Öncelikle kitapta fazla romantik bulduğum bazı şeyler olduğunu belirtmeliyim. Gereksiz tesadüfler var. Kitabın başında özellikle yazarın İsyan'la tanışması bana fazla rahatsız edici bir tesadüf geldi. Yıllar önce bir tarih kitabında fotoğrafını gördüğü birini on yıllar sonra Paris sokaklarında görüyor ve tanıyor. Kahramanla başka türlü tanışamaz mıydı ? Bence daha iyi olurdu. Clara ile ilgili tesadüfler, Paris'teki direniş sürecindeki bazı tesadüfler kitabın daha en başında beni rahatsız eden bu tesadüften sonra fazla geldi belki de, gözüme battı.
Kahramanların karakterleri çizilirken çok uç çizilmiş. Çoğu önemli kahramanda gri yok. İsyan'ın babasında bu epey belirgin. Kardeşi Salim aynı şekilde. Kesin çizgileri var kahramanların.
Bir de İsyan'ın tımarhanede o kadar yıl kalması, Clara'nin onu bir kere bile görmeye gitmemesi bana bu aşkı hiç de büyük göstermedi. Ama romanın sonunda sanki çok büyük bir aşkı izlemişiz izlenimi uyandırılmış. Büyük bir aşk ama İsyan tarafında sadece. Clara'nın onu hiç aramamasi, görmemesi bu aşkı platonik yapmış yani. Sonunda neden geldi ? Ucu açık oranın zaten.
Bunlar olumsuz düşüncelerim ama kendisi genel olarak sevdiğim bir yazar. Roman akıcı gidiyor. Ayrıca evet savaş, mücadele , direniş ruhu , aşk, baba-oğul ilişkisi, Osmanlı aile hayatı, Osmanlılar dönemi bazı siyasi olayları, 2.Dünya Savaşı sırasındaki bazı siyasi olayların harmanlanıp verilmesi güzel. Okunmayacak, tavsiye edilmeyecek bir kitap değil.
