Aydın Nasuh
@Evrimsel
Permakültür, gastronomi , ekolojik tarım, slowfood, psikoloji ve tabii ki edebiyat ile ilgileniyorum.
//
İktisat
İzmir
İzmir, 6 Temmuz
141 okur puanı
Aralık 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sahip olmak" biçimli davranışlarda, çeşitli nesnelere sahip olmak değil, bütün bir davranış biçimi ve dünyaya bakış açısıdır
önemli olan. Herşey ve herkes ihtirasın birer nesnesi olabilirler. Güncel yaşamda kullandığımız şeyler, karşılaştığımız insanlar,
mal-mülk. törenler, iyi davranışlar, bilgiler ve düşünceler. Tüm bu şeyler kendiliklerinden "kötü" değillerdir. Onları "kötü" yapan, yani kendimizi gerçekleştirmemizi engeller ve özgürlüğümüzü kısıtlar olmalarına neden olan, bizim onlara yanlış yaklaşmamız, onlara tutunmaya çalışarak, kendimizi onların zincirlerine tutsak etmemizdir.
Bir kimse diğerinin üzerindeki elbiseyi alacak olsa, ona hırsız denir. Peki, elinde imkânı varken bir fakiri giydirmeyen kimseye ne ad vermeli?" Basillius
...toplumsal göreneklere ve alışkanlıklara dayalı evliliklere dikkatle bakacak olursak, birbirini gerçekten seven çiftlerin azınlıkta olduğunu hemen farkederiz. Toplumsal görev duygusu, gelenekler, karşılıklı ekonomik çıkarlar, çocuklara olan ortak ilgi, karşılıklı bağımlılık ya da korku, bazen de birbirine duyulan nefret, genellikle "sevgi" olarak yaşanmaktadır. Eşlerden birinin ya da ikisinin birden birbirlerini hiç sevmediklerini, belki de hiç sevmemiş olduklarını anlayana dek bu böyle sürüp gitmektedir.
Okur Takip Önerileri
Gerçekte İncil’de kendini gizleyen, gözlere gözükmeden İncil’in sayfalarında dolaşan “Deus Abscondilus” (invisible God), göze görünerek bu sayfalarda “Dolaştırılmış” olan İsa Mesih değil, doğrudan doğruya Tyanalı Apollonius’tur.
Ucuz ve sanattan uzak bir roman okumak, gündüz zamanı hayal görmekten
farklı değildir. Böyle bir kitap, okurda hiçbir üretici tepki doğurmaz. Tıpkı boş bir televizyon programı seyrederken, düşünülmeden atıştırılan çerezler gibi, bu roman da öylesine "yutulur".
Ama örneğin Balzac'ın bir romanını üretici olarak, içsel bir katılma ile. yani "olmak" ilkesini harekete geçirerek okuruz. Ancak çoğu kez böyle değerli romanlar bile, tüketim toplumlarında, "sahip olmak" yönlenişi ile okunmaktadırlar. Merakı uyanmış olan okuyucu, kahramanın ölüp, ölmediğini veya genç kızın o adama aşık olup, olmadığını öğrenmek istemektedir. Roman bu aşamada, onu heyecanlandıran, mutlu ya da acılı sonu ile de rahatlamasını sağlayan bir araç görevindedir. Sonucu öğrendiğinde, bütün öykü sanki anılarında yeniden canlanıyormuşcasına, onundur artık. Ama bu romanın okunması ile okuyucu yeni
bir bilgi edinememiş, insan hakkındaki görüşleri de pek derinleşmemiştir. Belki kendini romanın kahramanı ile özdeşleştirmesi sonunda, kendisi hakkında bir şeyler öğrenebilmiştir, hepsi o kadar.
Tüketilen şeyin kişiden geri alınması imkânsız olduğu için, bu durum korku duygusunu azaltmaya yarar. Ama her tüketilen şey, tüketildiği andan itibaren. tüketiciyi tatmin edemez hale geldiği için de. insanlar yeniden ve daha fazla tüketime yönelmek zorunda kalmaktadırlar.
Bu çarkın sonu bir türlü gelmeyince, hep tatminsiz bir çırpınış içinde bocalayan modem tüketiciler, kendilerini şu formülle ifade etmektedirler: "Ben, sahip olduğum ve tükettiğim şeyler dışında bir hiçim."
Sayfa 51Kitabı okudu
Ortalama insanlar kendi sorunları ile uğraşıp, boğuşmaktan kafalarını kaldırıp da, bir türlü kendi dışlarında nelerin olup
bittiğine bakma fırsatını bulamamaktadırlar.
Endüstri toplumları, makinalar tarafından üretilmeyen herşeye ve makina üretmeyen her insana olduğu gibi, doğaya karşı da
saygısız ve umursamazdır.
Sayfa 28Kitabı okudu
"delilikten, girdiğim kapıyı kullanarak kaçıp kurtulamam,
—ayrıca bunu yapmak da istemiyorum."
Birbirlerine sarılmış aşıklar umutsuzca yalıtılmış sevinçlerini tek bir benliküstülük halinde kaynaştırmaya çalışırlar boşuna. Doğası gereği her vücut bulmuş ruh yalnız olarak acı çekmeye ve zevk almaya mahkumdur.
Sayfa 9Kitabı okuyacak
Eğer hayata bir başkasının vücudunun parçası olarak başlıyorsanız, bağımsızlığınız bir uzvun koparılmasıdır. Çift olmak bize aynı zamanda bir başkası olduğumuzu, biriyle tek parça olduğumuzu hatırlatır, bizi yeniden buna ikna eder. Âşık olan (ya da yasta olan) herkesin bildiği gibi, kibarca ayrılık denilen şey aslında bir uzvun koparılmasıdır.
Sayfa 22Kitabı yarım bıraktı
TEKEŞLİLİĞİ seçmek, eşinden başkasını arzulamamayı seçmek değildir kuşkusuz; kendi tekeşlilik fikrini zedeleyecek hiçbir şey yapmamayı seçmektir. Herkes kendi (çoğunlukla bilinçsiz) sadakat standartlarıyla oynaşır. Ama insan asla sırf eşine sadık değildir, aslında her zaman ancak sadakatin kendisine sadıktır.
Sayfa 19Kitabı yarım bıraktı
İnsan bir tartışmaya girmesin, bir daha boyun eğmek istemez. Araya araya bazı haklı nedenler de bulur ve söyler ve sonra sıkı sıkıya bağlanır bunlara. Doğru oldukları için değil, söylediklerinden dönmemek için.
"hiçbir şeyin artık eskisi gibi olmaması için auschwitch'ten bu yana bunca emare birikmişken hala felsefe yapıyor, şiir yazıyor olmak bir yana, yaşıyor olmak bile bir karabasan gibi kuşaktan kuşağa aktarılıyorsa ve hala yaşıyorsak; direndiğimiz her yerde iktidarların kadir-i mutlaklığını dengelediğimizi, geri çekildiğimiz her yerde oyunu iktidarlara terk ettiğimizi fark ediyorsak; çıkışsız, ümitsiz, kısır döngüler içinde, giderek daha kötüye gidişi her an hissederek hala yaşıyorsak; intihar etmiyor ve yaşıyorsak; hayatlarımızı iyi ve kötü, doğru ve yanlış gibi estetik, etik kategorilerle değil, kötünün kötüsü, yanlışın yanlışı gibi "alt" kategorilerle ifade ediyorsak; ve yaşadıklarımız ancak bir öfke yığını olarak içimizde birikirken, üstüne üstlük ayakta kalmamızı sevgilerimizden çok öfkelerimize borçlu olduğumuzu da fark ediyorsak... belki de tüm bu farkındalığımızdır yıkıcılığımıza etik ve estetik bir değer katabilen."
