Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Eskiden sosyalizmle yönetilen, artık liberal ekonomiye geçiş yaptığını anladığımız bir ülkedeyiz. Eski başkanın yargılanma hikayesini okuyoruz. Tarihe kafayı fena halde taktığını bildiğimiz Barnes, ilk defa bu kadar politik bir kitapla çıkıyor karşıma. Ya da şöyle söylemeli, politikanın doğrudan kurguya dahil olduğu ilk kitap. Çünkü Barnes Nuh’un
Çizgide Bir Kukla, Vildan Külahlı Tanış’ın ilk öykü kitabı. Everest yayınları tarafından yayımlanan kitapta on iki öykü yer alıyor.
Yağmurlu bir günde kaybettiği kocasıyla birlikte yaşama sevincini de yitiren ve sonrasında elinden şemsiyesini bırakmak istemeyen kadının öyküsü ( Şemsiyeli Kadın) ile başlıyor kitap. Kocasının “…Ne yaparsan yap
160 syf.
10/10 puan verdi
UZUN SÜRMÜŞ BİR GÜNÜN AKŞAMI
Post-modernist düşünür ve sanatkâr Bilge Karasu'nun 1971'de Sait Faik Hikaye Armağanı'na layık görülen ikinci öykü kitabı Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı; Ada, Tepe ve Dutlar adlı üç bağlantılı öyküden oluşmaktadır. Ada ve Tepe ortak zaman, karakterler ve olay örgülerinden oluşurken, Dutlar, ayrı bir
Savaş ve Çocuk
Savaş ve çocuk, yan yana gelmemesi gereken iki kelime. Oysaki bundan pek uzun değil, sadece 31 yıl önce Bosna'da insanlığın bütün kuralları gibi bu da yok oldu. Gerçi insanlık sadece zalimlerin içinde yok oldu, yoksa zor koşullar içerisinde hayatta kalmaya çalışan mazlumların değil.
Evlerini terk ederek bodruma saklanan ailelerin;
Bu kitabı zor bir dönem geçirdiğim sırada okuyordum. Hayat amacımı kaybetmiştim. 30'lu yaslardaydım ama nedense kendimi bir türlü bulamıyordum. Dışarıya çıktığımda herkesin ne kadar da tasasız göründüğünü düşünmeden duramıyordum. Belki dışarıdan bende öyle görünüyordum, kim bilir. Neden diğer insanlarda olduğu gibi hayatım akıp gitmek yerine zikzak çizerek nereye gittiği belli olmayan bir şekildeydi? Bir şelale gibi hızla aksın demiyordum. Ama en azından sonunu görebilmek istiyordum. Tam da bu noktada "belki bana ilham verir" diye okumaya başladım bu kitabı. Benim geçirdiğim sancıları farklı bir şekilde yaşıyordu. Kendini arıyordu. Kendini ifade etmek için çaba gösteriyordu. Sonra bende fark ettim ki kendimi aramayı ve kendimi ifade etme isteğimi çoktan kaybetmiştim.
Küçük Chris'in masumluğu ve yetişkinliğe çekiş dönemindeki sancıları, bu durumu atlatis biçimi bana büyük bir ders verdi. İçimde belki hâlâ ilerleme isteği yok. Ama en azından neden bende yapamayayım ki diyorum. Bana güzel bir örnek oldu. Pes etmemeyi tekrar öğrendim. Geçen gün annem "ben senin pes edeceğini hiç düşünmemiştim. Bana hep bu şekilde ilerlemeye devam edecekmişsin gibi gelirdi" demişti ve ben de "insan sonucunda beklediğini bulamayınca pes etmek zorunda kalıyor." demiştim. Ama Chris'in yaşamını okuduğumda ne kadar da yanildigimi anladım. Pes etmek için bir nedenim yok. Kimsenin pes etmek için bir nedeni yok. Yolun sonu görünmüyor diye yolun bir yere çıkmadığını kim söylemiş ki?
Tam bir Ahmet Ümit kitabı. Heyecan, ter köşe, İstanbul sokakları, ölümler, koşturmaca.. Yazarın okuduğum eserlerine bakınca duygu durumum hep zikzak. Bazısı beni hayran bırakıyor bazısı da yazarın hatrına okunurdu dedirtiyor. Ama bu kitabı Kayıp Tanrılar Ülkesi kitabından sonra en sevdiklerim de yer alabilir.
Aslında konu ne iken ne oldu. Adının da verdiği gizemle kitabı dinsel Grange tarzı bir konu üzerine gider derken final çok başka noktaya getirdi. Katil hep bir acaba dedirtti ama son , kaliteli bir bitirişle beni memnun etti. Hani hep hikaye yürür, katili bulduk derken son 20 sayfa hiç adı geçmeyen biri girer hikayeye katil o olur ya da başlarda birinden bahsedilir sonra o karakter unutulur en son bakarız katil odur falan, ben en çok bu kitapta öyle olmayışını sevdim. Okuyanlar ne demek istediğimi anladılar bence :)
Keyifle okudum,bir süre bu tat damağımda kalsın. Az ara Ahmet Ümit okumalarına ;)
İyi okumalar
''Her şey idim, hiçbir şeye değmezmiş.'' (s.183)
HAYAL KIRIKLIKLARI
Genç Werther’i okuyanların intihar ederek öldüğüne şahit olan bu dünya, Huzursuzluğun Kitabı’nı okuduktan sonra intihar edenlerle karşılaşmamışsa, bu işte bir terslik var demektir.
Şimdinin taş kesilmiş saydam duvarının içinden geçen ellerimiz, geçmişe kök salmış bir ağaç gibi sızlarken, ‘’Asla bir geleceğe sahip olmamış
