ağlamak,
bazı acılarda yetmez,
bazı ölümlere..
örtüsüdür bazı acıların,
örtülür,örtülmez,
savunur bir süre,
ağlayanlar sevinmeli,
sevin ağlayabiliyorsan,
acılar art arda dinmeli..
durur bir nöbetçi gibi,
durur bir bekçi gibi,
zamana gülmeli-gülmeli
sevin ağlayabiliyorsan.
unutmanın kardeşidir ağlamak.
uyur uyanır kucağında duyguların,
düşüncenin kucağında hep çocuktur,ağlamak..
her hikayedeki her karakter,iyiyle kötü,doğruyla yanlış arasında gidip gelebilirdi.ama farkı görebilenler iyi insanlardı.bütün suçu kabullenip hatayı itiraf etmek de zor ve tevazu gerektiren bir hareketti..
her pencerenin ardında bir alınyazısının beklediğini,her kapının bir yaşantıya açıldığını hissettim yine-gözlerimi yaşartacak kadar beni mutlu eden bir duyguydu bu;bu dünyanın çeşitliliği her yerdeydi ve böceklerin ateşli parıltıyla çürümeleri gibi en sefil köşe bile önceden belirlenmiş olaylarla doluydu..