Başaramayacaklar, çünkü bizim 90'lıları, o 68'li, 78'liler gibi kolayca dünyadan kopartamayacaklar. Biz hem onlardan daha gerçekçiyiz, hem de elimizde daha önce hiç bir kuşağa nasip olmamış bir şans var. İnternet!
68'liler
68'liler, dünün acılarına ve anılarına bağlıdır; bunlardan sıyrılarak geleceğe bakmasını genellikle "beceremez"; belirleyici, anımsatıcı ve akılcı bir sürüklemeyle hep düne, geçmişe taşırlar insanı.
Esat Korkmaz
Şiddet kullanmış ya da kendilerini barışçı olarak sunan birçok erkekle yaptığım görüşmeler ışığında, erkeklik durumunun tek yanlı psikolojik etkenlerle açıklanması çabalarının olumsuz sonuçlar yarattığı düşüncesine vardım. Erkekler, çoğunlukla kadın terapistlerle göbek bağına kadar geri giden psikolojik konuşmalara girişince, güç ve ayrıcalık sorunlan çabucak güme gitmektedir. Psikolojik terapiye alınan birçok erkek, bireysel özellikleriyle ilgili olarak edindikleri bilgileri yeni bir yönlendirme aracı olarak kullanabiliyor. Cinsel baskı ya libidonun zorunlu yönelimi, otorite düşkünü anne (bu en sevilen argümandır), Uranüs-Satürün konumlanmasındaki problemler ya da erken yaşlarda yaşanan cinsel aşağılanma aracılığıyla açıklanır. 68'liler yaıaktaki güç taleplerini burjuvaziye ve hempalarına karşı sloganlarla olumlamaya çalışıyordu. 20 yıl sonra ise "duyarlı" erkekler doğal, kadınsı yanlarının özgürleşmesini fısıldıyor. Amaç değişmiyor. Duygudaşlıkla ifade edilen, gene, kadının kalçasına duyulan istektir. Kadın, erkeğin bu değişim sürecine yardımcı olmalı, en azından yatakta yumuşak, duygusal, duyarlı birini bulduğu için sevinmelidir. Bununla erkeğin de kendini duygusal, ruhsal ifade etme gereksiniminin olmadığı söylenmek istenmiyor. Ancak aynı erkek, bir kez de kadının gereksinimlerini göz önünde tutup, ona bağımsız, eşit haklara sahip bir varlık olarak saygı gösterse, davaya daha fazla hizmet etmiş olurdu. Böyle bir ilişki içinde erkeğin fantezilerinin olmasına elbette kimse bir şey diyemezdi. Ancak sorun güç ve bölüşüm kavgası olunca güzel sözler fazla anlam taşımıyor.
Türk Romanları:
1. İntibah - Namık Kemal☑️
2. Felatun Bey ile Rakım Efendi - Ahmet Mithat ☑️
3. Araba Sevdası - Recaizade Mahmut Ekrem☑️
4. Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat - Şemsettin Sami☑️
5. Turfanda mı Yoksa Turfa mı ? - Mizancı Murad☑
6. Sergüzeşt - Samipaşazade Sezai☑️
7. Karabibik- Nabizade Nazım☑
8. Udî - Fatma Aliye
9. Âmâk-ı Hayal -
68'liler hakkındaki düşüncelerime gelince! Doğrusu, onun 68'li falan olmayı çok da önemsediğini sanmıyorum; Zaten 68'lileri kendilerinden çok, daha genç olanlar önemsiyor. Ben? İnsan Dostoyevskiyen bir suçlulukla yoğrulmuş, öfkeli bir bilinci olan böyle bir kuşağa nasıl ilgisiz kalabilir? Şu açık ki, onların tutkulu, şehvetli bir insanseverliği vardı... Tanrı onları taşınmaz ağırlıkta bir yükle donatmış: vicdanla. (...) İnsanın, tüm erdemlerimizin boy attığı vicdandan ibaret bir varlığa dönüştüğünü düşünün... Bilinçli bir seçim olduğuna emin olmamakla birlikte, onların insanlık adına acı çekmeye soyunduklarını kabul etmek zorundayız. Belki bizlere saçma gelebilir, ama onlar için insanlık kavramı bir din; biat ettikleri bir Tanrı'ydı. Umutsuzca dünyaya iz bırakmaya çalıştılar. Çabaları naifti, ama vazgeçmediler. Önemli olan bu... Bana dilencileri hatırlattıklarını da eklemeliyim: beğeni ve hayranlık dilencileri. Ne hayalperestlik! Prenseslerin yaşamadığı bir çağda şövalye olmaya çalışmak, hayali kulelere tırmanmaya kalkışmak. Özetlersek, gömülmeyecek, toprağa karışmayacak türden insanlar olduklarını kabul etmeliyiz. Yere değil, gökyüzüne aitler. Onlar hakkında çok şey söyleyebiliriz, ama sıkıcı olduklarını asla...
Sayfa 163 - Üçüncü Bölüm, Ihsan Kıymaz, 11 Ağustos 2004Kitabı okudu
