar basit.
