Gençlik…
Zamanın ağır ve uzun uykusuyla buruşan ipek bir çarşaf. Bu yüzden, aynaya baktığımda şimdi gördüğüm, vaktiyle pürüzsüz bir suretin kırık, buruk, yorgun yansıması sadece. Gençlik hikayemiz değil kırık olan, bizde ki anısı.
—“Bak ama,Jem, bana kalırsa tek bir tür insan var. İnsanların hepsi insan.”
—“Ben de öyle düşünmüştüm senin yaşındayken.Yalnızca tek bir tür insan varsa,o zaman neden hiç geçinemiyorlar? Hepsi birbirine benziyorsa, niçin özel bir çaba harcayarak birbirlerini aşağılıyorlar?”
“Bildiğin her şeyi söylemek zorunda değilsin.... doğru konuşarak onları değiştiremezsin, kendileri öğrenmek istemelidir, onlar öğrenmek istemiyorlarsa bir şey yapamazsın, ya çeneni kapar ya da onlar gibi konuşursun.”