Artık yaşamaktan öte bir seçim kalmıyor bana
Kanımda tortu halinde umutlar dolaşıyor
Kalbim, acılarla seyrelen bir elek olarak
Yine kırgın, kimsesiz, dünyayla dalaşıyor
Yok bana bir durak, bana soluk yok
Yağmur beni dürtmek için düşüyor saçlarıma
Beynim, değirmenim, soruları öğütenim
Hep sonunda seni avuçlarıma almak
Kağıt kalem şiir, kağıt kalem şiir
Ey yıllardır dünyaya karşı kurduğum barikat
Koru kendini, güneş arkadan vurabilir.