İnsani yardım değil mi
Fakat tüm bunlar insani yardımın dışında kalan dış yardımların kesilmesi gerektiği anlamına gelmiyor. Dış yardımı kesmek bir işe yaramayacağı gibi muhtemelen başka ıstıraplara yol açacaktır. İşe yaramayacaktır çünkü pek çok Batılı ülkenin yurttaşları dünyanın dört bir yanındaki ekonomik ve insani felaketlerden suçluluk ve rahatsızlık duyuyor ve dış yardım bu sorunlarla savaşmak için bir şey yapıldığına inanmalarını sağlıyor. Bu "bir şey" çok etkili olmasa bile onu yapma arzusu devam edecek: tabii dış yardım da. Uluslararası kurumlar ve STK'lardan oluşan muazzam yapı da statükoyu korumak için aralıksız olarak kaynak talep etmeye ve aktarmaya devam edecek. Ayrıca muhtaç ülkelere yapılan yardımları kesmek duyarsızlık olurdu. Evet, bu yardımların büyük kısmı ziyan oluyor. Fakat her bir dolarlık yardımımızın 10 cent'i dahi dünyanın en yoksul insanlarına ulaşsa, bu yaşadıkları korkunç yoksulluğu hafifletmek için fazladan bir 10 cent anlamına gelecektir ve yine de hiç yoktan iyidir.
Sayfa 430Kitabı okudu
Nâzım...
Bismillah, Sözcü' deki ilk yazımda "alavere dalavere Türk Memet nöbete"yi yazdım... Suriye topraklarını savunmak için Suriyelilerin gitmesi gerektiğini, askerlik çağındak i 500 bin Suriyeli erkek Türkiye' de gezerken, Mehmetçik'in Suriye'ye gitmesinin saçmalık olduğunu, illa gönderilecekse Bilal' in gönderilmesi
Sayfa 455 - Kırmızı Kedi Yayınevi, 2016Kitabı okudu
Mustafa Kemal Atatürk'ün fotoğrafları bize ne söyler?
iki üç gündür biraz hastayım. bu süreçte kitap okuyamadım. uzun süre kitabın başında duramadığım için kitap okuyamadığım bu sürede aklıma geçenlerde 
Fotoğraflarla Atatürk kitabını okuduğum/fotoğraflarına baktığım geldi.
ben genelde Mustafa Kemal Atatürk'ün fotoğraflarına bakarken o zaman gerçekleşen
....
Bir gram DNA'ya Dünyaları sığdırmak (Dünyalar = 455 Exabyte)
Bilim
New Scientist'te yazıyor 1 gramlık DNA'ya 455 milyon terabytelık veri depolanabileceği. 4 gramı, tüm Dünya'da bir senede üretilen bilgiyi tutabilir (Bu teorik kapasite ama iki sene önce bir ekip 700 terabyte depolamayı zaten başarmıştı).
Peki bu ne demek,
Raymond Queneau - Cent mille milliards de poemes (Yüz Bin Milyar Şiir)
Görsellerdeki kitap, Oulipo grubunun kurucusu Raymond Queneau'nun ilk olarak 1961 yılından Gallimard tarafından yayımlanan 
Cent mille milliards de poèmes (Yüz Bin Milyar Şiir) adlı eseri. Hakikaten adı gibi içinde tam tamına 100.000.000.000.000 şiir barındırıyor. Her biri 14 mısralık 10 sone, şeritler halinde kitapta yer alıyor. Bu kitap yalnızca bir yazılı yapıt değil ayrıca görsel bir sanat eseri. Oulipo hakkında daha fazla bilgi için:
ishakedebiyat.com/post/turhan-y%C...
edebiyatburada.com/turhan-yildirim...
16. Yüzyıl'da kitap fiyatları
Yunanca İncil 48 cent'e, Latince İncil bunun yarı fiyatına, 1532 basımı Latince büyük boy Kitab-ı Mukaddes 4 dolara ve Martin Luther'in ilk Yeni Ahit'i 84 cent'e satılıyordu. 1.60 dolara Roma Hukuku, 10 cent'e Vergilius, 8 Cent'e Yunanca grameri, 20 cent'e Demosthenes ve Aeschines'in bir arada olduğu bir cilt, 30 cent'e Luther'in en önemli kitaplarından birini ve 6 cent'e üniversitelerin ona yönelik kınamasını içeren küçük bir kitapçığın kopyasını edinebilirdiniz.
Sayfa 19Kitabı okudu
5 bin kelime için 5 dolar, 10 kelime 1 cent..
Edebiyata, sanata verilen değer buydu işte.
Büyük yazarların açlıktan öldüğü doğruymuş.
Modern humans are so overwhelmingly the product of uban culture that we hardly see how striking this is. We forget that while the city is thousands of years old, it has only recently housed any more than a tiny share of the population. Just 1.6 per cent of Europes population was urban in 1600, and a little over 2 per cent in 1800. But by 1801, 10 per cent of England and Wales was urban, and the majority of their populations lived in cities well before 1900.18 In urbanization, as in the rest of the demographic transition, the British Isles were pioneers;" a majority of the Earths population has only been urban since the early years of this current century.
Arkadaşlar şiir yazdım gitmeden
Mentin 10 cent etmez bu bendeki net olmasa alacak like bulaman bu sendeki helm olmasa
BOKTAN HESAP!
Kapitalizm adamı karın ağrısı yapar!
Kapitalizm, 50 kuruşa su satıp, def'i hacet ederken 1 TL WC parası almanın adıdır.
Bu akşam 18'de bir iş görüşmem vardı. Frankfurtun nezih mekanlarının olduğu caddede gezerken gözüme bir yazı ilişti.
"Müşterimiz değilseniz WC 2 Avro ücrete tabidir" yazıyordu. Hemen İstanbuldaki yeğene mesaj attım.
- "Yeğen İstanbulda WC ücreti ne kadar?"
- "Dayı IBB 1 TL WC ücreti alıyor" dedi.
Almanya'da WC işi hakkaten sıkıntılıdır. Kamuya açık pek wc bulamazsınız.
Ücretleride 70 cent ve yukarıdadır.
ALMANYA TÜRKİYE KIYASI
Önüne gelen Almanya-Türkiye kıyası yapıyor. Bende BOKTAN HESAP yapayım dedim..
Türkiye'de asgari ücret net 8500 TL. Bir vatandaş o asgari ücretle 8500 kez defi hacet yapabiliyor.
Almanya asgari ücret net 1600 Avro. Almanya'da 70 cent WC ücretiyle vatandaş 2.286 kez, 2 avro WC ücretiyle 800 kez defi hacet yapabiliyor.
Yani eyyyy Türkiye'deki vatandaşlar... Almana nazaran tam 10 kat, lütfen dikkat 10 kez değil, 10 kat fazla yani Alman 800 kez minimum, 2.200 kez maximum wc'ye gidebilirken sizler Almandan tam 6000 kez fazla wc'ye gidebiliyorsunuz.
Yaaaa işte böyle. Sanayileşmeye 1850'lerde başlamış 1960'da da bitirmiş bir ülkeyi 20 yılda niye geçemedik?
Durumumuz Avrupadan niye iyi değil?
Almanya'da enflasyon ne kadar?
Almanya'da ekonomi çok iyi olsa gerek bizde niye kötü? diye seviyesiz, çapsız, amiyane sorularla gelirseniz böylesine boktan bir hesapla Almanya'dan durumunuzun iyi olduğunu size isbat ederler.
Haydi gidin rahatlayın biraz, yoksa kapitalizm sizi karın ağrısıyla bırakmayıp dert sahibi yapacak🤣🤣😉
Then, under the stress of a world war, the gold standard was practically driven off the map within the brief period of 2 or 3 years. The last important country to abandon it was the United States, which in 1917 placed an embargo on the exportation of gold. Not only did practically all gold standards break down during the 10 years of war and reconstruction, but all the scores of countries that resorted to paper-money standards suffered very serious inflation.
In some belligerent countries—like Germany, Russia, and Poland—prices rose to astronomical heights. In others the inflation, though severe, was not astronomical; for example, in France, Belgium, and Italy price advances reached magnitudes of the order of 300 to 600 per cent. In some other countries inflation, although real, was of still lower magnitude. In England, for example, between 1914 and 1920 the wholesale price level rose 195 per cent; in Norway from January, 1915, to December, 1920, 128 per cent, and in the United States from September, 1917, to the end of June, 1919—the brief period of 21 months of the gold embargo—wholesale prices rose 10 per cent.
Sayfa 76
